1114 resultaten.
Uyemo Park, Tokio
poëzie
3.8 met 4 stemmen
1.910 De kindren lopen uit hun kleurig spel
En laten 't park schuw en verwaarloosd achter.
De vogels zwijgen om een oude wachter,
Alleen de krekels sjirpen snel en schel.
Het groene en rode loof wordt even vaal.
Een flakkerlicht ontwaakt in bronzen lampen.
De avond komt gedempt, gehuld in dampen
Nader, als een sluipmoordnaar in een zaal…
Ik vraag bootvluchtelinge
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
232 Zij vraagt wat mij hier naar 't strand brengt
'k Ben opzoek, op zoek naar (verhalen)
Op zoek naar verhalen van mensen
als jij; vertel mij de waarheid (leugens)
Jouw waarheid, geen leugens, vertel ze mij
'Heb je even'?, zei zij, 'ik ben nog jong' (waarheid)
'Zeker te moe' en viel als een blok in slaap...…
Hoezo herhaling
gedicht
3.2 met 37 stemmen
15.217 In een ongewoon licht
rijden de straten vandaag,
helder als nooit tevoren.
Zand op de wind, een geur
van oude bureaus uit een zwembad,
iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt -
het schrift gegeven, lees
tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet
terloops bij het asfalt vandaan gaat,
het zo weer vindt in de ruimte
tussen twee oogopslagen…
Doorschijnende halve bol van nevel
poëzie
3.8 met 19 stemmen
2.432 Doorschijnende halve bol van nevel, ligt
Over het kerkplein, ied're lamp een maan,
'T elektrisch violet; schaduwloos gaan
De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht;
De toren als een vinger opgericht
Uit lage schemering van mensenwaan,
Teruggetrokken en afwijzend, staan
De middeleeuwen naast 't elektrisch licht.
Zoekende lopen…
dropjesverslindende touroperators
gedicht
3.0 met 51 stemmen
15.546 dropjesverslindende touroperators vergapen zich aan
hartmassage / bij de bakker / in de bagelstore
om het even wat je inlijft
een vorkje prikken naast het pleintheater:
hij floot de honden en zij zag de valk stijgen
diepte lachend iets op uit de zak van haar lief
- prikt sushi
- betaalt de nekmassage
(...één litertje zuurstofrijk bloed…
TOEN BLIES UW ADEM,
poëzie
3.2 met 4 stemmen
1.345 Toen blies uw adem, en de zee sloeg stijf,
En open stond de donkre muil der aarde
En slikte het alom gepantserd lijf,
Des jagers die uw adem achtervaarde.
O Heer wie blonk als gij in strijdbaarheid,
O Heer wie ging als gij door de aonen
Gij zwevende, die voor ons heeft bereid
De uittocht door het land der Faraonen.
De volkeren hoorden '…
Vagevuur
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
265 Het vagevuur,
waarin wij groeien moeten,
is ons aardse paradijs.
Ons lieve leven.
De hel,
daar branden verdoemden.
Verdoemd is geen mens.
Verdom ons niet.
Het hemels paradijs,
daar schijnen heiligen te wonen.
Wij zijn daarvoor veel te goed.
Ons vagevuur is middelmatigheid.
Is waar we leren moeten,
wat liefde is.
Wat kwaad.
Wat goed…
De schoonheid
poëzie
3.1 met 23 stemmen
4.999 Toen ik heden opzag van mijn leven,
Uit de schaduw van mijn stille zorgen,
Zag ik, tot de witte diepe verte,
Weer de Schoonheid om mij henen slaan, -
Tot haar immer onverwachte gaven,
Tot haar wijde zegenende handen,
Tot de kalme stammen van haar vruchten
Ben ik weer gelukkig heengegaan.
Uit de schaduw van mijn stille leven,
Over de onrust…
P.C. Hooftstraat
gedicht
2.7 met 58 stemmen
17.197 Dure mevrouwen liepen langs de fraaie,
misschien wel fraaiste winkels van de stad.
De airdale terrier liet zich even aaien.
Een zuiderwind kwam zacht de hoek om waaien
of daar zojuist een bruid gelopen had.
