1110 resultaten.
Een hele tijd later
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
223 Nog even en de mens zal zeggen
‘Het was me wat met dat virus, niet?
En dat zovelen moesten sterven en
Dat dromen aan scherven gingen
Wat zijn we onvoorzichtig geweest
Wat was het ieder voor zich, hoe ving
De overheid bot; het lot hebben we
Getart, apart dat dit gebeuren moest
Om ons bewust te laten worden
Wakker gepord, zullen we nu zuinig…
Merel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
255 Merel
Vanmorgen vroeg floot
de merel hoog in de
boom zijn lied.
Waanzinnig
is het als je er naar
luisteren mag in alle
stilte.
Fris was het nog wel,
maar gelukkig liet de zon
ook haar glimlach zien.
We hebben het nodig,
een oppepper.
De dagen zijn nu toch
geheel anders.
We staan anders in het
leven,
het is nu eenmaal de…
Steun
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
268 We hebben elkaar nodig
ook al is het nu veel
minder in het openbaar.
We moeten voorzichtig
zijn en gepaste afstand
van elkaar houden.
Het leven
is zo ingrijpend
veranderd,
het lijkt zo onwezenlijk,
maar het is pure
waarheid.
Wij moeten ons hieraan
houden, niemand is daar
van uitgezonderd.
Hoe zorgvuldiger we er
mee
omgaan…
Overduidelijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
306 Ik wil het nog niet missen
Het goudvonk op het water
De vissers op de steiger
Die hopelijk niets vangen
De honden die hun takken
Tot aan mijn voeten brengen
De wind die door mijn haren
De wind die langs mijn wangen
De prille, roze bloesem
De vrolijke narcissen
Het slaperige dorpje
Het woonhuis aan de Ring
Ik wil het nog niet missen…
Tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
233 In een tijd van
onzekerheid
moeten we hoop
zien te houden.
Uit het licht dat we
krijgen,
moeten we kracht halen
en erop vertrouwen dat
het weer de
goede kant op mag
gaan.
Denk aan je medemens,
niet alleen aan jezelf,
dat gebeurt nu wel door
te blijven hamsteren.
Het heeft geen zin,
ons land is goed
voorbereid op dingen
als er…
Kroon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
187 Corona, met grote klauwen sla jij om je heen
COVID-19, 't treft inmiddels niemand meer alleen
In bepaalde groepen alles en iedereen door jou besmet
Vele mensen inmiddels overleden, door het virus weggezet
Corona, tijd zal leren of wij overleven
Ons aan 't virus COVID-19 moeten overgeven
Door wilde diersoort die op de vismarkt van Wuhan werd…
Ik schouw de wereld aan
poëzie
3.6 met 18 stemmen
7.894 Ik schouw de wereld aan,
En naar gewoonte gaan
Zie ik vast alle dingen,
Zij zijn dan groot of kleen;
Maar ik helaas! alleen
Blijf vol veranderingen.
De dag die voert de nacht,
Het windje wispelt zacht,
Over de groene dallen,
Het woud de bergen siert;
Maar ik ben heel verkiert,
En blijf verkiert in allen.
De zon, naar d'oude sleur,…
De monumenten 2
gedicht
3.7 met 17 stemmen
12.402 Daar wordt een dode nooit meteen begraven,
Geen stof geveegd. Geen asfalteermachine
Dicht gaten in de straat. Daar zijn geen brave
Aartstegenstanders van het onvoorziene,
Geen bedden, rij aan rij, als serpentine,
Waarin ze zieken aan het oog onttrekken.
Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne.
Elk mens kan er vrijuit op straat verrekken.…
Storm
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen
251 21 storm
Fietsend in de schaduw van de het jonge daglicht
Waar alleen de wind vandaag de weg lijkt te weten
Van Vught naar Tilburg maakt het asfalt traag vaart,
bespiegelt de hemel de ruimte die ik was vergeten.
Weilanden verzuipen en de wind blijft maar rukken,
De vorst verzaakt, koning winter neemt wraak,
En volle sloten knippen…
Bewakers van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
237 Onze media zijn sociaal geworden.
De buitenwereld dringt zich op.
Nieuws regeert ons nieuws.
Politici draaien dol.
In onze binnenwereld heerst rust.
Dezelfde rust die onrustig heerst
in het oog van orkanen.
En wie zijn wij?
Wij zijn de meerderheid die zwijgt.
