4733 resultaten.
Bang voor de dood
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen
612 Ik hoor zo vaak, dat mensen zeggen:
‘k ben niet bang voor de dood
ik hoor dat en denk dan zelf,
dat ben ik wel, want sapperloot
nog zoveel heb ‘k te doen,
nog zoveel niet gedaan,
dan is het onzin om te zeggen,
laat mij maar naar boven gaan?
Ik hoor zo vaak dat mensen zeggen,
dat ze het einde graag zien komen,
maar ik zeg je:…
Wortels
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
420 Het bos vergroeit
van inspanning,
daarin zweet het
mos, groeit dicht,
het blijft bestaan,
de adempauze heeft
het uitgeput, het
bloeit en verdort,
het past zich aan,
het licht wil niet
dat z’n takken breken
in de wind, hoor
hem smeken met
de droge lippen.
Een poging om zich
uit te spreken in een
zon beladen droom,
wordt het…
Tot luisteren gedwongen.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
564 Helder en brons van toon klinken de klanken
uit de klokkentoren van de kathedraal,
zijn dat werkelijk de engelen die zingen?
ja, het is een zich steeds herhalend verhaal.
Verhalen van 'n lieflijk nieuw geboren leven
een jong stel dat elkaar oprechte trouw beloofd,
het leven neemt, het wordt ook vaak gegeven
met de helder bronzen klanken rond…
Achter de viskar aan de hofvijver
hartenkreet
5.0 met 10 stemmen
602 Achter de viskar aan de hofvijver
er vloog een meeuw voorbij
en die keek,
je weet wel,
met zijn koppie schuin
zo heel eventjes naar mij
pakte nog net dat stukkie brood
dat ik gooide
en met één vleugel linksaf
kwam die meeuw
met een draai weer terug
en ik heel laf
deed net of ik weer brood gooide
maar mijn hand was leeg
keerde mijn…
Overvragen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
360 Was het storm in de branding,
verdrinken, zwemmen, geen haven?
Is het als verdwalen geweest
tussen eb en vloed
niet meer thuiskomen?
Of was het zoeken, dragen,
was er geen bodem, basis,
geen huis, geen ramen?
Een vuur dat steeds doofde,
het vluchten te ver, geen zicht?
Een huid loslaten, irritatie
vervellen, nieuwe maken?
Waar…
Beestenpraat.
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
563 Paarden hinniken,
mensen grinniken.
Schapen blaten,
mensen haten.
Koeien loeien,
mensen verfoeien.
Poezen miauwen,
mensen klauwen.
Beren brullen,
mensen zijn
vaak onbenullen.
Wij mensen leren niets van de dieren,
wij mensen moorden al eeuwen,
nog steeds met plezier de stieren.
Mensen vermoorden mensen, ook al eeuwen.
Als u in een…
Profielets,
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
363 De dood is een omhelzing
van de wind, ook voor een
pad op zijn tocht,waarvan
de vleugels zijn vergaan
tot plant, geëtst in steen,
een zwart altaar waarvan
in ‘natura‘ niets in
onbruik is geraakt.
Zijn aard en meesterschap
door tijd de perfectie heeft
vervolmaakt, blijft hij dichter
bij de aarde, profiel van een
ziel die ongezien…
perpetuum immobile
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
308 hij vroeg
zich steeds weer af
of
en zo ja
hoeveel
het verleden
langer was
dan de toekomst
maar elke keer
weer
kreeg hij hetzelfde
antwoord…
Stille wijsheid (2)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
490 Verstild hoofd, zo stil,
ondanks ik altijd
wat denk te horen,
onwetende geluiden
kwetsen dovemans
oren en de blinde
vlekken op mijn
geestesoog, worden
helder als de woorden
gestorven zijn op de lippen,
geketend door de muilkorf
van verwachtingen.
Berusting, wat ik zoek,
verlamd en overmand
door de beeldspraak
van de kleine…
Materie als mantra
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen
551 Zij hadden zich ooit vrijgevochten van de kerk,
die wetenschappers,
nu moeten we ons bevrijden van het juk der wetenschap!
Die 3-d ideeën, zo derderangs...
Ziel, geest, God en bewustzijn;
overbodige hypotheses, lastige ballast,
bijkomstige bijwerkingen van de hersens.
een scheet van de materie.....
