Alle inzendingen over overlijden

Ik mis je zo, je telefoontjes, vragen hoe het met me gaat, zachte vragen die je sommige dagen stelde, zonder antwoord te verwachten... Ik mis je glimlach, je omhelzing die we kregen, bij het komen én bij het gaan, Ik mis je, je bent er niet meer we moeten zonder jou verder voortaan. Mijn hart huilt Ik mis je.....…

Het knerpende grind de fluitende vogels begeleiden je ten afscheid op je laatste reis Ik slik de brok in mijn keel hardgrondig weg Het grind knerpt, de vogels zingen Een steen op jouw graf een steen op mijn hart Het grind knerpt de vogels fluiten Ik voel alleen maar diepe smart…

en zo gebeurde het dat ik de glazen klapdeuren met HEMA doorging en ik je zag bij de rookworsten moedertje in je grijze mantel onmiskenbaar mijn moeder te zijn van alles ging er door me heen en ik snelde naar je toe moeder, moeder maar je ging verder, alsmaar verder en verdween, zo verdween je die middag ben ik weer gegaan moeder…

Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten, met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten: Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt, - zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize…

ontnomen niet door eigen wil te vroeg gebroken mensen-dromen als rose bloesem op een lentepad gisteren nog paradijs vandaag verwaaid verloren rust zacht…

eiland van de Laatste Dag boek zonder letter of naam plek om alles te verstaan alle grenzen vallen tezaam was las leefde vandaag korte tijd in herbergzamende eindigheid niets dat spijt of lijdt rust stilte vergeten enigheid het is een open boek het hoofd niet gebroken vragen die vragen oproepen bestaan niet wat te doen…

Ik zie in het licht wat dwarrelend gruis op gouden koorden een dans creëren in werv’lende warmte vol wondere schijn die me lokt om samen ‘n éénheid te zijn en ik denk aan de woorden bij sterven gesproken stof zijt ge tot stof zult ge wederkeren…

Als je dood bent kun je reizen ver in de tijd. Als je dood bent is een afstand maar een kleinigheid. Als je dood bent gooi je alle materie overboord. Als je dood bent is er niemand die je nog hoort. Praten over sterven is toch dood-gewoon, we gaan gewoon dood zonder veel vertoon. Als je dood ben dan begin je eigenlijk pas. Als je dood…

Opa is gestorven Giserenavond sliep hij in . Mijn eetlust is bedorven en ik heb in niets nog zin want... Opa is gestorven 't ging wel rustig en gedwee Maar toen opa is gestorven, nam hij een stukje van mij met zich mee…

De schijn van rose in een roes van slapen Zo volkomen volkomen stil Wind en wind blazen rose van zacht naar kunstig wit Hand en hand strengelen samen geboetseerd in rust Oog en oog herbergen samen de loutering van licht Muur en muur werpen schaduw op de laatste blik De schijn van rose in een kist van crêpe Zo ongrijpbaar…

Zeewind en zon weefden een warme deken stuifzand en helm zongen het requiem meeuwen schreeuwden de mis bij het getijdenorgel van de zee voor een verstilde oude man die zonder hulp gestorven door schoon en ziltig zeezand begraven is. Gekromd zijn handen in een onvertaalbaar teken.…

gezond gewicht pas geboren meer dan licht straks komt alles Leef als een god meer dan meer baden in genot meer dan alles kist in het vuur alles as laatste uur alles was…

Ontelbaar veel woorden om alles mee te zeggen, Zijn nu onvindbaar om dit gevoel uit te leggen Zo onwerkelijk als het lijkt zo echt dat het is, Wat zo onmisbaar was is nu een groot gemis We zien je nu niet meer leeft nu van ons apart, Je bent niet meer in ons midden maar voor altijd in ons hart.…

Er is de gloed van 't leven die soms dooft nadat intens en lang de vlammen zijn gegaan naar al wat ooit of ergens werd beloofd maar heel geleidelijk is stil komen te staan. Er is de hartstocht die een mens tot hier en tot dit nu ooit heeft geboeid en ook geleid, tot hier waar bloemen leven, mens en dier maar waar ook alles voor het sterven…

Je bent : niet dood. Je ogen groot en bewogen stralen, vertellen verhalen zonder verdriet. Je bent zeker niet dood. Ik weet : je leeft. Je hebt de scherven overleeft bij 't sterven. Je zwaait, je springt. Je klinkt zo hemelsblij. Ik weet dat jij leeft. Ik denk : je danst, je gezicht omkranst met licht. Je lacht, je zingt…

Hoe is de hemel zo nabij! Ben ik in hem of hij in mij? Laat los! Mijn vaartuig nu voor stroom, Voelt zich getrokken naar de Droom. Gij spreekt tot mij, gij ziet mij aan - Ik zie u in de verte staan. Ik leef al in een ander land - Van d' oever wuift voor 't laatst uw hand.…

