Alle inzendingen over eenzaamheid

Wilde nachten, leeuw op prooi, Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur, Luna speelt op dit late uur, Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi. Zachte wolken, geen geween, Niemand alleen in deze wilde nachten, Vele vormen van wilde machten, Slechts een gedachte. Hopend dat Aurora nooit zal komen, In wilde nachten wil je blijven…

Eindeloze straten Met rijen vol Eindeloze mensen Met hun hoofd Eindeloos ver weg En onbereikbaar Net als hun Eindeloze gedachten…

Verdriet van binnen, niets goeds over mijzelf te kunnen verzinnen. Het gevoel van niets waard. Buiten schijnt de zon, terwijl het van binnen maar niet opklaart. Er zijn zoveel dingen waar ik naar verlang. Als die dingen niet kunnen, maakt me dat verdrietig en soms bang. Wensen die zich niet vervullen, zo veel vragen die ik niet kan onthullen.…

Een eenzame man zoekt naar de schaduw van een hoge berg. Daarin zoekt hij het waarom, de stilte heel diep in zijn ziel. Om daar het antwoord te kunnen vinden, van zijn eenzaamheid.…

Ik wil praten met de maan Stalen met de sterren Ik wil met volle handen staan En mezelf niet hopeloos zien staan…

De dag is weer voorbij en de nacht is gekomen. Buiten staan de bomen te dromen. ze fluisteren toch nog zacht: "Ik wens je een goede nacht. 'k ben zelf niet bij machte... De wens is de vader van de gedachte....!"…

meer is er niet een weg, een bruggetje en dan het fluisteren van de bomen misschien het blaffen van een hond herinnering als ver gezelschap van oud-geliefden op afstand lopen zij het niet meer in…

'People, I'm gonna leave this old world beyond' Peter Green Blote vrouwen, rijp, op ooglapjes na, schuddend met hun veelsoortige borsten, in een magische kring, schommelende wijnflessen, onterechte dompers, schermutselende zwaardvissen, vechtend met lachgas en kriebels, vreemde danspasjes in de lucht van zijde om door te prikken met dierlijk…

Als er een stilte is die zwijgt je alleen maar staart in de verte. Weigert om de blauwe lucht te zien of te voelen de warmte van de zon. Je geen gezicht ziet dat door de spiegel wordt gevangen, geen opening wil toelaten. Dan worden je gedachten en verlangens voorgoed in eenzaamheid gevangen.…

mijn woorden zullen holler klinken dan de echo van een put waar wensen nooit uit zullen komen en mijn adem zal verdampen langs de muren van beton en al horend blijf ik altijd doof voor iets wat nimmer is gezegd spreken doe ik pas wanneer de loper is uitgelegd en ik mijn schreden zet naar waar ik wil verblijven en ik in het diepste van…

Alles is mooi Ik denk dat ik ontdooi Ik zit naast jou in de kou je laat me stralen je bent de ideale je bent prachtig je luistert altijd zo aandachtig je geeft me een kus ik word hystericus kon je nog maar bij me zijn ik vond het zo fijn maar toen ontmoette je haar het einde tussen ons kant en klaar…

Omringd door geschilderde geesten om het duister te verdrijven heb ik rode rozen, blauw zien blozen in mijn koffer op weg naar nergens onder angstaanjagend bewolkte luchten probeer ik werkelijkheid te ontvluchten langs herinneringen, met jou in de nacht blijf ik met mijn geest alleen, niemand wacht tijd raast voort, vaak ongehoord.…

Liefhebber, omdat woorden bij de vijver waarin jouw spiegelbeeld verdronk nog naklinken in mijn geest leef je met mij mee we blijven dromen zullen nogmaals onzichtbaar vrijen of gaan eindelijk samen slapen in dat zachte bed van stilte dat dichterlijk genoegen heet er hangt een mist over mijn leeftijd een geheimzinnig gevoel van eenzaamheid…

Mijn broertje heeft autisme En ik heb niks we kunnen niet samen spelen want dat gaat nooit goed maar ik probeer het altijd en altijd en ik blijf spelen met goede moed Als mijn broertje dan boos is Dan ben ik alleen Alleen in een hoekje zonder iemand om me heen Mijn ouders besteden alle aandacht aan hem Terwijl ik er ook nog ben Ook…

In deze kamer woon ik rieten stoelen rond de tafel een schilderij aan de muur en achter de grote ramen wolken. De ruige kast, meegebracht uit Frankrijk op het dak van onze Volvo tegen de zin van mijn vrouw mijn lage designbank gekocht nadat zij weg was. Hier had ik mijn kinderen op schoot knuffelgeurige verhaaltjes voor het slapen gaan…

