Netgedichten

netgedicht (nr. 28.010):

Wie nog tranen heeft…

Wie nog tranen over heeft
of daar tegen moet weren,
zal opgaan in een wereldzee,
waar zwarte zwanen leren zich te
spiegelen met de sterren mee.
Als beleven kijken is, wijkt
alles voor het nietig stof, géén
pakkende gelijkenis en worden
gedachten snel geschiedenis.
Verleer mezelf niet te overschatten,
verwen dan maar liefst een eenzaam
kind, en is het moeilijk in te schatten
waar je de oprechtste tranen vindt,
eerst misgunde ik mij die waarheid, er
bestaat geen wereld van gelijkheid,
nooit een waarde zonder enige broosheid
naast het schroot, verpeel de tijd niet,
alles blijft in wezen onvoltooid.

Bron: Tranen, verspil ze niet...
( Pama )