zij ging al

een lieve meis
heeft haar jeugd verloren
zinloos en plots
eindigen haar woorden
stokt de weg naar voren


haar jong verleden
een scheppende bloem
sterft in het heden
bladeren van geluk
zuigend naar het licht
buigen troosteloos
worden machteloos
afgesneden..


de toekomst
komt haar niet meer toe
ook die liefhebben
ervaren met ongeloof
de gemiste verwachting
schreeuwende pijn
bevriest het redelijk denken
hoop daalt in de
menselijke achting


daar gaat zij nu
op een onbekende weg
heeft ons ongewild verlaten
een ding kan ik zeggen
niemand, nee niemand
zal haar uit ons hart
kunnen praten

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 12 november 2005

julius-dreyfsandthotmail.com

dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 1.432