Alle inzendingen over filosofie

In het beloofde land tasten de eenvoudigen van ziel in het duister, ze zijn de daklozen onder de purperen zon en zijn allang de goddeloze beloften moe, papieren regels rotten in het hout, een leger wormen splijt de houten wereld open, bedekt het labyrint van de aarde met hun koele maskers toe. In de vlijt van alle gestorvenen…

Ontmoeten blijft altijd leuk als je ontspannen leeft omdat spontaan ontmoeten niets met moeten heeft ----------------------------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan Jose & Rob Kleijn Speijk: Brasserie en Partycenter met hun opvallende sfeer & warmte, Oisterwijk 13 juni 2010…

Dieren, planten, bomen bloemen in hun schoonheid ’t kleinste mos de grootste bomen een mug, een klein insect de grootste olifanten gras en struiken, ze leven. Hoe? De tijden wisselen de natuur past aan de mens loopt rond en produceert wat vervuilt maar begrijpt geen oorsprong van leven. Is dit dan alles alleen toeval? Hoe?…

Wie kent ze niet, de zondoorschenen en winddoorwaaide klaproosbloem? Geen ijdelheid, geen dwaas vertoon maar enkel lichtdoorlatend en vol toegankelijkheid? Wie kent ze niet; de rand van akkers en beemden verft ze onvervaard met tederheid van kleur en dromen, ver weg van haat en nijd. Wie kent ze niet, de zo gedweeë die buigt en eert,…

Als ontwenning went went alles!…

Gespannen lichtbogen spiegelen een glimmende lach. Geblindeerde gedachten werpen zich op klinkende leegte. Zwijg de stilte dood, dood de tijd, verbuig de ruimte. Bedenk in ondenkbare termen. Overwin de toorn van het lam, haal het verleden in, herleef vervlogen beleving. Sneller dan het licht. Leegte vult zich met licht gebogen spanning…

Zo wij naar de duinen kijken als los zand tussen ons tenen elkaar houden in verlangen om elkaar dichtbij te zijn zo zijn wij kristal geworden tussen afgesleten stenen heller schijnend dan Parnassus lichter dan de volste maan Het duurde alles bij elkaar zo men zou zeggen slechts seconden niet veel langer dan een kus die doorgegeven werd…

het duizelt mij als ik aan Karma denk onzichtbare draden van ooit ervaren levens steeds weer opnieuw dat draaiend rad waar ik in onwetendheid mijzelf gebonden weet kiekeboe zegt de ooievaar klap eens in je handjes…

Tussen dit ogenblik en mijn dood ligt misschien een lang leven; ook een groot? de hoop daarop heeft mij allengs begeven; maar is het groot of klein niet om het even voor wie gelooft dat wij pas met de dood gaan leven?…

Geschreven op de zelfkant en het valse plat der aarde, vallen teksten over de krommingen van de snaren van een denkbeeldige regenboog , worden de kleuren van de toekomst gerangschikt en geboren naar de toonaard van de beeldspraak in een wisselende moraal . Geketend aan het prisma van voortschrijdend inzicht,uit de plooien van het…

Over hoeveel schijven kunnen gedachten gaan voor de laatste is geschreven en wat is er dan van het merendeel overgebleven dan een verfomfaaid vel papier. In hoeveel woorden kunnen gedachten zijn gezegd voor de laatste eens is uitgesproken en wat is er dan van het merendeel overgebleven dan geluid door jammer verbroken. Hoeveel gebaren…

Midzomer met zijn overdonderende volte bladergevaarte van zo moet het zijn, dit is de vorm die elk van ons vond dit is ons diepste groen en groen ons wezen, tak aan zijn tak de grond op de grond, stevig, voldragen, nergens vermoeden van molm, geen huiver van langzaam en knisperend stuiptrekkend stervende wespen. Alleen wie zelf sterft wordt…

Ik hoor zo vaak, dat mensen zeggen: ‘k ben niet bang voor de dood ik hoor dat en denk dan zelf, dat ben ik wel, want sapperloot nog zoveel heb ‘k te doen, nog zoveel niet gedaan, dan is het onzin om te zeggen, laat mij maar naar boven gaan? Ik hoor zo vaak dat mensen zeggen, dat ze het einde graag zien komen, maar ik zeg je:…

Het bos vergroeit van inspanning, daarin zweet het mos, groeit dicht, het blijft bestaan, de adempauze heeft het uitgeput, het bloeit en verdort, het past zich aan, het licht wil niet dat z’n takken breken in de wind, hoor hem smeken met de droge lippen. Een poging om zich uit te spreken in een zon beladen droom, wordt het…

Helder en brons van toon klinken de klanken uit de klokkentoren van de kathedraal, zijn dat werkelijk de engelen die zingen? ja, het is een zich steeds herhalend verhaal. Verhalen van 'n lieflijk nieuw geboren leven een jong stel dat elkaar oprechte trouw beloofd, het leven neemt, het wordt ook vaak gegeven met de helder bronzen klanken rond…

