Alle inzendingen over liefde

Ze houdt haar handen vlak boven me, vol vertrouwen niet op zichzelf of op mij, wat het mij doet wanneer ik aangeraakt word door liefde zonder lichamelijke intimiteit, geen huwelijksband of vertrouwde vriendschap geen wondverzorging, geen hulp in nood, maar het stromen van het stromende in mij het ongrijpbare leven Er is wat er is, ik…

Bij de blijdschap van de eerste zonnestralen keerde ik terug achter het gordijn zonder schaamte naar de kamer waar ik met mijn geliefde had geslapen het hoofdkussen rook nog naar haar parfum de zoete geur die ons in liefde deed geloven dat alle tederheid om heimwee vroeg naarmate het later werd en het ons louterde in het stille geheim van…

Misschien vanwege mijn grote hart dat evenzogoed bang is voor alles wat er verkeerd zou kunnen gaan en vaak geen plaats biedt aan wat ik nodig heb, geen ruimte maakt voor wat ik wens Of om de afstand te overbruggen van mijn hoge poten en lange nek tot jou, en niet op je neer te kijken met gewapende liefde om een onvervulde behoefte…

Het zachte verlangen naar jou is groot, het weegt veel lichter dan de dood een rijk gevulde mand van overvloed, eens lispelende beek baant zich door mijn bloed, als mijn gedachten zich hebben neergevlijd, je blijft de bladwijzer van mijn levens encyclopedie, een onvoltooide symfonie, z’n toon verspreid tot in de onvoorziene eeuwigheid…

Ik wil langzaam gaan vandaag, duizelig ben ik – nog van jouw liefde.…

Vandaag zou je 85 jaar geworden zijn. Met liefde denk ik aan je en voor altijd ben je in mijn hart. In mijn wandeling van vandaag, hoop ik dat ik een vlinder mag tegen komen met een boodschap van jou, voor mij. Rust zacht lieve moeder, liefs, je zoon. ?…

zij kust de zon met geloken ogen voelt stralen van nabij geluk het is alsof liefde voor even, teder, over haar frêle ontvankelijkheid is gebogen * (L'Encyclopédie vivant (5))…

Roest van vergane rozen in vuile vazen, stof op de tafel, ooit met liefde gemaakt van de botten van een beukenreus naast de oude brieven handgeschreven schetsen van twee zielen, eeuwig jong zonder beslommeringen geen krassen in het goud van de beloofde trouw geen onbestemde vragen of dubbele twijfel die wroet en woelt tussen…

...Lonkende pracht in glorie der Perzische, als een gevangene-eis voor vrijheid In een oogwenk even subliem de prelude, van een nooit gesproken zwoelheid Robijnrood van lippen schittert en zwijgt, vreemd om het onbekende te plaatsen De ziel nieuwsgierig door afstand geneigd, in stijl al begonnen compromis te geven Courtisane met wit geweten…

In de stilte in herinneringen in woorden in die andere taal. Bij mij om me te beschermen dicht tegen je aan en ik na al die tijd toch huil.…

de daken dekken de zwoelte af ik tracht nog die gedachte te vangen het voorbije seizoen was ook laf ijsblokken versteenden in doodlopende straten "die Welt ist etwas vergangen" ik ben achtergelaten in de koele kelder, een klein venster toonde eerst wat mist later, veel later werd het trager helder de lust verdween in de geijkte…

als ik aan je denk voel ik hoeveel liefde jij mij schenkt toch ben ik nog geen hormoonfabriek waar jij stilaan op de knopjes drukt in het besturen van mijn emotionele balans er is liefde in het spel met de factor sjans waardoor wij beiden stevig zijn geraakt die van ons een uniek setje heeft gemaakt…

ik zie in jouw getekend aangezicht de warmte die sprak aldoor de jaren heen en verspreid naar ieder die naar je keek en op je ziel was gericht doorheen een lach of stil geween je lijf oogde week maar sterk was het licht dat kleurde als vanzelf je was ook een deerne een liefelijk wicht dat de aarde betastte op zoek naar je eigen kern…

Een geeuw die zich verschuilt in de palmen van je handen laat zich horen en bijt zich vast met blinkend witte tanden De schemer die de nacht verraadt sluit zich om je slapen dromen roeren, maken los pakken samen, samenrapen kluwen worden in het schijnsel van je geest Een oude wollen trui uithalen en opnieuw gaan breien een schoen uittrekken…

Laat je tranen smelten van liefde en ik zal in je oor fluisteren, dat ik van je hou. Liefde…

