het dal van......

In het dorre landschap van de geest
waar hier en daar
een bloem
van onvergankelijkheid geurt

raap ik de scherven van mijn hart

in herinnering heerste de stilte hier
en sprak met ongekende diepte
elk woord was als een rijpe vrucht
gevuld met de puurste nectar van liefde

het landschap ademde regenbogen

en nu met zijn nieuwe heersers:
razernij en wanhoop
is er van de levendige stilte en schoonheid
nog weinig over
hier en daar
een bloem
die ik met al mijn kracht losruk

uit protest tegen de vrije wil

een reis van leven op dood
van bergen en dalen

een reis die ieder mens moet ondergaan
want

het doel dient gediend te worden
en het verschil ervaren
om de onschuldige reis in bewust-zijn te voltooien.

nietwaar God?

pelgrimage

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 36 stemmen 510