Achter de viskar aan de hofvijver er vloog een meeuw voorbij en die keek, je weet wel, met zijn koppie schuin zo heel eventjes naar mij pakte nog net dat stukkie brood dat ik gooide en met één vleugel linksaf kwam die meeuw met een draai weer terug en ik heel laf deed net of ik weer brood gooide maar mijn hand was leeg keerde mijn…

Was het storm in de branding, verdrinken, zwemmen, geen haven? Is het als verdwalen geweest tussen eb en vloed niet meer thuiskomen? Of was het zoeken, dragen, was er geen bodem, basis, geen huis, geen ramen? Een vuur dat steeds doofde, het vluchten te ver, geen zicht? Een huid loslaten, irritatie vervellen, nieuwe maken? Waar…

Paarden hinniken, mensen grinniken. Schapen blaten, mensen haten. Koeien loeien, mensen verfoeien. Poezen miauwen, mensen klauwen. Beren brullen, mensen zijn vaak onbenullen. Wij mensen leren niets van de dieren, wij mensen moorden al eeuwen, nog steeds met plezier de stieren. Mensen vermoorden mensen, ook al eeuwen. Als u in een…

De dood is een omhelzing van de wind, ook voor een pad op zijn tocht,waarvan de vleugels zijn vergaan tot plant, geëtst in steen, een zwart altaar waarvan in ‘natura‘ niets in onbruik is geraakt. Zijn aard en meesterschap door tijd de perfectie heeft vervolmaakt, blijft hij dichter bij de aarde, profiel van een ziel die ongezien…

hij vroeg zich steeds weer af of en zo ja hoeveel het verleden langer was dan de toekomst maar elke keer weer kreeg hij hetzelfde antwoord…

Verstild hoofd, zo stil, ondanks ik altijd wat denk te horen, onwetende geluiden kwetsen dovemans oren en de blinde vlekken op mijn geestesoog, worden helder als de woorden gestorven zijn op de lippen, geketend door de muilkorf van verwachtingen. Berusting, wat ik zoek, verlamd en overmand door de beeldspraak van de kleine…

Zij hadden zich ooit vrijgevochten van de kerk, die wetenschappers, nu moeten we ons bevrijden van het juk der wetenschap! Die 3-d ideeën, zo derderangs... Ziel, geest, God en bewustzijn; overbodige hypotheses, lastige ballast, bijkomstige bijwerkingen van de hersens. een scheet van de materie..... Zij zijn ver verwijderd geraakt van de…

Gedragen dagen van velours religare relegere Oh Plotinus, ik mis het alomvattend plot De eenheid van getijden, de stroom van woorden, de losheid van betoog I should be going Out west…

David "live" met die zwarte hoes perfitine is de roes, de zoveelste scheermeskerfjes in de hoek anders doet het pijn I'm a rock'nroll suicide nee, ik ben nu even niets wie zit er dan van binnen laat het me weten als je iets voelt ik hoor jou slechts in zinnen weet niet meer wat je bedoelt jij kan mijn pijn niet sturen misschien als…

Vandaag zag ik mijn jeugd terug en de achterkant van een defilé in een herkenbare zetting. Ik bekeek mijzelf als een stapel oude kranten, waarop de smid met zijn hamer en de zegen rust en de tijd verslaat op het hete aanbeeld van de waan, daar gloeit in de nachten de blaasbalg van het nieuws weer aan. Die mijn wereld verpakt…

De dag ontwaakt met zachte draden puur goud, wat is gesponnen tussen bomen. De spin, nog maar net begonnen aan haar taak, ontwaakt uit haar dromen, vol zorg wordt haar web bereid en in diffuus licht haar val gespreid. Zachte parels van de ochtenddauw noden lichte vleugels, kom maar gauw, hier, in dit mooie glinsterend licht. Slechts een tedere…

Opruimen en zwemmen dat is alles wat er moet vandaag. Ik ga geen beroep doen op vriendschap die hoeft mij niet te zien om er te zijn. Dat ga ik vandaag geloven. Dat hoge doel kan ook wel even wachten. Hoge doelen staan bekend om hun grote geduld. Ik hoef vandaag niet op een dak te zingen, geen ongevraagde engel van de stad te zijn…

Zo net op schrift in vast stramien alles recht hangt aan de muur wekt ongezien mijn avontuur starre showroom bovendien stel dat het beeld verscheeft afziet van recht toe recht aan waar komt zoiets vandaan weerzin blijkt dat kromming leeft dan moet alles wel zo zijn accolade neemt de overhand verdringt met kracht de starre lijn zo gaat…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders. Wat is liefde eigenlijk dan kijken en gelukkig zijn ondanks de verschillen. Waar zijn goed en kwaad geboren en wat komt te vroeg wat komt te laat? Hoe kunnen kinderen groeien al krijgen ze soms alleen maar klappen? Waar schuilt de lente wanneer de regen valt en de…

Altijd, overal als je wijst naar een ander dan wijzen er drie naar jou 3 eigen vingers wat verborgen wat verscholen wat onzeker maar wat een rijkdom als je dat onderkent als je dat aanvoelt als je dat ziet maar bovenal als je daar wat mee doet bewijs je jezelf om die ander!!…