326 resultaten.
Terug
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 651 een tijdkompas als
stijgende champagnebubbeltjes
vanaf de bodem in kristallen glas
liedjes doen je belanden
in even tijd terug
herinnering van liefde verdriet
verstopte emoties
nu lukt het even niet
wat tranen een glimlach
maar
alles gekoppeld aan melodieën
liedjes…
en hun woorden in muziek.…
Doolhof
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 379 Jouw diamanten ogen flonkeren
door jouw kristallen geest
maar is er ergens een hart
waarin je soms bij toeval leest.
Wordt het jou dan nooit te moede
niet te weten wat je voelt
op de tast toch, door jouw duister
waarin het vuur van mijn ziel koelt.…
Dromenspel
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 789 Ik meen je te ontwaren
op de weg van emerald
Jij die ik mij eeuwig
zoet herinnerde
Verborgen
in de stille koralen
van mijn dromenspel
Ik verdwaal zonder spijt
in je zilveren labyrint,
in de kristallen
van je tijdloos licht
Wever van visioenen,
met je
dwaalspinsels van amarant,
je ijle bloemenzeeën,
smachtend naar de koelte
van levend…
Mijn madelief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 ik pluk je niet
mijn madelief omdat
jij de kou trotseert en zo
het bloeiend leven eert
omring je
met mijn stevig gras
in samen peinzen hoe
lang en mooi de zomer was
als dadelijk
de eerste sneeuw gaat vallen
zullen vlokjes jou versieren
met hun schitterende kristallen
zullen wij onder
de witte deken duiken
schuilen voor de vorst en…
Smeltend zal je sterven
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 223 je schuift
het sneeuwgordijn opzij
treedt ijskoud op
in volle glorie
kristallen schitteren
op je japon
gedragen door de wind
je sprankelende lach is zon
je zweeft en
slecht in sporen
op de baan zien we
jouw ronde zwieren staan
ik weet je in mijn armen
zij zullen jou verwarmen
smeltend zal je sterven en
wij heel snel jouw lente…
OCHTENDDAUW
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.069 De ochtenddauw legt zijn kristallen
op het nu nog onzichtbare gras
de zon zal het laten verdwijnen
de kleur weer geven wat het was.
Mistend nevel in de ochtendgloren
maakt het zicht wat minder scherp
turend staar ik in dat grijs gordijn
waar ik eventjes mijn blik op werp.…
ik nodig jou
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 632 kom
kijk toch
je bent zo welkom
in mijn ogen
ervaar de milde blik
die jou aanschouwt
en kleurt
met kristallen bogen
kom maar
geef even je hand
dan zal ik hem
vluchtig raken
mijn vingers
zullen je huid
bespelen
voel dan
het ritme van
de melodie
die we samen
maken
luister
hoor een stem
die het zwijgen
bezingt…
De lucht was geel als gele chrysanthemen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.496 Troonden onz' harten in het gouden duister,
in 't goud onz' ogen als kristallen kronen.…
Douchen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 419 Kristallen parels
strelen mijn huid
en kleven van liefde.
Vrijen met 't stromend water.
Samen smelten
en de handen vouwen.
Duizend seconden,
een eeuwigheid.…
Prima donna
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 520 Kristallen klanken vlammen
door een toren van Gotiek
bij elke piek.
Ze priemen door mijn schedeldak
en walsen door de kamers van mijn hart
met jubelende golven
naar de oevers van mijn ziel.