Wij zijn waarnemers en getuigen.
Wij zijn de ware poortwachters,
die ook ware…
Wie of wat regeert
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
288 De Ziener ziet
hoe blinde kijkers kijken.
De Luisteraar luistert
naar dove sprekers.
Ons Bewustzijn laat en leert.
Leert blinde sprekers Luisteren.
Laat dove kijkers Zien.
Wie of wat regeert.…
Dit eiland
gedicht
1.8 met 16 stemmen
9.304 Heden voelen mijn voeten zich goed
in hun sokken en die weer
in hun ruime maar nog niet
sloffende schoenen.
Waarom dan niet de paden op,
de bergen in, de velden over
bij deze stad vandaan
waar stegen uitlopen op steigers
niet meer door boten gebruikt.
Wel kan men daar gaan staan uitkijken
over het eeuwig veranderlijk
zichzelf blijvende…
Aarde
poëzie
3.3 met 6 stemmen
1.877 Als 'k u zo lief niet had, mijn aarde, zou ik
Zo niet begere' u in een droom te vieren,
Maar al uw steden en al uw rivieren,
En bos en berg graag in één beeld beschouw ik.
Als kind al zocht ik u, mijn aarde, en wou ik
U kennen heel, uw hemel met zijn vieren,
Uw oceanen waar uw winden gieren,
Uw blank-zeilende wolk, zwerk zwart en rouwig;
Uw…
De vulkanen
poëzie
3.8 met 9 stemmen
1.887 Als donkere onverganklijkheden
Van stilte, als werelden van rouw
Tussen het uitgestrekte blauw
Des hemels en het land beneden,
Als onweerstaanbaren, die tot
Het eeuwige zich intocht banen
Vanuit het schamele aardse lot,
Staan boven Java de vulkanen
De regen ruist
en ritselt om hun zijden,
De schemer huist
Om hun gestalten heen,
Boven het…
Langs de highway
gedicht
3.0 met 40 stemmen
9.451 Als ik je nu de oceaan liet zien, verdwaald
en buiten adem, één groot geratel.
Sommigen erlangs in dunne kleren,
geliefden, glimmend, argeloos
in de ijle lucht een weg op die zij kennen.
En keren terug naar het ogenblik,
de vrouwen boven de sturen - alles wat
zich afspeelt, het hele leven door, have en
goed één richting uit, godvergeten oorden…
De raaf kijkt mij aan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
190 De raaf in de vlier
houdt het langer vol dan ik
om elkaars ziel te ervaren
zonder te knipperen
Wat is het nieuws
dat ze bij mij komt halen
wat is het dat ze mij brengt?
Ik herinner mij
de Koningin Moeder, de glimlach
om haar vriendelijke woorden
dat tronen wankelen
door hun eigen groei
er komen treden bij
om met oudere knieën af te…
Verbonden met ijzer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
153 Het tarten van God door de
Verachtering van Zijn Woord
Een herder met horentjes
Ijzerdraad verbonden aan torentjes
Het ongeloof het eigen werk
De ontstoken lucifer van de kerk
Het vlees klaargestoomd in de vleespot
Wie daarvan niet wil eten is een zot…
de goden verzoeken
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
219 land en kust
raken steeds
verder uit
het zicht
wind- en wolk-
geesten teisteren
een houtje-
touwtje vlot
nergens en
overal thuis
met afgesneden
wortels
Thor, waar ben je
als je ijsgeesten
met je hamer
moet verslaan?
levend of levenloos
de rafelranden
van een wereld
bereikt
om te zijn
moet men een
uitzonderlijk
mens zijn…
Uit de diepten
gedicht
2.7 met 16 stemmen
7.902 Bij een huis stond ik stil.
Er brandde geen licht, noch
zag ik ramen, wel klonk een stem
als uit de diepten.
Uit de diepten steeg een schraal
gezang, was het dat
dat mijn oor verdoofde?
En vervolgens vervolgde ik
mijn weg. Hoe klonk dit grapje in
de zwartste duisternis? En stond
inderdaad dit plompverloren huis zo zonder raam
in de leegte…
NOG
poëzie
4.4 met 5 stemmen
2.617 Dichten doe ik nog, maar als in droom,
In een droom waarover 't voorgevoel
Van te ontwaken in een werklijkheid
Die geladen is met ramp op ramp
Hangt als een zwaar onontkoombaar onweer
Dat in laatste stilt zijn donder uitbroedt
Over 'n lieflijk maar al rottend landschap.
