Alle inzendingen over filosofie

Het is een hele beleving Zo’n plotselinge ingeving. Je raakt in verbazing Van die aanblazing. Ja, in het leven, Is er heel wat te beleven!…

Vergeefs begeerde zekerheden, beroofd van alle duurzaamheid als er slechts één gezichtspunt is, heeft dit geen definitief gewicht. Van de brug afgezien wanneer die is opgehaald, heeft dat een reden, het herkent zich in vele vormen, soms argeloos en naïef en stroomt als troebel water, er is geen verleden maar ook geen toekomst meer.…

In mijn tunnel Die vacuum is gezogen Door de tijd zijn er van Tijd tot tijd gedachten Waarin ik steeds Weer opnieuw uit de Sluimer word gewekt Waarin de dingen te Vanzelfsprekend zijn En het heden onontkoombaar Titel met dank aan Ger Groot, filosoof.…

Een beetje filosoof Heeft een ‘ruim’ geloof. Want, gebeurt alles in het hemelgewelf Zomaar vanzelf Of is dat ongeloof ? Ik hoop dat u het principe kent, Dat deze firma ment.…

Wanneer gedachten hun vlucht nemen aandacht stilaan overgaat in dromerig kijken, de loop van de beek onbekend gebleven geen grenzen laat, ook geen genade aan het voorstellingsvermogen bepaalt de oorsprong om te geven het te laten stromen door diepe dalen, de schittering aan de oppervlakte, reflectie van het leven kwetsbaar in al zijn…

zo je spreekt blijf zoals nu in gedachten…

er vallen blaadjes uit de ringen van mijn band ik heb ze niet meer in de hand alsof ze niets meer wegen dwarrelen zij schijnbaar onbeschreven naar de grond heb mijn boek verspreid de roman met korte spanningsboog ligt aan mijn voeten in het voorwoord al het afscheid en de groeten ik schrijf slechts uitgelezen boeken…

hier is niemand behalve dan de stilte onder hoge bomen waakt eeuwigheid zelfs het glooiende landschap tot aan de einder spreekt slechts stilte bladeren knisperen onder gelaarsde voeten die naar water voeren en dan het water behalve hier en daar een zachte rimpeling windstil zwijgend turen bomen naar hun spiegelbeeld en voor het…

Soms maken wij de ander tot een antwoord groter dan ons verlangen maar we zien dit niet: we turen door de glazen wand van eindeloosheid terwijl de dagen korten. Eigenlijk zijn we allemaal op zoek naar bevestiging, aanvaarding en vertrouwen, maar we jagen andere dingen na omdat we blind zijn of onszelf ontlopen. De bladeren vallen nu in…

Ik denk over de vragen van leven en van dood en aan het kikkerechtpaar, daar in de poldersloot. Ik denk aan ongedierte, dat toch ook leven moet. ze hebben recht op een bestaan, maar wij slaan ze kapoet. Ik denk aan al die zinnen, gesproken zonder doel en aan TV verslagen, over ons aards gewoel. Ik denk wanneer ik eenmaal, hier niet…

Grafstenen en niets anders dan grafstenen omringen de gedachten in mijn hoofd. Gebeiteld de spreuken dat wie gelooft voor eeuwig leeft en niet meer hoeft te wenen als je van ’t aardse leven wordt beroofd. Geloof ik graag dat Jezus is verschenen om aan ons absolutie te verlenen, in mij woedt de twijfel onuitgedoofd. In leerstelligheid raak…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Ik raak mijn kussen, val in slaap de droom is nu al om mij heen op vlindervleugels zweef ik weg ik ken hier heg noch steg herinneringen komen nu al boven wat hoort bij mij en is van jou mijn lieve metgezel met vleugels,oh zo teer jij past op mij, dat ik me niet bezeer dit is een leven in een atmosfeer, die ik niet ken maar wel begeer jij…

nu herfst zijn blad in zekere wendingen op weg laat gaan -dwaal ik door levenslange woorden ik neem ze mee, bezink ze in een kroes de zijde waar ik drink proeft zoet en zilt, waar kleine bittertjes de smaak verkleuren zijn roemer vult; schenkt door een broes wat wijnrood levenswater ik laat het maar gebeuren tot een bank onder een…

als ik moet gaan en eens moet ik gaan laat mij dan vergezellen met tonen van gezang die verhalen van liefde een cantate in Gloria als licht zuilen van geluk laat de stemmen klinken als ik moet gaan en eens moet ik gaan breng mij dan weg op klanken van muziek zij vertellen over schaduwen de vleugels van verdriet die het hart beroeren…