-----------------------------------
uit: 'De Veltmanverzameling', 1996.…
'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal
poëzie
3.1 met 20 stemmen
1.674 'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal,
En achter haar wapperde groen en breed
Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed,
En luchtig woei 't kant van zijn golvenval;
Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal,
En, uit het wolkend zwart van haren, reet
Bacchantisch zij de naalden los en smeet
'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…
Contra-scholarch
gedicht
2.4 met 8 stemmen
9.306 Wie meester Treiter gelooft, schmierend
'de natuur is een kapotte televisiekast'
moge per helicopter wat boven het kooksel
in de kraterketel van de Mauna Loa hangen.
In de vuursoep die wordt omhooggeschoten
gaat de radende zon persoonlijk te gode.
Zo iemand van mening zou zijn dat hier
Disneyland is moet hij op de prut landen.
----…
KOM SOCIALISME
poëzie
4.0 met 3 stemmen
1.593 Kom, Socialisme, draag het witte licht,
Dat in de harten brandt der lichtvertederden,
Boven de hoofden van de diepvernederden,
Dat zij het zien en worden opgericht.
Kom, Socialisme, steek opvlammend aan
De lampen in de hoofden der arbeiders,
En in de harten van de kleine lijders,
Die als vergetelheden ondergaan.
Kom, Socialisme, stoot de…
Onze beste tijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
214 De goede vriend en de vijand,
van onszelf en van elkaar,
wonen in hetzelfde huis.
In ons trouwe lichaam.
In ieders vrije geest.
In dezelfde wereld.
Dezelfde natuur.
Onze bange vijand laat ons weten
dat we ernstig worden bedreigd.
Er is zware storm op komst.
Sluit deuren en alle ramen.
Vertrouw niemand meer.
Alleen vertrouwelingen,
die…
De morgenzon
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
252 Ik ben nog jong
Ik moet nog rennen
In de richting
Van de wind
Ik ben nog jong
Ik moet verkennen
Waar zich mijn geluk
Bevindt
Ik ben nog jong
Ik moet nog wennen
Aan de mens
Voorbij het kind…
tekening
gedicht
3.0 met 36 stemmen
13.723 tenslotte willen wij steeds opnieuw
hetzelfde zien: een huis tussen de bomen
zoals kinderen het onvermoeibaar
tekenen: een raam, een deur, een leien dak
en achter het raam een familie en laten we
vooral de schoorsteen niet vergeten
waar rook komt uitgekringeld
op de lege plekken komen bergen
hier en daar een vogel
en sneeuw misschien waardoor…
Gedicht
poëzie
3.9 met 17 stemmen
3.656 En elke nieuwe stad
bloem die welkt
herfst vergeelt het blad
zijn alle steden zo
zijn zij alle zo
zo zijn alle
Overal
overal en nergens
overal is nergens
overal
dezelfde bonbons droef in glazen
parelt drank er is geen dorst
een liedje is overal
van liefde en overspel
zijn alle steden zo
zijn zij alle zo
zo zijn zij alle…
Dag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
237 Een nieuwe dag waarop
we zijn ontwaakt, in
ieder geval voor de
meeste mensen dan op
deze aarde.
Het is niet
vanzelfsprekend dat je
weer mag ontwaken op
een nieuwe morgen.
We gaan er wel vanuit,
dat is ook een goede
denkwijze.
Het leven is prachtig,
ook al is het heel anders
geworden als voorheen.
De afstand die we
moeten…
ali
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
184 hij wilde per se hier blijven
wat de regels verboden
die systemen bedachten
een pure wanhoopsdaad
na een bestaan vol angst
waarin te veel al gebeurde
in zijn net begonnen leven
was hem het laatste zetje
over de grens van het leven
dat velen de harten brak
die hij later juist helen wilde
als hij groot was en geleerd
de ogenschijnlijk veilige…
Vreemdeling
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
219 Vreemdeling ben je niet voor even,
Het duurt vaak een heel leven.
Want heb je een keer dat oude vertrouwde achter je gelaten
en andere ervaringen opgedaan dan ben je voorgoed veranderd.
dan zul je het leven altijd met andere ogen zien,
Omdat je andere dingen hebt gezien en ervaren
en het leven daarna voor jou nooit meer hetzelfde is.…
Kopstukken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
189 Kopstukken
hoe kan ik me van je
losrukken
de wijde wereld in
moet lukken
ook al moet ik
laag bukken
ik zal mij
opsmukken
met gedachtes aan
Kopstukken.