[Dit schreef ik voor anderen mensen] Moeder Je moeder overlijdt, in het begin van het jaar. Als zusjes werden wij in kennis gesteld via een rouwkaart. Triest maar waar: wij mochten niet op de begrafenis komen. Wij waren erg boos, maar uit respect voor onze moeder hebben wij het zo gelaten. Onze vader, is heel lang geleden…

ik wil het lint van je leven ontrollen je weven in onze verhalen in het gouden uur als het licht het mooiste is wil ik je bewaren…

jij wuifde met kleuren activeerde gedachten ik zocht in het spectrum wat daar zat te wachten jouw lach zong de mooiste woorden die ik kuste tot hemelse akkoorden jij gaf mij de kans om op jou te reageren in een positieve balans wij hoopten de uitersten te middelen en in elkaar raken vorderingen te maken weer gaan wij een…

Vriend, gezel die meer en minder dan de vrouw voor anderen toegewijd voor mij als minnares, tevens vermetel kind, haar levensles, onafhankelijk en wijzer en jonger maar altijd van dezelfde tijd. Trooster om getroost te worden vernieuwend en verleggen in loyaliteit van een temperament zonder rivaliteit, schoonheid in soberheid voorbereidt…

Zwoel was de nacht en je lag in mijn armen. Teder bedreven wij de intense liefde. Het zweet brak ons uit maar dat kon ons niet weerhouden, om tot elkaar samen te komen. Jouw zijdezachte lippen verbonden met de mijne: het werd een weergaloze zoenpartij. Mijn liefste, wij hadden elkaar gevonden en met verlangen en wederzijdse…

De augustus-zon raakt de haartjes in je hals, daarachter rollen paarse schaduwen eindeloze lopers voor ons uit, terwijl ik je spoor nauwelijks volgen kan, wat over het inzicht van de horizon reikt geen woord over beide lippen, alleen zichtbaar op de tere huid, tinteling tot in het bot, plekje ingeruimd in ons heelal, hemel vol nectar…

de kleine wereld schittert als een blinkend rode fiets je kloppend hartje laat zingen de wereld wordt plots zo oneindig als je snel als de wind moeder passeert KIJK mama ik FIETS! in het kleine huist het magistrale de grootsheid van mensen die ons laten schitteren…

Jouw klanken weerklinken woorden verdwalen en zinnen verdrinken Je ogen vertalen vertellen verhalen ik laat ze bezinken Mijn vingers die strelen over je wangen met je krulletjes spelen Je blik die blijft hangen vervuld van verlangen dat we woordeloos delen Een stille affaire is lang niet zo gek geen taalbarrière Ons lijf in…

stappen op het pad geknerp van losse kiezels de stille tred op veerkrachtig lichtgroen lentegras het bankje bij de vijver die spiegelend zijn schaduw gaf armen die gedachteloos schouders vonden om even te ronden verlangen dat een uitweg zocht in speels en heel langdurig kussen wij zijn niet uitgerust lust smeult zacht…

Ik berust in jouw vlinderkus het is dat wat me is slaap kust als in de nacht de maan weer gaat schijnen en mensen verdwijnen achter de gordijnen Jouw zachte wang tegen me aan je ligt niet ver mij me vandaan ik kan je voelen betasten diep in de nacht ik voel me zacht Door jouw mankracht die me overmeestert op dat moment heb je me lief…

In een eindeloze vlucht nam ik je mee in de nacht van de liefde. Je tederste plekjes weet ik inmiddels te vinden. Elkaar beminnen is prachtig en blijft bijzonder. De welvingen van je lichaam blijven fraai! Het bed met jouw schoonheid in zoet satijn ademende zacht met zweetdruppels en zocht zijn weg naar het diepste…

niet de jaren hebben je gewogen jouw ogen passeerden alle grenzen in een tijdloos open de enige bagage die jij altijd bij je had was de schat van een lach op de paspoortfoto in je tas waarbij iedereen toch even moest kijken om de intensiteit van a-live met de foto te kunnen vergelijken jou zien was altijd een stukje van je…

ik rijg de klanken van je naam aan elkaar ik koester woorden die elkaar vinden ik absorbeer zinderende onderhuidse zinnen ik bemin je als je zwijgend alles zegt…

Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn liefste, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemdt me niet van de zorgeloze wens je om mij in jou te laten rijpen, als ware een waarachtig mens. Ontkleedt je van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in een glazen ledikant, waarin we samen geboren…

Innerlijke rust voel ik bij jou, omdat ik van je hou. Het is zo prachtig om met je samen te zijn. Als we elkaar kussen, lijkt het net een droom. De liefde tussen jou en mij blijft bijzonder en onder onze prachtige muziek heerst er vaak romantiek. Liefde…