Zwijgend ziet het Stergeschitter toe Naar onze waarheid. Maar naar wat kijkt de blinde En naar wie luistert de dove Aanschouw de sterrenhemel Buk, wees nederig De waarheid bestaat niet Ze zijn geboren Maar zwijg…

ik denk wat en dat schrijf ik dan maar meestal is het dat je wat schrijft en dan opeens merkt dat je iets denkt maar wat ? want ik had het nog niet gedacht nu wel…

alles in het leven is misschien wel een soort schaatsles maar de ene keer is vallen erger dan de andere keer…

Vragen in mijn hoofd, antwoorden in mijn hoofd. Duidelijk, kloppend maar onherkenbaar, de wet vervangt de vraag. Vreemde stemmen ingefluisterd, niet van hier, onbekend. Een deel van mij, een andere ik Tegenovergesteld, compleetmakend. Mijn intuïtie, mijn weten, mijn gids. Ying en yang samengesmolten, zwart en wit ontpopt tot grijs. Mijn…

Konden de doden zich herdenken welke woorden zouden zij vinden voor welke namen aan wie vragen wiens adem te doen stokken, van wie het leven af te breken? Als de doden zichzelf konden herdenken, hoeveel minuten zouden zij zich gunnen, is om de doden te herdenken de duur van de dood toereikend? ---------------------- uit: 'Wasdom…

Hier en nu, niets veranderd Toen ik voor het eerst kwam, De bomen waaien nog steeds dezelfde kant op De stenen pleinen klinken nog steeds hetzelfde, Als ik er op loop, schaduwen overvallen Me nog steeds op dezelfde plek, Niets is veranderd, nog steeds echoot Mijn liefde door de straten, het hangt in vlaggen Aan de gebouwen, geluk voel ik als…

De test van het leven is vaak van lange duur dit vergroot de kans tot geestelijke groei en tot rijper inzicht maar wetmatigheid is niet van te voren bepaald verandering is altijd mogelijk zo zal jouw terugval juist stijging betekenen jouw grootste goed jouw grootste kwaad maar de waarheid ligt opgesloten in jouw geestelijke vaardigheden…

zomaar zitten op een bankje geen gejoel en geen gejaag mijn handen in de zakken en m’n oren in de kraag dat is alles…

een vis is een vis in het water en als ze niet in het water zou zijn ging ze dood is de algemene opvatting maar wie weet wat een vis doormaakt als ze even op de kant springt dus precies dat moment en dan weer terug in het water daar begon het al…

onhoorbaar zonder lucht ademloos in stilte strekt mijn ziel zich uit en deelt de kosmische vlakte besta als punt waar anderen de ruimte vullen alleen in raken zal ik contact met meerdere dimensies maken…

Als je weet wie je bent ben je wie je bent maar voordat je weet wie je bent ben je niet een ander maar ook jezelf soms bekender bij een ander dan bij jezelf De zoektocht naar jezelf je eigen zijn en wezen duurt soms een leven lang maar blijft ook verrassen tenminste als je voor verrassingen open staat en vergeet niet "HET HEBBEN…

Zekerheden zijn enkel zeker in het heden. Maar hebben alle schijn, Dat ze ook zeker zeker zijn In het verleden. Wilt u ergens op kunnen bouwen, Kunt u geen zekerheden vertrouwen !…

Daar in het Teutoburgerwoud leefde een slakkenjager, hij legde op de slakken zout, of ze vet waren of mager. De slakken hadden elk toch wel een eigen signatuur, dat is toch wel het mooiste van moedertje natuur. Maar slakken kwamen er te veel, ze teelden vrees`lijk aan, de jager werkte zich kapot en is toen dood gegaan. Moraal: Voelt…

Mijn huis is vuil, mijn kinderen, talrijk, krijsen. De varkens wroeten ronkend in de hof. Maar bergen, blauw en ver verheven, eisen Mijn aandacht op, die stijgt uit stank en stof.…

Ik ben de zee, ik omarm alle eindeloze kusten. Mijn golven en mijn tij woelen onafgebroken zonder rusten. Ik ben het water, al het leven komt van mij. Maar beproef mij niet, ik neem het terug in mijn razernij. Boven mij gaan de dag en de nacht, de zon rijst uit mijn schoot, de wolken zijn mijn sluier en ik behoed de maan voor de dood. Je…