Alle inzendingen over filosofie

"Wij zwervelingen zonder land Wij zijn maar arme klanten; Wie meer geld hebben dan verstand, Die mogen lanterfanten. Wij springen hoog, wij springen laag Wij moeten 't loodje leggen; We dansen met een lege maag... De centen, die gezeggen. Van oudsher was de koning baas, Van wege onze zonden; Nu is hij maar een houten Klaas, En heeft zijn…

de vrouw dicht als een steen ogen open als schelpen wie herkent haar? de dichter zijn klankloze stem in woorden verborgen wie zendt hem de eerste regel? de bedelaar de huid vol ogen die zonder wapen doden wie zal hem zien? de gemaskerde god die as bewaart van gesprokkelde takken wie bespeurt zijn leegte? de vrouw zeilt…

Irrationele ridiculiteit Tautologie danwel een pleonasme Is pleonasme een tautologie? Wat is verdacht - alwat ik hoor en zie Van dit of dat, van deze hier of die? Is alwat ik bedacht voor jou 'fantasme' Niets meer dan maya, irrealiteit? Wat als er nergens nomina bestonden Voor mensen, feiten en fictieve dingen Wat als wij…

Kom hier. Zoek het uit. Wat bestaat, is verdacht, is bedacht. Ontken het nu eens niet. Beperk je woordenpracht.…

wie telt weet niet waar hij aan begint duizend dingen laten geen spoor na niemand volgt de dodentreinen telt de uitgestrekte mijlen niemand wil met een zwarte reis de witte wolken bereiken achter verre bergen de onberekenbare val van zwermen vogels witte brengers van engelenbrood niemand die het verteren kan gif laat sporen na…

't Was hard labeur en heftig om beleven Maar Machten en Krachten werden me gegeven. Tranen vloeiden rijkelijk dag, nacht ach steeds Geschoeid op mijn eigenste leest. Tranendal en gesloten enge kooi, eenzaam luguber geklooi Louteringen lonen en onrecht wacht op herstel, 't werd uiteindelijk...mooi. Kaarsje gebrand en gebed prevelend; Maria…

Lief leven leer me te kijken met mijn hart te voelen met mijn ziel om al je vreugde te beleven leer me je te begrijpen als je wreed bent, leer me je les, laat me ontwikkelen sluit mijn ogen voor kwaad dat neemt voor haat dat voedt open ze voor anderen laat me geven lief leven schenk me tomeloze energie leer me je loslaten…

Dwalend door mijn woorden In de doolhof van mijn brein Onderbrekingen die mij stoorden Door de weg verloren te zijn Ergens zal toch mijn doel wezen Een einde na een zwaar begin Gaande weg is mijn hoop gerezen Ga ik zingend het paradijs weer in Laat mij mijn rug dan rechten Voorwaarts door die doolhof gaan Hindernissen voor mijn voeten…

Mag je zitten zonder eten Zonder drinken of sigaret? Mag je rusten zonder krukken Zonder bagage of gesprek? Mag je zijn zonder een afspraak Zonder doel of tijdslimiet? En mag je grote dingen denken Zonder dat iemand hier dat ziet?…

Hoe kan een ziel zo vol verlangen zijn, gevuld met wierook en de geur van bloesems; hoe kan het denken plots verstillen na dromen van de zomerzon en wolken. We weten weinig, eigenlijk soms niets van wat in kinderlijk begrijpen wordt verstaan. Hoe kan de stilte spreken zonder klanken of die sinds lang al zijn vergaan? Soms zwijgen we maar…

terugkijkend op al die voorbije jaren vraag ik me af waarom hun zo deden en waarom ik er zo op reageerde waarom hebben we gedaan wat we deden had het anders gekund of zelfs gemoeten hadden we het een of ander mogelijk kunnen beïnvloeden of zijn we zo uit het ei van ons verleden gekropen zoals moest en is alles volgens het script…

het gaat niet over die ene wond dat ene verdriet niet over die ene oorlog dat ene vergeten het gaat niet over dat ene onheil niet over mijn as of jouw bloed het gaat over zie de mens over l’histoire se répète over de wereld die op losse schroeven wankelt het gaat over over alles zien en niets begrijpen alleen maar…

Er was eens een leraar uit Meeren Die was dol op filosoferen  Hij sprak in zijn les Over Socrates Want van die Griek kon je heel veel leren…

stel je voor dat het nooit regent achter gesloten deuren dat de gedachte niet gebonden is aan hersenschimmen zou er dan een reden tot klagen zijn, tot ondeelbaar voortbestaan stel dit jezelf nogmaals voor terwijl tijdsduur hetzelfde blijft beeld daarna nog één keer iets in dat er altijd zal zijn wat kan er dan nog misgaan tussen…

