Netgedichten

netgedicht (nr. 27.727):

Waar is het spontane gebleven

hij was er
zij was er
ze waren er samen
onwetend
van elkaar

zij zocht
hij zocht
ze vonden niet
wat ze zochten
onbewust
van elkaars aanwezig zijn

hij thuis
zij thuis
elk een straat verder
voor de computer
zich inschrijvend
op relatie planet

zijn oog valt op haar
haar glimlach
zoekt zijn foto
gevonden
fluistert de wind

wat gek, wat dom
want nog maar een paar uur geleden
stonden ze
al bijna naast elkaar
en hadden ze
elkaar niet eens zien staan
hoe onoplettend

en ik vraag me af
waar is het spontane
van elkaar zien, echt zien
het leuke, het bijzondere
van zulke ontmoetingen gebleven
ben ik dan ouderwets
om nog te dromen
van twee paar ogen
die elkaar in een zachte kus
voor de eerste maal
nog wat verlegen omhelzen

Schrijver: windwhisper, 26 augustus 2009

schorpioen49

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: filosofie

elkaar niet zien sta

3.0 met 4 stemmen

178

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: George
Datum:: 26 augustus 2009; Het is begonnen met onszelf en onze verbeelding. Toen kwamen tv en daarna de pc. What's next? We hebben - zoals dit gedicht fijn aantoont - eigenlijk genoeg aan de eerste twee.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 26 augustus 2009
Email:: kerima.ellouisehotmail.com; Misschien komt dat spontane nog wel. Ik herinner me trouwens zo'n leuke ontmoeting.

Geef je reactie op deze inzending: