Alle inzendingen over individu

ze zoekt in haar zakken naar het treinkaartje een bewijs van retour in de hal wacht ze een man met lange tanden brengt haar een briefje een illusie armer zoekt ze op het perron naar haar vertrektijd…

Als je er voor kiest om anders te zijn lekker vreemd buiten alle normen om verblowend de verantwoording en gezag een geest vol verwarring mistig en krom In de roes genietend flierefluiten gebruikend al wat heeft en leeft terend op die gemeenschap welke begripvol steeds maar weer geeft Maar dan als de jaren tanen het lichaam protesteert…

begraaf me niet onder verhalen die ik niet heb bestaan laat liever los wat naar beneden zou halen gedenk me zoals jezelf en beloof me…

Zo bouwt ieder zich een huis van taal waarin men schuilen kan tegen een boze wolf een slachtbiggetje vervuld van heerlijkheid met romig schuim van vet een appeltje in de bek geknepen Het is de kracht van taal die ruimte schept en gelijkertijd twee mensen nader brengt tussen wie afstand piepend ontsnapt een eigen energie van warmte opbouwt…

Het is nieuw Je voelt je onveilig Kijkt om je heen En sluit je ogen Je droomt iets moois Alles is bekend En je ziet je vrienden Het voelt zo veilig Je legt je neer bij het onbekende En gaat alles aan Je hebt een winnaars mentaliteit En gaat overal voor Je staat open voor verrassingen En gaat de uitdaging aan Je zult het goed doen…

Het boterde niet tussen hem en het land woekerde onrust stroomden wrede rivieren vlogen sombere vogels over Hollandse velden onder grijs bewolkte lucht in een vermeende duistervlucht deelde hij zijn wanhoop met het land en zijn kinderen sliepen op grauwe landschepen waar ze de blote duivel knepen omdat het niet boterde tussen…

Het was zo ergens een dag in mei dat ik slenterde langs de muur weliswaar op de stoep maar zonder er aan te denken dat de weg vlak langs mij ging. Voor de tijd van het jaar was het kil en somber het leek meer herfst dan lente en ik droeg dan ook wat warms omdat de kilte mij al had gevangen. Toen werd mijn aandacht plots getrokken door…

getrokken naar getekend licht nader ik de hand die nodigt zo het lijkt de mot in mij is bang te branden voorkomt dat ongeremd verlangen neder strijkt tastend draai ik om de bron van alle zijden op te nemen tot er blijkt waar duister inbegrepen is en bespiegeld zicht gebroken stenen goud verrijkt…

voortaan laat ik mijn deuren niet meer kieren, want daar achter ligt te wachten op een blik van mij ik hoor het zuchten en kraken steunen onder het mengen van metaal met hout en verf die onder haar taak uit bladdert ik zou willen terug likken in schilfers op mijn tong maar het rilt onder mijn huid alles van een masker voorzien heeft iets…

Laat me zwijgen wanneer ik mag spreken van schijn en bedrog en haak mijn wiel aan het einde van jouw stem alwaar ik mag wezen zonder jou aan te raken terwijl ik weet dat liefde ons zoet zal smaken in hebbigheden waar ’t geluk onze voorspoed zal ontbinden want voor elkander geschapen maakt van de morgen nog geen nieuwe dag doch ik…

De zee is een lange lijn die uithaalt naar de wereld van mensen het krult er onder boze deiningen van dingen die we niet kennen golven komen van andere planeten onder ons voeten over de kim en nog vele einders verder weg zoals ik met mijn linkerhand geen raad weet hoe die moet schrijven draag ik iedere kustlijn op mijn rechterpalm…

laat mij maar een hard hoofd hebben het is anders te vlug van een ander het krult er van de softe neigingen meer en meer trekt er een lange adem door het besef komt van opzij aan de kant waar het begint te neigen en het gezicht krijgt van een mens die aan zichzelf doet mijn vingers reiken tot in de andere zijn vel en het knabbelt…

Fel en grijs, met scherpe gouden randen, trekken wolken langs het loden uitspansel, en de kleine, dappere gespikkelde lijster - sommigen noemen deze vogel de regenroeper - is hoog opgeklommen naar de zwiepende top van een zilvergrijze, jonge berk, dit zwerk is nu vol en zwaar, zo vochtig, zo warm en broeierig, vol onbekende erotiek, intens…

Geef mijn naam het onbetwiste En schaakmat mij zodat de tochten die we ondernamen de hoofdrollen zijn de we zochten nog droom ik mij in gisteren en laaf aan de herinnering die we samen deelden, al had de kleur voor ons ieder een andere vorm iets ongrijpbaars, doch visueel vermogend dagvaardde mij om de gelogen tijden te verlaten en het…