Jouw tinkelende lusterbelletjes
klinken en dansen in het rond
en landen op het zachte mos
in mijn hoofd.…
Disques simultanés
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 2.262 Une nuit de Mai
zong je in
te verleidelijke kristallen
van mauve
En rood scheurde jij mij
Als een der wellustige Mainaden
in scherven uiteen
als een weerloos
bloot
in een bloedig bed
van bederf
Ik spatte uiteen
in abstracte lusten
zoog beelden
die ik enkel kende uit
een vage
en sneeuwwitte droom
Het kostte je
geen drank…
Uitgewiste droom
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 864 Ik zocht haar
langs een onbetreden pad
vond haar
bij de verborgen bron
Ik keek haar aan
had bloemen in de ogen
Ze plukte de grootste
Een sneeuwwitte vogel
vloog op
bij de klanken van
een betoverend koraal
Zij dronk van
het tijdloos water
ademde kristallen
in mijn bevende mond
Toen lachte ze
en zei :
Heb me niet lief
Ik besta…
Felrode transparantie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 zij bloeit voorzichtig
winter in het glas
pas zomerde het nog
ik zag kristallen
in hun breekbaarheid
langzaam verdwijnen
in felrode transparantie
leek de zon te schijnen
zinderde de lucht
het herfstig koelen
vormt de oogst
in verscheidenheid van tijd
het slanke draait
afstandelijk om elkaar
ranken sprieten klaar
zacht sneeuwt…
Windroos,
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 278 Jachtige sneeuw, waarvan de
vlokken zich bewegen op de
vleugels van alle gekozen
winden, de windroos van het
kompas is niet vermurwen,
verwijst naar een bestemde
richting van het bestaan,
verstuurt de adem over
thuislozen en allen die nog
verder moeten gaan, het ijzelt
glas over beminden en iedere
gezinde, bewegingloos is de
kristallen…
over mijn vader
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 3.410 na vijf jaar
nu vaart een visserman voorbij
hij draagt schoenen rond zijn nek
en in zijn handen houdt hij
slechts Latijn
een grote paraplu verbergt de zon
voor even, evenals de regen
valt ze evengoed langszij
het water schittert zijn kristallen glans
als de pas geronnen terugblik
op zijn ogenblauwe lach
deze vijfde sterfdag bloeit…
Hellend vlak
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 Struikelend over de ochtenddauw
zweef ik bodemwaarts
naar het universum van het nietige
daar groeien de wonderen
van het onbeduidende
voor haastige passanten
de druppelen zijn er pover
een kristallen kwetsbaarheid
water in kleinverpakking
het duin bedrijft toverij
kneedt zand tot kleur
oude wind tot steel
in dampige sluiers
ontmoet…
sneeuw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 219 Kristallen bloemen dwarrelen neer
traag meegevoerd met de wind.
Ze vleien zich behoedzaam
op de bomen, hangen als een witte slinger.
Het gras wordt de nacht voor hun dromen,
morgen kunnen ze al verdwenen zijn,
In de warmte van een lichte zonneschijn.…
Koninklijk overzicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 In Memoriam Gerrit Hingstman
Royaal kijk jij me
Aan vanuit de hoogte
Koning op vier benen
Edel wat betreft statuur
En oogopslag - je ziet
Goedkeurend toe als ik
Je vertel dat ik je mooi
Vind - volmaakt in schoonheid
Te midden van dit kristallen
Landschap waarin alles blinkt
Alsof het van zilver is, en dan
Beginnen je ogen te…
voor de gebrokenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 88 bomen
takken gehuld in donkere herinneringen
stof in de zwervende wind
de trein raast in sporen
voorbij dierlijke klanken
achter gelaten in nevels
af en toe trekt een wolksluier op
haar nauwelijks
hoorbare snikken
ze zeggen dat ze lacht
een vrouw in foetushouding
weerspiegelt in stilstaand water
haar muze giet pokon in de kristallen…
volmaakt gelukkig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 3.531 grond ligt een gedicht
een naakte scherf die de wind
uit de spiegel van mijn leven nam
mijn trouwe stoel houdt me
krachtig vast en hoest het stof
vanonder mijn onrustige kont
vantussen de takken ijlt
een lichtstraal door het glas
en legt de titel bloot
'volmaakt gelukkig', hij glanst
ik trek gehaast aan de pen
poog de kristallen…
'k Ben eenzaam droef
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.009 Door 't open venster hoor 'k de donzen val
van klamme bloemen in kristallen schale...
