Netgedichten

netgedicht (nr. 71.819):

Zilte adem

Op mijn zwarte hengst
over de stille landwegen
naar de eindeloze kust

aan zee waar zilte adem
uit jouw lichaam ontsnapt
op de vleugels van een zwaluw
verder mee de zomer in

en je spreidt jouw benen
als een rivierenlandschap
laat mijn beekje binnen
aan de buitenkant

op mijn donkere paard
door de kalme bossen
naar de groene heuvels

waar rijkelijke zuurstof
jouw lichaamstaal vervoert
op de vleugels van een vlinder
verder mee de zomer in

en je geeft me een kus
kolibrie op zoek naar zoetigheid

bemerk hoe mijn hebzucht verandert
in alleen nog maar voelen

en in liefde ondergaan.