Dan de mist
het glas is nader
de mist die hij ziet
zijn oog in staar
voelt wat hij verliet
of bedenkt het gebaar
een grijze vloed te stoppen
die mondhoeken sluit
en het hart op de tong laat
drogen achter een beslagen ruit
de aarde voor hem
ligt al ver achter zijn tijd
groeven graven nog dieper
de vlakte lijkt zich al uitgespreid
terwijl zijn wereld immens oogt
zie je zijn stervend spiegelbeeld
dat aan de liefde heeft gezoogd
en met splinters heeft gedeeld
het glas is nader
dan de mist
als gedachten denken
door de eeuwigheid heen
steeds meer zal zijn ziel wenken
en daarna, veel later
rusten zonder geween
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 9 juli 2013
Geplaatst in de categorie: filosofie