Alle inzendingen over muziek

zwaan zwaan zo mysterieus laat je niet verleiden die onheilspellende onderaardse rivier af te gaan waar leidt hij heen geesten zullen je bestoken je zult mogelijk worden gebroken zwaan lieve zwaan van Tuonela beperk je enkel tot het zijn van het gezicht de naam die Jean Sibelius heeft gegeven aan z’n symfonisch gedicht…

wij hebben in de loop der tijd zo onze eigen muziek gemaakt met kleine vingeroefeningen leerden wij vertrouwelijk met de instrumenten omgaan maar van enig samenspel was nog geen sprake wij vorderden in quatre mains en lieve duetjes het echte werk leek ons nog geen pretje zo zonder dirigent wel leerde hij ons de lach en het plezier…

Forever Bach Als 't even mag Johann Sebastian Antonio of Antonin Of Johann Christian Cannot compete With Mister Melody Ook niet Saint-Saëns Cause I will still Forever be Een Amadeusfan…

Nu rinkelt schel De elektrieke bel En scheurt de vrede van den avond Tot één rinkelende wond Van bange blijheid. De mensen die voorbijgaan voelen Hoe, als 'n klamme, koele Drop, de tingeltangeltinteling Op hun ziel zinkt, Gelijk een regendrop op 't zinkevlak Van een platdak. De mensen aarzelen, kijken Even de neger aan Die op en neer…

Als hij met zich (bevrijd van mij, van jou) (zo wit blauw, vol en hol) zich onderhoudt, zich lip op lip en keel aanschouwt, ontvouwt zich tussen lippen klaar de ware Narkissos' zang en tegenzang de hare. ----------------------------- Uit: 'Mirabilia', 2004.…

Nevelig zijn de velden En mistig zijn de bossen Wolken hangen als aureolen Om toppen van bergen Vaag en waterig schijnt de zon Mystieke figuren dansen In schaduwen der rotsen Of lossen op in nevelige meren Tijdens een macabere dans En trollen en geesten Bevolken grotten en spelonken En nooit lossen nevelingen op…

Ach Marco, nee toch hè, waarom nou jij? Liet jij echt dochters in je speeltuin binnen, Om hen daarna bij rood licht te beminnen? En zong je dan ook vaak: ‘Kom maar bij mij’? Hierna is je bestemming het parket, Waar alle maskers worden afgezet.…

Dank dat ik mocht spreken, Eer het grote zwijgen komt, Eer mijn stem zal breken En mijn woord verstomt. Als de hand zal zinken, Die het speeltuig heeft gevoerd, Zal de harp nog klinken Door de wind beroerd? Zal haar klank bewaren Van mijn ziel het kranke beeld? Of Hem openbaren, Hem wiens stem de snaren Aanroert en bespeelt?…

Eens beroept de geliefde zich op een ommekeer van gevoelens, loopt ze op een onzichtbare morgen voorgoed zonder koffers zijn idioom uit. Hij neemt voor kort de kleur aan van een overgewaaid bevattelijk lied, zeult het knaagdier als in de voering van winterjassen mee in bluesmuziek. Verlamde neger, doordrenkte schoenen en een grof…

niet dat ik een lied ten gehore breng zeker het is tussen het dansen door met het kleine zwart en de lange witten alwaar ik de passen kort hou of aanleng zo de melodie mijn koten laat vibreren op tastbare ivoor, waarvan ik een enkele negeer, die zitten, de handen dirigeren, maar nooit het hele koor, mijn armen reiken soms niet al te ver…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

Komt dat zien, komt dat horen op zondagmiddag 19 en vrijdagavond 24 december 2021 Maar nu naar gisterenavond Het is maandagavond 15 november 2021, rond de 7 graden 1ste repetitieavond Projectkoor Westerkerk, Amsterdam o.l.v. Evan Bogerd, de Cantor-Organist Het is dus midden in de herfst in de derde golf van de wereldwijde pandemie: Covid…

Veel is al gezegd en mogelijk Nog meer geschreven Over dit icoon met lichte Hoge stem als tegenwicht Tegen al het heersend macho Masculien gitaargeweld Waar haalde zij de tijd vandaan Voor al wat zij had meegemaakt Schetsen autobiografisch Scènes van haar reisnotities Vast te leggen in haar dagboek Neer te pennen in haar schrift…

een maagdelijk schone partituur zijn hart is zwaar van verlangen onzichtbaar valt een haast tastbaar schild om hem heen het is zijn queeste om toondichters in tijd en ruimte te ontmoeten hoe blaast hij adem in de muziek een levende plek in de mensenziel hoe doorgrondt hij de gedachten hoe gebaart hij die aan het…

Musici dansen op ongelijke benen -- vuur uit de stenen.…

ik verleid je tot het luisteren naar radio 4 daar waar de mooiste stukken worden gedraaid hopend dat je de rust vindt om je mee te laten nemen op de golven van de snaren, die jij vroeger ook beroerde en zou je mee willen nemen op een reis naar ver van hier, naar daar waar kruiden geuren bloemen ons verwelkomen, vogels je toezingen daar waar…