Tussen zwammenwoekring bloeien bloemen,
Pluimen rijzen uit vergrauwde…
Uitzicht (Palavas-les-Flots)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
166 Een in nevelen gehulde berg
onscherp in de verte
achter een stad en omliggende dorpen
als een onregelmatige streep stenen
na een drooggevallen estuarium
en een drukke rotonde
als uitzicht voor
Een stel openstaande deuren
naast een zwaarbeladen kast
met een immer melodieuze radiozender
tegenover een belegen bank
waarnaast een slaapkamer…
Weergoden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
206 De weergoden hebben het weer niet mee
nu ze andere goden vervloeken
kracht van de natuur negeren
barst er een onweer los
weergaloos waarachtig
ik heb het niet meer met de wereld
het aardse bestaan ontgaat mij
door mysteriën in de spelonken
stormen breken daadkracht
de mens machteloos
gaat aan krachtige winden ten onder
en een god…
niet alles komt goed
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
206 ze bouwt haar
onbreekbare taal
uit stenen
zonder te verdwalen
zweeft ze tussen wijzen
van doen en laten
ongelovigen jaagt ze
in hoge stekelige bomen
haar tong is haar hart
uit stenen
bouwt ze haar
onbreekbare taal
niet alles komt goed
weet Cassandra…
Bittere nasmaak?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
190 Wat we niet hebben, daar
blijven we naar gissen, al lijkt
het missen heviger dan wat we
gehad konden hebben, als ..!
gedroomde ideeën pronken
naar gehechtheid te lonken,
wat bedoeld werd in deelbaarheid,
proclamatie van verbeeldingen
met de nog te werven dingen,
in spijt te wissen en waarover
maar te zwijgen, associaties
mondiaal…
De ontdekkingstocht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
273 De ontdekkingstocht in
je leven,
je mag het zelf bepalen,
maar er valt zoveel
moois te beleven.
Ieder mens heeft een
doel en dat mag je
invullen
zoals je het zelf wilt.
Het leven
is zo waardevol,
dat is nou wat ik
bedoel.
Geniet en maak er wat
moois van.
Foto Dick Voogd…
Voorbeeld?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
143 Eerst de knal dan
een blauwe bal
als Gods boodschap
ingehuurd als voorbeeld
voor het hele heelal,
zijn regels brachten
ons van de wijs
als meervoudig
bewijs voor een
denkbeeldig paradijs
de ster als zon beroert
het water van waaruit
de evolutie naar alle
uithoeken van de
aarde is gestuurd in
alles wat ontwaakte,
ontstond de…
Wat gaat de tijd toch snel!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
431 In mijn ogen zie ik de mensen
Om hij heen ouder worden
En soms blijf ik heel even staan
Om te genieten van de mensen om hij heen
Liefde kan je hier bij mij in mijn omgeving vinden
En mijn tranen laat ik soms gaan omdat het zo mooi is de aarde en zijn bestaan
Ook een dansje zit er ook wel eens in
Soms voel ik mij net een kind
Zo ongedwongen en…
Laatste restje hoop op waarachtigheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
194 Het is stil hier in de verboden storm
de doden wandelen over geplaveide paden
alles wat gezegd is wordt herhaald
de televisie is een spiegel voor demonen
en in computerland staat de tijd weer stil
geestverwanten verstoppen zich in kinderspelen
alles wat gespeeld is werd uit het brein gemaakt
de computer is de dwaas voor eenzame spiegels…
Wit was de roos
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
180 Gelijk de rozen nog gesloten
tegen de kou van de nacht
Dromen voorzichtig bewegend
in hun passende dozen gezet
Zij kijken naar mij met
grote, ronde, sensuele ogen
als kortgerokte dames uit
een Japanse manga-strip
In de tuin loert en sluipt
een kat, meedogenloos
zingt een merel een lied
over het geheim van de roos…
Bergaf
gedicht
2.8 met 44 stemmen
12.556 gordels vast
riep de nostradame
nazomer en de kraaien
kriskras door onze dagen
volautomatisch van
wat moet dat moet
en door naar de finale
grootste begrafenis
stroomopwaarts
met stekeblinde snavels
slagschaduwen over de
blauwbedroefde aarde
morgen as versplinterd glas
morgen zal niets meer zijn
zoals het was - en de kraaien
de kraaien…