Tussen drommen mensen Baan ik mij een pad Onbekend, onbetekenend Onderweg naar een doel Een doel dat ik zelf nog niet ken Maar de drommen stuwen En het enige Waar ik mij zorgen om maak Is dat ik niet onder de voet wordt gelopen Zo stroom ik mee Met die drommen En denk dat ik toch Mijn eigen weegs ga Misschien bereik ik toch ooit Mijn…

Gemakk'lijk lig ik in mijn leuningstoel naast 't rode pluche van zonnig tafelkleed; Plancks quantenleer zou 'k lezen, maar 'k vergeet van mijn hier-zijn 't hoogst wetenschpp'lijk doel: want 'k zie een tulpenveld, vol gekrioel van lichte en donkre vlammen; eer ik 't weet, silhouetteert mijn hand een haas, die eet met mumm'lend mondje…

terug naar celdeling naar kernkracht, rauw vlees olienagels terug naar verstokt gesteente ‘n gezicht zonder masker het kale water het droge hout vuur aap, noot, Mies…

De waarheid is een brood slechts goed voor scherpe tanden; Een spijs, die aan de dis liefst elk voorbij laat gaan; Een boek, dat menig slechts gedwongen neemt in handen; Een bruid, waar naast geen mens als bruigom graag wil staan.…

De tijd glijdt voorbij Als een schip aan de horizon Verdwijnt hij uit het zicht De zon gaat onder Komt altijd weer op Tot het einde der tijden De zee brengt nieuw leven Neemt het oude mee Voorbij de tijd…

deelgenoot van een gemeenschap over de tong gaan het trotseren van een burgerservicenummer ooit aangeroepen benoemd en bemind ingeschreven in het register der bekenden ondeelbaar, ingebeiteld doorleefd overwoekerd maar leesbaar naamloos is erger dan dood…

Ik ben aan het niets doen: En doe datgene wat in het leven van een mens zo belangrijk is: Luisteren naar wat ik van mezelf Wil horen Waar ik behoefte aan heb…

Weten dat je bent Waar je wilt zijn en waar Je heen wilt Maakt je weg Begaanbaar…

Ik mocht haar handen kussen, sprakeloos. Mijn handen slopen langs haar slanke voeten. Zij zag mij aan, daar was in dat ontmoeten van onze blikken iets genadeloos. Haar blik zei neen: met zekerheid, niet boos - haar mondje lachte wijl ze mij deed boeten mijn overmoed, en 't was een wreed verzoeten van een heel lange en even bittre poos.…

Ze hoeven geen noten te kunnen lezen (art. AD blz. 15 van 19-5-23: 'Leerlingen hoeven geen noten te kunnen lezen) Als ze maar de melodie kunnen vasthouden Ze hoeven niet te kunnen rekenen Als ze maar het verschil tussen op- en aftellen weten Ze behoeven geen grammatica te leren Als ze de straattaal maar een beetje kennen Ze hoeven niet…

Warm dekbed zo hoog mogelijk opgetrokken; afschuwelijke zwarte gedachten verbannen ook verwenst Zo geliefde vriend tevens soulmate toeft in gevangenis, een stuk van mijn hart lijdt doodsbang en alles wordt pure ernst. Pikzwarte nachten domineren, primeren rijten hart en nieren gewoon morsdood; liefste maatje voor stuk crapuul versleten Kaarsen…

‘ Die het weten spreken niet, Die spreken weten het niet.’ Deze woorden, werd mij verhaald, Zijn door Lao Tse uit de stilte vertaald, Hoe weten wij dat hij wist? Twaalf boeken schreef de wijze, Heeft hij zich dus vergist, Die ons het pad zou wijzen?…

Of ik je een lichtje sturen kon: je was alleen die dag Ik wachtte op een pakje dus aan huis gekluisterd, stak kaarsje aan en dacht aan jou Pakje kwam, kon ik boodschap doen Plukte sneeuwbal en paars kruid en ging toen ook naar jou Jij zo blij In stilte zaten wij Maar elke keer als ik je zie ervaar ik 't licht in jou, in die besloten…

het zou mooi zijn als er nu een V van ganzen overvloog en die voor de eeuwigheid in hun vogelvlucht zouden shinen de kracht schuilt in het ontstijgen reiken naar het hogere noem dat maar een klein verhaal…

De kat staat voor de deur Naast me is een Marokkaanse bruiloft Bezig Me koptelefoon stoort nog wat na En vangt wat ruimte ruis op De doden herdenking staat vast In een prachtig gedicht In de taal van de reiziger Blijf bewegen zegt ze mooi In beweging blijven Voor vrijheid Voor vaderland Voor iedereen Wij samen Hier In een tuin…

Er wordt mij zoveel toegedicht en met name negatief Ik vind dat prima maar dan wel graag in dichtvorm klinkt licht positiever…