Alle inzendingen over kerstmis

De bomen langs de laan naar het station Hun kale stammen zijn met licht omwonden Dat vuurtorens soms ook bij vijvers stonden Is nieuw voor mij, ik wist niet dat het kon De Grote Kerk staat als een bastion In Winterland, wil haar verhaal verkonden Met oude teksten die ooit aftrek vonden Geschreven in een Goddelijk jargon Breda, je doet niet…

de dagen worden weer stilaan oud om weldra als nieuw te ontwaken hebben wij onze dromen opgebouwd of bleef het maar bij d'illusievlagen dragen wij nog de herinneringen mee of laten wij ze toch liever besterven waren wij met de gewone gang tevree of moesten wij wat ons lief was derven hebben wij onze tijd nuttig besteed misschien tot dieper…

Gezellig was het kerstmaal gisteravond na jaren zagen we elkaar eens weer waren verbonden in pais en vrede alle haat en nijd werd eindelijk bijgelegd bij aankomst een zoen van Truus voor Mien zwager Henk sloeg Jan ferm op de schouder de familie was na zoveel jaren één gisteravond bij thuiskomst belde Truus nog eens met Mien wat gezellig is…

De regen reinigt en de regenboog reinigt het oog als hij lijnigt hoog en rondom dat alles wel rond, komt van de grond zelfs al kwam er geen hond maar er kwam wel een hond en een vrouw en het werd een dagje gezond 't was alsof ze een wond dichtte en kerst extra verlichtte…

De warmte van de open haard De oude kat die vredig spint De rode wangen van het kind Zijn mij vandaag het meeste waard Het nippen van die zoete wijn Oh, even van de wereld zijn…

ik wist dat de aarde kierde met kerst omdat mensen en ideeën langzaam kunnen worden ververst alles op een keurige manier in de verpakking van tijd het heeft nooit tot vragen of moeilijke bespiegelingen geleid er komt weer een kind met de rol voor een jaar tijdens een feest met wat opsmuk en natuurlijk ook engelenhaar…

ik sta op met een houten kop herken nog moeilijk mijn gezicht de spiegel toont mij het ware beeld van hoe het gisteren was geweest de tafel had een feestelijk kleed drank en geurende gerechten werden er rijkelijk geserveerd stil kerstmuziek op de achtergrond en familie maakte het feest compleet ik herinner mij nog de kerstboom in de hoek…

ik zag bomen op een rij in de monocultures van mensen veerde op voelde de schepper in mij luisterend naar alle wensen behing iedere boom met een eigen heelal uit ballen slingers en lichtjes tussen elvenhaar zij waren al in groen uniek toch maakte de piek het cruciale onderscheid zag mensen komen vol emoties de bomen bewonderen…

Laat ons nu samen vieren de komst van onze Heer; ons huis en hart versieren en knielen voor Hem neer. Want onze Heer kwam wonen hier in een arme stal, Hij maakte ons tot zonen en dochters overal van onze God en Vader die woont in helder licht. De Heer bracht ons weer nader tot voor Gods aangezicht, opdat wij zouden leven van angst…

helder hemellicht zelfs als alles donker schijnt hoopvol verwachten…

Een straffe wind staat op verlichte ramen Maria, jong nog, loopt op alle dagen In haar geval bepaald geen welbehagen Een keizerlijke volkstelling eist namen Een straffe wind staat op verlichte ruiten Maria kan nu elk moment bevallen Het zal geschieden in een van de stallen De herbergiers sluiten haar immers buiten Nog even en de engelen…

Het komt niet aan Op die twee dagen Vrede op aarde En dat soort shit Bewust geraakt Van het gegeven Dat het toch Iets anders zit Niet de rijkdom Van presentjes Het vele vreten De pracht en praal Die kan mij gestolen worden Het is zo nep Echt allemaal Die twee dagen Doen je beseffen Wat belangrijk is Wat niet Je eenzaam bent…

de decors zijn archetypisch goed gekozen een winterkoude volkstelling door romeinse overmacht de bijna voldragen zwangerschap en een warme stal als onderkomen dromen over herdertjes bij nachte en zingen onder het sterren blinken alles bij de geboorte van het kind dat in jezus de verlosser vindt weer start het zoveelste nieuwe…

Zwarte nacht, door sterren verlicht Fonkelend geven ze ons een bericht van lichtjaren geleden, ver in het verleden. Het weer was ijzig koud Overal sneeuw en brandend hout. Mensen schuilden Dieren huilden! Verkleumd en stil zochten Maria en Jozef een droog plaatsje om te slapen Niets vonden ze, alleen een stal voor de schapen. Ze zouden…

Zij dwalen door verlichte straten zijn eenzaam - maar liefst alleen geen mens durft met hen te praten en blijven ‘t liefst ver van hen heen Zij lopen in lompen, vies gekleed als ‘t kou wordt, gaan ze schuilen in d’ opvang staan bedden gereed en dronken liggen ze soms te huilen Ze vinden er kompanen van hun soort al zijn ze niet vriendelijk…