Geld zal mij gelukkig maken van de liefde word ik droef gezondheid zal mij vrolijker maken en van kanker ga ik dood. Aangezien ik niet sterven wil nu nog niet, wellicht later verlang ik naar water met droog brood zet mij maar vast, dan ook mijn geld. Tijd zal leren hoe een hart klopt hoe bloed stroomt in het denken van je ziel en als…

Zo zat om weer opnieuw te beginnen Zo zat om gebruikt te worden alles zo zat..…

toen de wolken waren opgetrokken het gebonk van bouwen enkel nog vaag naklonk aan het einde van de toegestroomde mensenschaar werd het zichtbaar - hemelhoog het is een boom, riep er een, en inderdaad, het was een boom, het is een huis, vond een ander, en ook dat was waar het was zelfs zonneklaar dat het een winkel was, een reiskantoor…

Van uit het niets zo maar hopend op iets mij een weg banend in het donker zoek ik naar warmte en het licht geheel vrijwillig soms verplicht maar toch... rusteloos en moe ga ik dan stilletjes weer even naar het donker toe Intens genietend doet het geen pijn niets of niemand te hoeven zijn…

je moet dichtbij je ware ik blijven met wijze woorden wijs je naar anderen hoe ver wil je gaan? je bent niet fair je bent niet wijs maar weg van jezelf…

Geholpen door mijn competentie Van selectief vergetelheid Overleef ik wederom de dag Hoef ik niet te voelen, van al die nare dingen Op simpele gedichten zingen Probeer ik van mezelf te houden Ben alleen vergeten hoe…

zie hoe hij daar aan voorbij gaat de wereld die zich kenbaar maakt in een poel van smaakverschil en hoe hij zich daar bloot gelegd in voelt het decor van het leven dat zuigt aan de netvliezen de dingen die razen voorbij een plastiek venster met een stukje pellicule hoe hij er niet kan instappen het lijkt hem te doorlaatbaar in een te…

ver sta ik van mij niet luisteren naar de oplossing zo dichtbij steeds minder ver antwoord…

JE est un autre - Arthur Rimbaud Ik ben dichter experimenteel dichter gelegenheidsdichter laatnaarjekijkendichter je mag gezien worden, dichter stadse kijkmijnoudichter fratsendichter margedichter worshopdichter mystiekdichteretceteradichter Dichter van het eerste en het laatste woord dichter van de afscheidsgroet dichter van de…

heel voldaan is de mens voor zijn geboorte daarna staat hij alleen als een verloren god hoe omstandig hij tracht te voldoen grenzen te slechten terwijl hij zich aan materie hecht hij weert en wringt zich ongewild in bochten de gezochte vervulling blijft weg zijn bereik ver te buiten tot hij ooit oprecht liefde kan uiten…

ik ga alleen maar door omdat iemand mij nodig heeft…

Mezelf een beetje niet helemaal die komiek of die zonderling van vroeger nog in korte broek op weg in de straattaal van mijn schaduw vermoei ik mijn nachten nabij de trotse pruimenboom geef ik mezelf een beetje leven in mijn wolvengehuil. *…

Het deed mij geen verdriet aan haar te denken zoveel vreugde had ze mij ooit geschonken met de woeste natuur van haar geest en lichaam maar ze wist hoe moeilijk het was een vreemde te zijn ze nam van niemand afscheid in al lang vergeten aardse steden waar realiteit als niets meer dan noodlottig was gebleken zelfs mijn hond jankte…

Hij ademt in deze onbevangen stilte een woord van vrijheid misschien subtiele kern van grenzen, en gelijkgestemden het is al nacht maar dat doet geen pijn omdat hij niet meer wacht met mens te zijn.…

Vertrouwd is het donker Van uit het niets zomaar hopend op iets mij een weg banend in het donker zoek ik naar warmte en het licht geheel vrijwillig soms verplicht maar toch... rusteloos en moe ga ik dan stilletjes weer even naar het donker toe Intens genietend doet het geen pijn niets of niemand te hoeven zijn…

het lijkt niet eens moeilijk vliegen met stramme vleugels schateren met de wind mee pluizen volgen op hun vliegroute een vink uit een pimpelmees een arend naast een valk of het gekraai van wat wel een kraai moet zijn herkennen maar giftige kruiden uit heilzame vertrouwen versus wantrouwen zwijgen als goud en het sprekend zilver dat is…