Toefluistering
Een dood punt in mijn leven.
De kanker diep in mij
ondergraaft wilskracht,
weet niet meer welke weg
in of over te slaan.
De tijd tikt harteloos door.
Onbestemd kijk ik uit het raam,
het Alhambra op mijn schutting
trekt mij in een wormgat,
heilzaam Andalusië tastbaar nabij.
In mijn geest hoor ik een fontein.
Het Generalife fluistert mij woorden toe:
kijk naar de blauwe lucht, voel mijn warmte,
stap naar het opvlammende vuur,
2000 kilometer overbrugd in één diepe zucht.
Inzender: Frank van Hassel, 21 juni 2012
Geplaatst in de categorie: filosofie