Uw liefde is niet die van de aarde die jaagt zij komt niet op bevel en wordt niet uitgedaagd, maar draagt aan de ene kant wordt zij nooit weggevaagd maar zij verbergt zich en is schuchter als een maagd en altijd weer wordt zij valselijk nagebootst omdat zij, wat verloren is, naar redding loodst Bent U de man gehoopt door ons, Die troost en waakt…

Een Wereldvorst is van ons heengegaan Als de bescheiden Eredirigent Van 't Amsterdams Concertgebouworkest En chef van 't Philharmonic Orchestra Wars van het overdreven theatrale Gesticuleren, haar- en armgebaar Met in zijn hand geen staf maar een penseel Die strijkers stuurde in zijn minimale Aanzetten, subtiel, slechts…

Muziek en tijd en eeuwigheid Aspecten van oneindigheid Bestaat er wel zoiets als een melodie geboetseerd in de oneindigheid ritmiek gebeiteld in patronen zonder einde of begin en wat zijn tonen in akkoorden zonder harmonie in de kleuren van de melodie? Muziek heeft altijd al sinds heugenis der mens affiniteit niet met het…

Ze rijdt in een porsche, maar vindt dat te min Ze wil een mercedes god, geef haar haar zin Ze zeurt om een benz, maar dat gaat er niet in Ze zingt voor haar fans, arme Janis Joplin Ze werkt dag en nacht, maar het zit haar niet mee Ze wil voor ze dertig is een huis aan zee Ze zingt tot ze paars ziet, alleen al 't idee…

Behoorde Reich tot de avant-gardisten Die stukken schreven voor kleine bezetting En nootversiering legden aan de ketting Met Glass was hij een der minimalisten Ongelimiteerde in de tijd verlopende Ritmische, repetitieve frasen Subtiele consonantenvariaties Metamorfosen in een transformatie Bij Glass de blazers, orgels…

O Lief, Hier komt de grote Zonnekoning, De Octopus in d' Hof der Gouden Regen Heer Mosterd heeft er, heel gemeen, gelegen Met Maxwell's Hamer aan een zilveren ring Eerst heb ik Plastic Pam nog moeten wegen Ze kwam door 't raam der badkamer naar binnen En zei toen 'Ik wil jou, Omdat, omdat... ...Jij mij nimmer je…

Kunnen sprekenden begrijpen, zonder misverstanden? Zoals blinden met handen zien, wanneer ze liefde voelen. Doven geluk horen spreken, met hun beide ogen open. Zoals éénogigen koningen zijn, in verre liefdeslanden, waar ze leren zien. Kunnen pratenden zwijgen, temidden van emoties? Zoals woordeloze muziek, verhalen vertellen kan. Dichters…

Vandaag een blik op jazz en popmuziek De jazz kwam voort uit blues en honky-tonk Een diamant, ruw als Thelonious Monk, Die bij John Coltrane glans kreeg, dynamiek Toen kwam Ray Charles, The Genius, met soul Gestoofd uit gospel, r&b en jazz Met op de achtergrond zang van Raelettes Het podium was waar zijn kracht in school De man, niet…

Wanneer je door de muziek van je hart gevoed de vreugde voelt binnen stromen schoon en stralend als het voorjaar met zangvogels en twijgjes en de schone bloemen van Zijn grond Och wat een troost in het dan om in eenzaamheid en pijn dicht bij jezelf en de blauwe lucht te mogen zijn In een grandioos muzikaal…

Een langgerekte frase van violen Rijst boven pianissimo-akkoorden In blauw en goud-rood tinten zonder woorden Eucharistie en Kruis als God-symbolen Het zijn vergeten offers voor 't Geloof De Zonde roetsjt glissando in de kloof…

Verbannen door het fluisterende volk schrijft hij zijn stille liedjes in de nacht als de maan het licht van de rust verzorgt zingt hij zachtjes over vrijheid en weemoed zijn stem klinkt helder de nacht is lang onder de donkere hemellucht wanneer de fluisterende mensen slapen zingt hij zijn fluisterzang in de nacht.…

kijk daar staan de oude vaten de beste wijn rondom splinters en granaten in ‘t ochtendlicht in nieuwe vaten dat hunner tongen doen ontwaken het schoonste lied van hemelse tinctuur rondom het wilde woud het dorre hout de blijde klank van de gitaren o wonderschone zilverblauwen snaren wie kan uw klanken evenaren…

de liefde zingt in muzikale tonen de taal van het hart…

Schemerliedje, tintel-fijn, buiten zilvert maneschijn, buiten staan de bomen te dromen. Sterren beven in ’t fluweel, ijl-hoog suist muziekgespeel, ‘k sta te zien en luister in ’t duister. Schemerliedje, tintel-fijn, mocht ik met uw wijsje klein, geven stil verblijden wie lijden.…