Streep niet haar naam door al is zij tot stof vergaan streep haar naam niet door alsof ze nooit heeft bestaan Het liefste dat ik heb bezeten het toekomstbeeld van mijn bestaan vraag me niet dat te vergeten en gewoon weer door te gaan Want ik wil verder leven maar weet niet hoe dat moet Ik hoor bij hen die achterbleven overleven vergt…

Gerbera ziet haar kleuren even intens als de man die daar ligt het ontwerp is stevig de vorm onbreekbaar, ogenschijnlijk stoer en lachend zoals hij was stevige steel verankerd in aarde niet te knakken om op te leunen ach sterke bloem waak voor hem word zijn metgezel in zijn rust tot ik er ben…

je hebt aarde gezien in het wit van haar zoden het leven krioelt maar de kist is voor altijd gesloten een hemel met wolken gedachten strakblauw familie in handen en ogen de vragen van wie ben jij nou hij sprak over gaan en vond ons gehoor we voelde de voetstap die zijn sporen verloor we gooiden wat zand waar hij was gestrand met…

Omdat het leven zo kwetsbaar is, zo teer, zo wonderlijk en mooi, zijn wij ons dagelijks bewust van de eindigheid ervan. Toch is er iets wat oneindig is, en dat diep binnenin ons woont: een bloem, een lotus die zich opent Naarmate ons leven hier op aarde zich sluit. Onze schoonheid wordt daardoor groter en innerlijke vrede daalt in ons neer…

ik doe mijn ogen dicht na de klap in mijn gezicht voor jouw dood zijn geen woorden ik had de lente thuis gebracht met kleur en geur op je gewacht het komend weekend in mijn lach nu sprokkel ik naar kracht zoek verbijsterd naar een voorjaar dat niet mag na een lange winter dromen leek eindelijk de zomer aan te komen voortijdig breekt…

Romance In 't eenzame hutje Sleet COLMA bij winter De slepende nacht. De noodstormen huilden, De springvloeden gierden, En 't ijs loeide in 't rond. Een dwarrelend lampje Verspreidde aan de kleiwand Een nevelig licht; Gelijk bij de doden, De statige doden, De lijklampen doen. Daar zat zij en treurde, Zo eenzaam, zo ledig, Zich…

Hij, die aan het levend water danst zich optrekt aan de branding, volhardend door de stroming waadt en zich, de mens in de dichter niet kennen laat. Nog even een vluchtige blik achterom, de traan geschonken aan oneindigheid, de vlucht verwikkelt in een levensstrijd. De zwaan vliegt op, de zon onder en de wind toont zich een goede vriend…

U bent gewoon een beetje bang, een beetje bang voor morgen, u maakt zich zoveel zorgen, maar wat komt weet God allang. Nog voor u zelfs geboren was, wist Hij al van uw zorgen, had Hij u al geborgen, wist Hij allang wat nodig was. Uw denken is beperkt en klein, God staat zover daarboven, Blijf rustig Hem geloven, kind, Hij zal altijd bij…

Ik hoor je in ieder woord als een zucht van herinnering adem ik het verleden, zuurstof van de overlevering. Jij bent zo onlosmakelijk aan mijn ik verbonden dat ook in het heden jouw stem nog wordt gehoord. Voortgekomen uit gelijke gronden ben jij de klank in mijn daadkracht, mijn woorden zijn hoofdzakelijk door jouw gedachten voortgebracht…

Elk jaar begraaf ik je weer op een andere dag. Elk jaar weer met pasen dat ik je niet meer zag. Jij hebt samen met je geloof een moedige strijd gestreden. Het aanzicht van de dood heb je toen niet gemeden. Het geloof dat gaf je steun voor weer een lange reis, maar nu naar het hiernamaals het was je entreebewijs. Weer verenigd met je…

De rimpels van het leven zijn door de dood glad geboetseerd. Het boek is dicht, het lied is uit. Herinneringen zijn gebleven aan wie je was en wat je zei. Wij moeten verder met ons leven. Jouw toorts geven we door. Jij ging ons enkel voor! Jij blijft er altijd bij: Door wie je was En wat je zei. Het staat geschreven In de registers van…

gisteren viel er doodse stilte met in zijn ogen onmetelijkheid en spijt hij hoorde nog zijn lippen spraken met ijle zinnen die geen stem verdragen misschien richt ik morgen voor hem een steen op om over na te denken een arduinen zerk met scherpe letters en een datum voor de blinden die nooit zien…

De dood is voor iedereen Voor alles is een eind Waarom is het dan gemeen Dat je uiteindelijk wegkwijnt Geen geintje over sterven Want ooit zal je het merken Zal het je leven bederven Of misschien juist versterken Het leven uit je ogen In een fractie van de dag Zomaar weggezogen Net als je glimlach Elke dag komt de dood Bij ons op…

Het is mijn opa niet, het is mijn opa niet Die daar ligt, zo stil Die ken ik niet zo goed, ik heb hem niet gekend Mijn opa wel, maar dat is hij niet. Van al dat verdriet hier, zoveel verdriet overal Word ik hyperactief. Zouden ze dat merken, dat mag toch niet. Handje schudden, handje schudden, veel sterkte gewenst Dank je, dank je, ja het…