Netgedichten

netgedicht (nr. 9.081):

de lijkenmars

in de mars der lijken
voert grauwheid de toon
het dof gekletter der botten
kent geen verschil
tussen armen en rijken

op muziek van de stilte
waggelt men voort
door de donkere steeg
van de ijzige kilte

her en der sluiten
kornuiten zich aan
om het peloton
te versterken
met wezenloze botten

zo gaat men voort
donkere gaten tegemoet
alwaar zij zich begraven
totdat de dood weer
een beroep op hen doet