Zij zijn ver verwijderd geraakt van de…
Mensch!
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
366 Gedragen dagen van velours
religare relegere
Oh Plotinus, ik mis het alomvattend plot
De eenheid van getijden, de stroom van
woorden, de losheid van betoog
I should be going
Out west…
de poëzie die ik met deze woorden bedoel, is gewoon verworden tot wat ik voel
hartenkreet
4.8 met 13 stemmen
534 David "live" met die zwarte hoes
perfitine is de roes, de zoveelste
scheermeskerfjes in de hoek
anders doet het pijn
I'm a rock'nroll suicide
nee,
ik ben nu even niets
wie zit er dan van binnen
laat het me weten als je iets voelt
ik hoor jou slechts in zinnen
weet niet meer wat je bedoelt
jij kan mijn pijn niet sturen
misschien als…
Gerecycled?
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
407 Vandaag zag ik mijn
jeugd terug en de
achterkant van een
defilé in een
herkenbare zetting.
Ik bekeek mijzelf
als een stapel oude
kranten, waarop de
smid met zijn hamer
en de zegen rust en
de tijd verslaat op het
hete aanbeeld van de
waan, daar gloeit in de
nachten de blaasbalg
van het nieuws weer aan.
Die mijn wereld verpakt…
cirkel van het leven
hartenkreet
2.8 met 8 stemmen
827 De dag ontwaakt met zachte draden
puur goud, wat is gesponnen tussen bomen.
De spin, nog maar net begonnen
aan haar taak, ontwaakt uit haar dromen,
vol zorg wordt haar web bereid
en in diffuus licht haar val gespreid.
Zachte parels van de ochtenddauw
noden lichte vleugels,
kom maar gauw, hier,
in dit mooie glinsterend licht.
Slechts een tedere…
Opruimen en zwemmen
gedicht
3.0 met 12 stemmen
12.210 Opruimen en zwemmen
dat is alles wat er moet vandaag.
Ik ga geen beroep doen op vriendschap
die hoeft mij niet te zien om er te zijn.
Dat ga ik vandaag geloven.
Dat hoge doel kan ook wel even wachten.
Hoge doelen staan bekend om hun grote geduld.
Ik hoef vandaag niet op een dak te zingen,
geen ongevraagde engel van de stad te zijn…
Sonnet
netgedicht
2.4 met 7 stemmen
516 Zo net op schrift in vast stramien
alles recht hangt aan de muur
wekt ongezien mijn avontuur
starre showroom bovendien
stel dat het beeld verscheeft
afziet van recht toe recht aan
waar komt zoiets vandaan
weerzin blijkt dat kromming leeft
dan moet alles wel zo zijn
accolade neemt de overhand
verdringt met kracht de starre lijn
zo gaat…
Overpeinzingen
netgedicht
3.9 met 9 stemmen
388 Hoe kabbelend dit leven
als het donkere water
steeds weer anders.
Wat is liefde eigenlijk
dan kijken en gelukkig zijn
ondanks de verschillen.
Waar zijn goed en kwaad geboren
en wat komt te vroeg
wat komt te laat?
Hoe kunnen kinderen groeien
al krijgen ze soms
alleen maar klappen?
Waar schuilt de lente
wanneer de regen valt
en de…
WIJZEN
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
519 Altijd, overal
als je wijst naar een ander
dan wijzen er drie naar jou
3 eigen vingers
wat verborgen
wat verscholen
wat onzeker
maar wat een rijkdom
als je dat onderkent
als je dat aanvoelt
als je dat ziet
maar bovenal
als je daar wat mee doet
bewijs je jezelf om die ander!!…
Als Sneeuwwitje
netgedicht
4.3 met 11 stemmen
1.739 Eerste stenen werden huizen
door lantaarntjes beschenen
laantjes blijmoed lange straten
pleinen voor het groots plezier
boerendorpen werden samen
in één nacht miljoenensteden
verre landen continenten
losgeraakt in werelddelen
Hij verslikte zich er in
naarmate alles groter zag
in panorama van zijn oog
te groot zo ver hij had gekeken
hoe…
Duister
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
519 In het zware zwoele duister
doet de zwarte nacht zijn intrede.
Hij gaat gepaard met 'n warm gefluister
hunkerend naar 'n ontmoeting,naar wat vrede.
