Alle inzendingen over filosofie

Stil moment, een van wezenlijkheid. Diepte in hart en ziel. Iedere adem is een verhaal op zich. En elke stap een dichter bij het licht.…

Het antwoord op de vraag wat morgen zal gebeuren wordt niet gehoord in taal van vandaag veeleer wat gisteren is geweest klinkt heden nog in oren als muziek wat toekomst brengt en “’t nu” is het luchtledige.…

Als mijn gedachten loop ik rond in kringen achter het beeld dat ik heb geschapen van jou al zoek ik rechte lijnen wat krom is buigt mijn brein niet recht daarom loop ik over paden waarover ik waarheid zoek in hoop op zegen.…

Als mijn gedachten loop ik rond in kringen achter het beeld dat ik heb geschapen van jou al zoek ik rechte lijnen wat krom is buigt mijn brein niet recht daarom loop ik over paden waarover ik waarheid zoek in hoop op zegen.…

Wachtend op de dageraad, dankzij mijn penselen en wat streken waterverf, ontsluit de intimiteit het duister, als rusteloos wiel op het deinend canvas. Op de vleugels van de tijd koestert het mijn gevangen lichaam, gebaard achter gouden tralies van de moegestreden horizon. Waar In de diepste nerven van de…

Tijd is als de zee oneindig verre deining in hoog en laag aanspoelende vloed woedend als branding ebbend verdwijnend met regelmaat en rust, perpetuum mobilé van levensritme. Tijdloos is de zee in al haar wijdheid met deining tot de kim regelmaat der getijden in eeuwenlange stroming vanaf de schepping of schiep de aarde perpetuum mobilé…

(opgedragen aan Eckhart Tolle) Ga zitten en wees stil nu. Voel je wezen – je ademen, het stromen uit je hart. Je bent niet wat je denkt – en niet apart van al wat is. De breuklijn is genezen en al wat ongekend is, niet te leren - : de wijsheid die je vinden wilt - zit in je. Ervaar de stilte in jezelf, bezin je en luister naar de Harmonie…

Wanneer ik eens de vensters was, de vensters van mijn ziel, dan merk ik plots waarom het Licht bij mij niet binnen viel. Daar op dat venster zat het vuil, van vele,v ele jaren, en als ik het bijtijds niet was, dan blijft het zich vergaren. Ik zie terwijl ik bezig ben, de ruit zat bijna dicht, ik haal de spons er over en ik zie weer het…

De winterjasmijn kroop beloftevol omhoog het wordt een bloeier de rododendron al vol knoppen lacht in zijn vuistje het wordt niet saai dit jaar er roert wat in mijn tuintje ik speur het er komt een taaie winter het is middagtijd nu spieden naar een stekje om te toeven en te proeven wat dacht je van een coq au vin…

De Dichter is een neuswijs kind, dat Leven zoekt waar 't niemand vindt. Hij spreekt met bergen, maan en zon alsof dat alles leven kon. De Dood zelf lijkt hem een bedrog, zelfs dáárin speurt hij 't leven nog. Maar de Natuurgeleerde doet juist het omgekeerde. Zijn hedendaagse wetenschap is wonder-slim, en wonder-knap, want die verklaart…

Langzaam sluit de dag z’n ogen bij ontwaken van de nacht verstommen stil geluiden schaduwen schuiven langs muren in schaars licht van lantarens of over tegels van trottoirs nu ontwaakt de nacht in stilte langzaam trekt zij een gordijn blind gaat zij haar eigen wegen bijgelicht door schijnsel der maan tasten schuivend enkele voeten en ik…

Het is een hele beleving Zo’n plotselinge ingeving. Je raakt in verbazing Van die aanblazing. Ja, in het leven, Is er heel wat te beleven!…

Vergeefs begeerde zekerheden, beroofd van alle duurzaamheid als er slechts één gezichtspunt is, heeft dit geen definitief gewicht. Van de brug afgezien wanneer die is opgehaald, heeft dat een reden, het herkent zich in vele vormen, soms argeloos en naïef en stroomt als troebel water, er is geen verleden maar ook geen toekomst meer.…

In mijn tunnel Die vacuum is gezogen Door de tijd zijn er van Tijd tot tijd gedachten Waarin ik steeds Weer opnieuw uit de Sluimer word gewekt Waarin de dingen te Vanzelfsprekend zijn En het heden onontkoombaar Titel met dank aan Ger Groot, filosoof.…

Een beetje filosoof Heeft een ‘ruim’ geloof. Want, gebeurt alles in het hemelgewelf Zomaar vanzelf Of is dat ongeloof ? Ik hoop dat u het principe kent, Dat deze firma ment.…