Sterren stralen overal letterlijk en figuurlijk wees nu een ster in de kerstdagen van 2017 en schitter, ook een beetje voor een ander en iedereen die je lief is doe het ook in 2018 in gezondheid en vooral met liefde en in licht...…

er was niets meer over van de angst voor lange donkere avonden in de feeëriek verlichte winkelstraten van de stad toch lacht een hoekje donkerrood ons warm toe ondanks de trage sneeuw en lange slingers elvenhaar de diepe onbestendigheid van het moment raken wij met kerst nooit kwijt in het verwachtingsvolle de geboorte van het…

Al jaren “loop”ik bij, een fysiotherapeut niet voor de lol, niet voor de leut ik mag de man echt wel, want anders was ik zo weg, echt wel! Wat me verwondert en ook stoort is dat, omdat het zo hoort ik andere mensen ook doorstuur naar hem gewoon omdat ik ‘m erg goed ken! ‘t bedrijf waarvan ik oedeemspul betrek is dit jaar echt een beetje…

Ieder jaar wanneer het rond Kerstmis wordt haal ik ‘n doos oude kerstkaarten uit de kast die mij laten dromen van sneeuwland en vorst zoals in die tijd toen het allemaal anders was de huisjes lagen onder ‘n dikke vacht sneeuw een smal pad liep kronkelend naar hun voordeur waarachter vaag een schamel lichtje scheen alles leek er nog vredig…

de hype was rood en geel sahara zand de stal als plaats voor mens en dier om te schuilen stilte om even in jezelf te huilen om al het dagelijks leed nog was er geen raid van bommen alleen het grommen van kamelen de heldere ster was uit de lucht geschoten koningen van hun troon gestoten er komt geen kind dat vrede brengt maar…

hoor, hoe in het stille bos een engel virtuoos snaren weet te strelen die licht verspreiden kom, sluit je ogen voor al het rumoer dat in deze drukke dagen dreigt te overspoelen een engel speelt ingetogen voor wie wil afstemmen .…

Er zijn dagen die stilte dragen zoals heden bij de geboorte van een bijzonder Kind dan staan wij even stil en denken aan de vluchtende kinderen over zee Eens in een lang verleden was ook het Jezuskind een vluchteling weliswaar niet op een gammele boot maar met zijn ouders op een ezeltje liggend op Zijn Moeders schoot Wij willen Hem…

‘Spreek ik met Herberg De Oude Lamp?’ Telefoon aan ijskoud oor, hand in kramp, leg ik niet neer wie verkeerd verbonden is. ‘Spreekt u mee, wenst u een onderkomen?’ ‘Dolgraag. Liefst een vol van dromen!’ ‘Uw kamer is vrij na de laatste nachtmis.’ Het licht valt uit en de verbinding verdwijnt. Ik tuur naar buiten waar niemand verschijnt. Toch…

Het lijden maakt mij stom en stil Wat moet ik met een voederbak Een zuigeling, een schamel dak Met zo een hemelsbreed verschil? Met kerst en kruis en Christuskind Met hebt u en uw naasten lief Zinloos geweld en ongerief Met zoek tot u de waarheid vindt? Hoe afgeknepen klinkt mijn stem Wanneer ik hem eens horen laat Waar is mijn assertiviteit…

Het is die ster die licht over de wit bevroren aarde en klaart het ganse heelal. Het is die ster die vonken van liefde werpt naar de maan zodat huizen en straten en pleinen verlicht staan. Het is die ster die over alles en alles liefde ademt die mensen doet gaan in het holst van een ijskoude nacht waar hen de warmte van Het Kindeke…

de hora ruiend op het einde ziet van oud naar nieuw op versleten laatste benen reikhalzend het jaar uitzien naar blanco nog de nieuwe tijd met daar aan de overkant sterren stralend ons herinnerend die vele vrienden en vriendinnen de ouders ook en de kinderen die ooit ons de weg plaveiden met dankbaar vol de knapzak voor hen die ons…

De somberheid Valt in deze tijd Waarin donkere gedachten Meester over ons leven kunnen zijn Het licht van vrede Het feest geboorte Van een kind Het verhaal van betekenis Voor ieder die zich In het verhaal vindt Die gelooft In een leven na de dood In herrijzenis Een verhaal zonder Getuigenis een overlevering Dat in het gefluister…

Nog in geen velden of wegen te bekennen Het jonge paar onderweg met 'n bepakte ezel wie zal hen kennen? Koud en kil het jaargetij de aarde met sneeuw bedekt De loden lucht voorspelt weinig .......goeds Een onderkomen? een plaats waar het Kind geboren worden kan? De man..... haast radeloos de vrouw vervuld…

Het huis van mijn dromen had geen deur waar ik kon binnen komen het had geen muren en geen dak en toch was er ‘t gevoel of ik er alles had. Het was een huis van liefde en genegenheid gedekt met de mantel der geborgenheid er was veel warmte en veel licht het had een ziel en geen aanzicht. Je kon er binnen zonder bellen ‘k had zoveel vrienden…

Dit beeld deed mij denken aan drie vrouwen die verrast zijn door een indrukwekkend landschap. Of zien zij uit naar de komst van een dierbare? Mogelijk is ook dat zij terug zien op de weg die werd afgelegd of is het voor vertrek? Op deze vragen komt geen antwoord en wat juist is, dat blijft gissen. Dat geldt ook voor het nieuwe jaar dat voor…