Sluit je ogen herken diezelfde plek de zuchtjes wind je èènzaamheid alles is ver weg de mooie dagen van weleer een kind speelt om je heen eist al je liefde op je streelt het blonde haar je begrijpt, dat nu het antwoord komt op vele nooit gestelde vragen je denkt en weet maar al te goed ja, daarom!!…

gevangen in vergetelheid de drank die je daartoe dronk vervaagde de herinnering en toch weet je, elke weer, wie ik ben en waarom je bent jarig, is je verteld de blijdschap is groot bij binnenkomst, bloemen en cadeaus kussen en knuffelen, een breekbare vrouw maar bij de lift, op de weg terug zie ik verdriet, brekelijk gezicht korsakov…

Hoe kan ik jou helpen met een moeilijk moment? Hoe kan ik je laten weten dat je niet alleen bent? Telkens weer die strijd aan keer op keer Zijn er duistere momenten,dan overwin jij ze altijd weer Vriendschap voor het leven Ook wanneer je je afvraagt waar mensen zijn gebleven Ook in deze moeilijke tijd wil ik je laten weten Dat je nooit…

zij is eenzaam in de ware betekenis van dat woord pratend in zichzelf, verwacht zij geen antwoord want wie hoort haar in de kamers waar zij leeft, omringd door bloemen die niemand meer geeft? er klinkt een schreeuw om aandacht zonder geluid wanneer zij deuren en ramen sluit snakkend naar lucht, op zoek naar het licht liever…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Ik sta in de branding Achter mij is het één grote zandhoop Om me heen is het donker Zelfs de maan is niet te zien Ik kan de weg, die ik gegaan ben, niet goed zien Het lege strand gaapt me aan Er is geen leven te bekennen Alleen heel wat lege schelpen Ik heb niks achtergelaten (afgezien van een heleboel rotzooi) Golven komen op me af Ze dreigen…

Uit haar ooghoeken keek ze voorzichtig opzij Ze was onzeker en in haar hoofd nog maar dat kleine meisje Op de straatrand stond ze veilig Of tenminste toch voor zolang Zolang de mensen maar blijven lopen Weglopen De uren vaagden zich met het licht mee Had ze daar al zo lang gestaan ? Te onzeker of gewoon te vroeg Vragend aan…

Mijn begin is start aan navelstreng een eerste breuk een eerste kreet de eerste stap mijn groei is hand in hand het moet alleen mijn eerste val ook weer een stap mijn onvolwassenheid geen hand, geen steun alweer alleen het lijkt een val een stap, een misstap ja, misschien mijn vader zijn mijn hand geeft steun kind niet alleen…

er is iemand gestorven in mijn ziel langzaam en over vele jaren heen de weg was blind het doek viel in mij is iemand als de dood verlaten door het leven een hart in nood weer neemt de schaduw mij mee eigenlijk al vele, vele jaren ik volgde ontkennend gedwee immers er was ook oud verdriet het kwam niet tot bedaren het kleurde…

Noordzee, ik heb de branding weerstaan ik voel het water met kracht terug lijn 12 naar het Markenseplein en dan nog struinend door de duinen op weg naar het onmetelijke blauwgrijs schep en emmer voeten in de aarde strijd, water jeugdig fort geulen gegraven maar de zee liet zich niet temmen nam mijn kasteel zomaar mee en nu bruist een…

ik herinner mij duizend en één woorden- ze vliegen in mijn oren en flitsen voor mijn ogen alsof de donkere nacht me meeneemt. ik val vanaf de hoogste toren die ik ken zo de diepte in en vang mijn eigen gedachten. soms zou ik willen zweven als een vogel dan zou ik mij vrijer dan vrij voelen- kan ik eindelijk beseffen hoe het is samen met…

ik word verscheurd binnen in mijn ziel iedereen die raar naar mij kijkt maar niemand die mij begrijpt ik kan niet slapen mijn hart kent geen rust meer er zit een mist in mijn hoofd die niet meer dooft soms kan ik niet meer op mijn benen staan dan tintelen ze hyperventillatie zeggen ze dan iedereen is boos op…

's Avonds in het duister, loopt ze alleen op straat. Het is koud en al donker, niemand weet waarheen zij gaat. Tranen blinken in haar ogen, waar moet ze eigenlijk heen. Ze voelt zich door haar familie bedrogen, en zo eenzaam en alleen. Het is niet fijn om te horen, dat ze eigenlijk geen lid is van een gezin. Waarin ze denkt te zijn geboren…

De veer suggereert de vleugel waaraan de romp van de vogel hangt De kieuw flankeert de vissenkop die de alg en de slakken vangt Waar ging je heen toen je er niet meer was? Waar is je geesteskind naartoe gevlied? Na de vogelvlucht en de donderslag is de raaskal neergestreken Voor de valreep ben je naar het eeuwig thuis geweken…

Het regent maar. De dag is nat de nacht ingeslopen wat weet ik ervan? waar zacht lopen en slapen dan?…