- En 'k weet niet of ik haar beminnen zal,
in 't stil en licht bewegen harer leden,
en hare goedheid in mijn vreemd bestaan...
'k Ben droef, en 'k hoor haar stille voeten gaan,
en haar zacht neuren, in de tuin, beneden.…
Het lot behoeft geen oefening
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.043 je nam een washandje
en bewoog het schuim
als een uiteenvallend kleed
van natte kristallen
over je lichaam
snoevend
je nam een hap
en bewoog je lippen
als met woorden
die prettig overvallen
zo aangenaam
proevend
je nam een boek
en bewoog je ogen
als fonkelende sterren
die in de zomernacht vallen
elk hemellichaam
overtroevend…
Exposeert zich
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 in lange dagen zomeren
danst zon het ballet zonder
schaduw op een zinderende einder
kleuren herfsten
in warme barokke volheid
op het grote meestersdoek
ijle tonen winteren
als kristallen rinkelen in
de felle kou van het hoge blauw
alleen lente is uniek
zij creëert het eerste pril en groen
exposeert zich in ons hele doen
zo zet…
seconde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 nu de zon heel even kijkt
of alles wel is, in mijn tuin
tel ik kristallen, alle zeven en
hun licht
dat doorgeslagen dwars door regen prijkt
een hartsmoment in koude dagen
binnen is het warm en vraagt de kat
om aandacht, boven kaarslicht
kleurt haar lach mijn hele leven lang
ik ben niet bang
om weg te gaan
want overal is zij, ze laat…
Op de vleugels van de ziel.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 208 Waar In de
diepste
nerven
van de nacht
zwakke lichtjes
feller dromen
op de kristallen
spiegels van
de ziel, werd
alles afgewogen
wat ik bezat,
opgebaard in
een te nauw
valies wat ik
in de ogen
van de
morgen las.…
'k Ben eenzaam droef
poëzie
5.0 met 3 stemmen 704 Door 't open venster hoor 'k de donzen val
van klamme bloemen in kristallen schale...
- En 'k weet niet of ik haar beminnen zal,
in 't stil en licht bewegen harer leden,
en hare goedheid in mijn vreemd bestaan...
'k Ben droef, en 'k hoor haar stille voeten gaan,
en haar zacht neuren, in de tuin, beneden.…
Kleurden halveringstijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 86 jouw passen
waren zo licht
dat zelfs in sneeuw
geen enkel spoor
zichtbaar bleef steken
ongerept bloeide
je glimlach zon
op smetteloos wit dat
schoonheid weerkaatste
uit zover het kon
fonkelende kristallen
kleurden halveringstijd
door intense straling
in kraakhelder blauw
smolt warmte uit kou
toen de laatste
sneeuw verdwenen…
Hartverwarmende muziek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 jij zong
de muziek
van het leven
waarin
woorden verhaalden
over liefde en leed
jouw tonen
konden daar kleurend
vorm aan geven
het diepste
verdriet in de
donkere bassen
het ijle geluk
van subtiel
fonkelende kristallen
zelfs de vlagen
van wind kwamen
om hun teksten vragen
gedragen door
het vlammende
schijnen van vuur…
Ijsbloemvlinder
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 108 ik heb vandaag mijn
eerste ijsbloemvlinder gezien
als feniks de warmte ontstegen
hij zat in lichtrood ontwaken
op de grens tussen dood en
nog iets van dit leven maken
uit kristallen groeiden zijn
vleugels schoksgewijs in het
adembenemend koude verblijf
door een opgaande zon
kleurde ijs in het brekende
licht tot een feeëriek gezicht…
In het ragfijne
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 je vertakt subtiel
in glas met
goddelijke bogen
licht straalt
transparant uit
een hemels boven
maar in het ragfijne
gaat kracht verdwijnen
speelt schoonheid
de eerste viool in
frivoliteiten die tot
breekbaarheid leiden
de kristallen tonen
ladderen omhoog
daar waar stilte
ooit zijn basis vond
dartelen klanken
nu de ruimte rond…