“ Het doet er weer toe,”
Het doet er alles toe, de echo’s
van wat is geweest zich nestelen
op de juiste plaats als kwetterende
muzen in het avondrood op lichte
vleugels aan de horizon verschijnen.
In een decor van een beeldend gezicht
als een magistrale aftiteling, de omlijsting
van een ultiem gedicht - altijd onvoltooid –
een plotselinge verschijning vanachter de
mascara van de wereld in een oogopslag.
Dat maakt het verschil, als je aandachtig luistert
en hoort hoe de donderwolken breken op het
aanbeeld van de zon en haar gouden haren in
belofte tot je spreken en de oorsprong je dwingt de
fijnste details niet te vergeten en opnieuw te baren.
Het raakt de harten van een innerlijke wetenschap
zonder dat je nooit alles zal kunnen meten,
beheersing van de twijfel in een rusteloze geest, de
intuïtie dat er alles toe doet, wat niet lijkt te zijn,
altijd is geweest, dat is de overstijgende trap.
( Panoptimum,
´ Dit alles overziende ‘ )
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 30 december 2011
Geplaatst in de categorie: filosofie
Ik hoop weer veel van je te lezen.
Dit is in ieder geval een heel mooi gedicht.