En in het duister dat wordt beantwoord
door de lichte adem in serene sfeer.
Is het zuiver verankerd
in de hunkering naar meer.
In de zware zwoele nacht,
opgaand in 'n alomvattend geheel;…
Het déjà vu voorbij
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
407 Alles lijkt reeds eerder gedacht,
gevoeld, gezien, gedaan, volbracht,
gehoord, ontdekt, ervaren, besproken,
betwijfeld, ontworpen, verpakt, ontloken,
verdedigd, gevallen, gerijmd, geschreven,
vergeten, opgerakeld, bevochten, verzwegen
Concentreer me nu maar op het niets
beschouw dat als het begin van iets
letters springen op slappe koorden…
Overvaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
263 De lokroep van de overkant,
al is het maar één keer.
Wie doet de belofte gestand
en blijft wachten op het veer?
Iedereen is hier een enkeling
en de toekomst komt er nooit.
Een gevonden steen uit verveling
in het koude water gegooid.
Als dijken hoog boven water staan
verbreedt de rivier zich tot zee.
Schepen komen en gaan
maar nemen niemand…
Zinnebeelden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
553 Voel bij het ochtendgloren
de gloed van het ontwaken.
Als de jongste dag is geboren,
ga dan geen moment verzaken
en je door blindheid verstoren.
Luister met de ogen dicht
hoe de stilte fluistert.
Bevrijd het gevangen licht,
met het raam verduisterd
daagt geen enkel zicht.…
kluizenaar
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen
591 Een ware kluizenaar
is altijd daar,
nooit hier
maar waar er is vertier
heeft hij zijn hielen gelicht.
En laat nooit zien zijn ware gezicht.
De ware kluizenaar
raakt nooit jouw gevoelige snaar
is er alleen om alleen te zijn.
De ware kluizenaar heeft geen pijn
gaat zijn eigen gang, alleen en allang.
De ware kluizenaar, enkel
zijn eigen dienaar…
Waarachtig?
netgedicht
3.9 met 8 stemmen
520 Wanneer ik morgen sterven zal
mijn zoon, word ik dat kleine kind,
die allerkleinste jongen die je in je
armen neemt, vervreemd me niet van
een innige wens te sterven in mijn
eigen huis, als ware een waarachtig mens.
Ontkleed me van angsten als menselijk
wezen en leg mij in het oude ledikant ,
waarin ook jij geboren werd, vertel me
je…
waarheid
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
396 Waarheid
Soms wanneer je alleen bent
Komt de wijsheid vanzelf
In alle rust
Weet je
dat je de waarheid kent
Laat het toe
In je hart
In je hoofd
En ben je moe
Laat het los
En kies
wat je hart je belooft
Geloof maar
het is goed
Durf, droom, leef, verlies
Want dan alleen
Win je…
senryoe voor moederdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
391 moeders vergeten
zichzelf, zo worden ze dan:
onvergetelijk!…
SPOREN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
464 Ik wil effe
sporen met je
je ontmoeten
praten en luisteren
en als we
wissels tegenkomen
dan zetten we
ze om of niet
dan staan
we even stil
bij elkaar
op die plaats
op dat moment
van ons reisleven
om te bezien
om te bespreken
of we samen
of ieder alleen
z'n eigen weg
vervolgt!!
voel je voor
die wisselwerking??…
hooglied voor moeder
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen
537 ik proefde jouw zoenen als honing
jouw woorden dronk ik als wijn
jouw armen bouwden een woning
waarin ik geborgen mocht zijn
jij streelde steeds weg al mijn zorgen
jij koesterde mij teder en zacht
door jou geloof ik vandaag nog in morgen
jij schonk mij hoopvolle kracht.
jij werd de zon in mijn leven
jij bleef mijn zilveren maan
ook…
Het meer in mij
gedicht
2.2 met 9 stemmen
6.401 Het meer in mij vloeit uit in een ander meer,
beneden voort. Het is niet vergelijkbaar groot.
Het is een woord, waarvan de diepte anders is.
Je kunt erin verdrinken, maar je gaat niet dood.
Zijn oorsprongen verwisselbaar? Alles stroomt
ook naar boven, want wateren zijn van hun bron
al evenzeer de bron. Begin dat nooit begon.
Eeuwig is…