Kopstukken
laat de wereld je niet
platdrukken
de politiek heeft
zat nukken
er lopen nogal
wat krukken
rond, maar het
zal lukken
kruising, kerk, school
Kopstukken.…
Ontboezeming
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
220 Ze zijn listig
soms lastig
maar vooral lustig
voor haarzelf
haar liefdespartner
haar aangezicht tot anderen
om te laten zien
om van te dromen
om niet aan te ontkomen
“for she, he and me too”
maar ook haar kind te voeden
hem of haar te laten bevroeden
haar uiterlijk ’baarmoederschap’…
Verdwaald vakje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
189 De hokjesman vertelt:
Het is zo lekker
overzichtelijk,
verstoor de orde niet.
Als jij de kleuren mengt,
kan ik je niet meer vangen.
Ik wil het niet,
dat je mij kent.…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
205 Dag witte tuin waar zwarte letters groeien
Vorm gevend aan het menselijk bestaan
Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan
Charon niet langer heen en weer zal roeien
Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien
Straks is het met mij- gardenier gedaan
Ik zal je nogmaals innig gadeslaan
Je tot die tijd met printerinkt besproeien
Totdat ik met je opga…
Terwijl de aarde om het zonlicht gaat
poëzie
3.4 met 21 stemmen
4.005 Terwijl de aarde om het zonlicht gaat,
terwijl de bossen stralende energie
van de zon drinken, terwijl ieder wie
leeft, de lucht gebruikt, alles brandend staat.
Terwijl de aarde tellekens beslaat
met damp, haar zee geeft wolke' aan haar gelaat,
terwijl de aarde aldoor voorwaarts vliegt,
en als een slinger om de zonne wiegt -
stijgt midden…
Marhaba
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
170 Hé, marhaba
Goedendag
Het leven is feest, van
Mekka tot Jeruzalem
Dat het kán
Vredestichters
Samen vochten
Gewapend, met gezag
Na wederzijdse terreur
Dat het mág
Twee geloven
Zonder kussen
maar met groeiend respect
Tijd ontknoopt' de verwarring
Ongeloof
(Geen duivel tussen...)…
EU Extensie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
234 ..."Hora ruit"...
Wat zeggen mij data
van maanden en jaren
een blokje historie
een blik op het heden
Vandaag is het amper
zestien jaar geleden:
het Brusselse bolwerk
breidt uit met tien leden
Tsjechië Malta
en Hongarije
de Baltische staten
en Cyprus en Polen
ten slotte Slovenië
en Slowakije
Wat zeggen ons data
van maanden…
Na Middernacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
232 Het zijn
unieke
tijden
om onomkeerbaar
juiste wegen
in te slaan
Die de weg
kwijnende
natuur
uit de
apocalyptische
neergang
zullen moeten
kunnen redden
Historische
kansen
voor de zich
homo deus
wanende
'sapiens
met zijn
reptielenbrein'
Om te erkennen
dat twee eeuwen
industriële
revolutie
door…
De zwijgzamen geldt dit geheim gefluister
poëzie
3.5 met 2 stemmen
1.910 De zwijgzamen geldt dit geheim gefluister:
God schiep de mens als leemklomp zonder luister.
Hij toefde een ogenblik in dit aards leen,
Beet in een vrucht, en dook weer in het duister.…
Vertelsel
gedicht
2.5 met 15 stemmen
9.120 Het zand was er zwarter dan elders
Klaprozen waaiden als gensters
uit ijskoude asse omhoog
Verdwaald in die granieten stad
voelde ik onder mijn snelle stap
zielen knappen als scherven
Doorheen glasgordijnen zerken
staarden korstmospupillen mij na
-------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004.
-----------------…
Imagoknauw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
228 Laten wij nu toch eens hopen
Geëlimineerd
en verzwolgen, zeker niet geëerd
COVID-19
Denkt ons structureel echt te raken
't C-virus ziet dit echt verkeerd
Natuurlijk, HELAAS
sterven er mensen
Vanzelfsprekend, jammer
en zeker ongewoon
Laat vleermuis zich niet kennen
Heeft juist nú meerdere wensen
Flagrante imagoknauw
want van dier naar…