Wanneer gedachten hun vlucht nemen aandacht stilaan overgaat in dromerig kijken, de loop van de beek onbekend gebleven geen grenzen laat, ook geen genade aan het voorstellingsvermogen bepaalt de oorsprong om te geven het te laten stromen door diepe dalen, de schittering aan de oppervlakte, reflectie van het leven kwetsbaar in al zijn…

zo je spreekt blijf zoals nu in gedachten…

er vallen blaadjes uit de ringen van mijn band ik heb ze niet meer in de hand alsof ze niets meer wegen dwarrelen zij schijnbaar onbeschreven naar de grond heb mijn boek verspreid de roman met korte spanningsboog ligt aan mijn voeten in het voorwoord al het afscheid en de groeten ik schrijf slechts uitgelezen boeken…

hier is niemand behalve dan de stilte onder hoge bomen waakt eeuwigheid zelfs het glooiende landschap tot aan de einder spreekt slechts stilte bladeren knisperen onder gelaarsde voeten die naar water voeren en dan het water behalve hier en daar een zachte rimpeling windstil zwijgend turen bomen naar hun spiegelbeeld en voor het…

Soms maken wij de ander tot een antwoord groter dan ons verlangen maar we zien dit niet: we turen door de glazen wand van eindeloosheid terwijl de dagen korten. Eigenlijk zijn we allemaal op zoek naar bevestiging, aanvaarding en vertrouwen, maar we jagen andere dingen na omdat we blind zijn of onszelf ontlopen. De bladeren vallen nu in…

Ik denk over de vragen van leven en van dood en aan het kikkerechtpaar, daar in de poldersloot. Ik denk aan ongedierte, dat toch ook leven moet. ze hebben recht op een bestaan, maar wij slaan ze kapoet. Ik denk aan al die zinnen, gesproken zonder doel en aan TV verslagen, over ons aards gewoel. Ik denk wanneer ik eenmaal, hier niet…

Grafstenen en niets anders dan grafstenen omringen de gedachten in mijn hoofd. Gebeiteld de spreuken dat wie gelooft voor eeuwig leeft en niet meer hoeft te wenen als je van ’t aardse leven wordt beroofd. Geloof ik graag dat Jezus is verschenen om aan ons absolutie te verlenen, in mij woedt de twijfel onuitgedoofd. In leerstelligheid raak…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Ik raak mijn kussen, val in slaap de droom is nu al om mij heen op vlindervleugels zweef ik weg ik ken hier heg noch steg herinneringen komen nu al boven wat hoort bij mij en is van jou mijn lieve metgezel met vleugels,oh zo teer jij past op mij, dat ik me niet bezeer dit is een leven in een atmosfeer, die ik niet ken maar wel begeer jij…

nu herfst zijn blad in zekere wendingen op weg laat gaan -dwaal ik door levenslange woorden ik neem ze mee, bezink ze in een kroes de zijde waar ik drink proeft zoet en zilt, waar kleine bittertjes de smaak verkleuren zijn roemer vult; schenkt door een broes wat wijnrood levenswater ik laat het maar gebeuren tot een bank onder een…

als ik moet gaan en eens moet ik gaan laat mij dan vergezellen met tonen van gezang die verhalen van liefde een cantate in Gloria als licht zuilen van geluk laat de stemmen klinken als ik moet gaan en eens moet ik gaan breng mij dan weg op klanken van muziek zij vertellen over schaduwen de vleugels van verdriet die het hart beroeren…

Zwijgend ziet het Stergeschitter toe Naar onze waarheid. Maar naar wat kijkt de blinde En naar wie luistert de dove Aanschouw de sterrenhemel Buk, wees nederig De waarheid bestaat niet Ze zijn geboren Maar zwijg…

ik denk wat en dat schrijf ik dan maar meestal is het dat je wat schrijft en dan opeens merkt dat je iets denkt maar wat ? want ik had het nog niet gedacht nu wel…

alles in het leven is misschien wel een soort schaatsles maar de ene keer is vallen erger dan de andere keer…

Vragen in mijn hoofd, antwoorden in mijn hoofd. Duidelijk, kloppend maar onherkenbaar, de wet vervangt de vraag. Vreemde stemmen ingefluisterd, niet van hier, onbekend. Een deel van mij, een andere ik Tegenovergesteld, compleetmakend. Mijn intuïtie, mijn weten, mijn gids. Ying en yang samengesmolten, zwart en wit ontpopt tot grijs. Mijn…