Alle inzendingen over wereld

Hij hield de handen voor 't gezicht, Hij dacht door tranen te verstaan, En in dit duister, diep en dicht, Zag hij de bonte wereld aan; Hoe blonk het goud, hoe rees de stad Gehorend opwaarts voor het blauw; Wie ooit gezocht had en bezat, Hoe maakte rook zijn vensters grauw. Hij nam de handen van 't gezicht, En Mei liep lieflijk langs…

Omreden van ras Slechts discrimineren Hoe hoog Moet men val- len voordat Het besef dan doordringt Dat wij allen mensen zijn...? Heel veel mensen in een AZC Afrika, continent niet te behappen Wit is geen kleur, maar de eigenschap van sneeuw Zwart van rouw om zoveel Van droogte, honger, kindersterfte tot oorlogen die Veel doden,…

Nog onbelast, zo komen wij op aarde, vers uit een schoot de harde wereld in met hoop daarin te winnen aan waarde, rechtop te staan, te zijn met iets van zin, omhoog te gaan vanuit een laag begin. Soms zit het mee. Geboren voor ‘geluk’ zo lijkt het dan. De ladder gaat niet stuk. Zo’n mens klimt op, geniet de gunst van macht. Die heb jij niet,…

ongaarne vouw ik toe mijn handen tot willoos ingekeerde knuisten hoe graag geef ik toch open prijs wat mij in dit leven drijft nog leren mij mijn zekerheden dat onverbloemd en vrij vertoon pijnlijk aan het licht kan brengen waarin ik diep te raken ben zing niet graag in ondertonen van versluierd honen en betreuren wil naar boven kunnen…

Rond deze feestelijke periode ben ik het liefst ver buiten beeld, voel ik heel heftig hoe verdomd verdeeld de menselijke wereld is en mis elk vermogen om vreugde te veinzen. Men komt zogezegd gezellig samen rond eten, drank en knallend licht, opnieuw gezwicht voor het kopen van wat een zegen belooft te zijn.…

Het zijn wij die reizen maken naar en in andere oorden andere werelden willen zien en horen... in andere talen verhalen uit koffers van andere aardbewoners daarmee worden we onszelf.…

Je loopt naar de dood je rent of schuifelt naar de dood Soms komt de dood je tegemoet slist-tussen z'n tanden-: 'Het pad vergeten 'n bord of afslag gemist?' Je hoopt de dood te ontlopen te ontwijken Je ziet de dood in de ogen onbekend met z'n list.…

Europa Onze cultuur Schept bewondering Maar er is een muur Naar andere culturen Die Verwoestingen oorlog En armoede hebben te verduren Wat we niet willen weten Is buiten onze grenzen ver van ons af Europa wil weer Blinken, schitteren Maar ten koste van hoeveel Als medespeler Op het wereldse toneel Europa Het continent zijn burgers…

Onganse zoom onland Van netels brandend of doof Wespensteken, distelprikken En gonzende hommels op honingroof Waar in de lengende avondstond Hij een stelletje boud bezig vond Met wat vervoerlijk in het oog sprong En zijn prille spieblik zich wrong Om het zicht op een snakkende jat Die zich smijdig op haar figuurnaad prentte En…

I We lopen, beiden, aan de Waterkant Je kijkt me aan maar ziet me niet Alsof de wereld door je iris vliedt Ik begrijp: ik zit al aan je binnenkant II De mensen willen je naar hún beeld en gelijkenis kneden als een golem, uit modder, zwijgend en zonder rede, een dommekracht, zeven maal omlópen: “Shanti, shanti, dahat, dahat”. Zij lezen…

zolang kinderen uit hun moeder worden gebombardeerd mensen worden verhandeld als slaven familieleden worden uitgemolken om geld machtshebbers steeds viezere spelletjes spelen zolang vrouwen nog altijd worden verkracht oorlogsmisdadigers glashard hun daden ontkennen kinderen worden gehersenspoeld om zich in te zetten voor geweld nog altijd…

alles zal vergaan ik weet niet eens je naam maar lees gruwelijkheden in je ogen we houden elkaar vast in een laatste greep op ons bestaan maar het is gedaan het hete licht dat ons omringt heeft geen goddelijke allure we schroeien door hitte van de vuren geen engelengezang wel godvergeten bang om te sterven door de chaos die…

De schuifwanden tussen het terras en het vertrek zijn gesloten binnen laat een waaierverkoper zijn koopwaar zien aan een verzamelaar vanuit een ander vertrek komen de geluiden van serviesgoed en bestek en van het water dat door de waterleiding stroomt maar hier zijn de geluiden van de waaiers als de verzamelaar ze openvouwt, en als hij ze beweegt…

Wie maakt de tijd Tot wie hij is De natuur De mens Het klimaat De geschiedenis De landen Alles Wat op aarde Behoort tot het gereedschap in onze handen Dat wat buiten ons ontstaat Alles wat er op aarde omgaat Ieder land zijn eigen werkelijkheid iedere verandering van de tijd Bouwt zich voort op eeuwen van ontdekking Van onze planeet…

Hoogste tijd weer in sprookjes te geloven Die beloven: een wereld met prinsen en prinsessen Huízen als kastelen het wapentuig blijft in de kast Kleurrijke kledij die fraai staat en je past Terug.. in de sprookjes je kunt het geloven... Of.. niet.…

Je bent zwart..... bent zwart gemaakt door gastheer en gasten Daarvan draag je de smart en lasten Maar.... heb je geen veren,vleugels? Op te vliegen het luchtruim te kiezen.... naar wolken die.. je beter pasten.…

Alles verklaarbaar en van een regelmaat die koestert en sust al jaagt het sommigen de deur uit naar tomelozer oorden. Zie ze dansen op de maan in hun opgeblazen hansop. Hunkerend kijken ze terug naar de blauwgroene aarde. Ja het klopt, als de hartslag van een heelal vol wentelende sterren, prieelvogels, kleine middenstanders, kalm…

Is hier nog eigenlijk, wel, hierbinnen waar dan ook, die het zich herinnert de wereld, groots en groen onverzettelijk en onveranderlijk het zoete gevoel voor eeuwig en altijd men deed aan de borst kloppen met verbloemde idealen het sop was de kool waard men at toen nog gestampt brood met dompelsop voor soep de wereld geschapen voor de boutades…

Er was eens een baby, in de vorige eeuw was gewoon als ieder ander kind. ze groeide op, met broers en zussen dat waren er veel! De kinderen voedden elkander op, dat gebeurde in die tijd heel vaak want voor je 't wist, liep moeder wederom met een dikke buik! Die baby werd meisje, van meisje snel vrouw leerde een jongen kennen, er werd gesproken…

Tussen blind en alziend woont een stam waarvan de leden enkel omlaag kunnen kijken. Hun horizon, twee meters in 't rond, verschuift bij iedere pas. In de rotsbodem hebben voorouders pijlen gekrast naar de beek, de heldere, koele. Als de indianen zich oprichten duizelt het hun de wereld wordt duister: In liefde ontbrand voor een paar voeten…

Ongelooflijk hoeveel mensen niet in een Hoger Wezen geloven. Geboren, vertroeteld, en opgeleid aanbidt men vooral het eigen Ego. Ongelooflijk hoeveel mensen maar drie woorden verwennen: krijgen, hebben, en houden. Van geld, buik, en vrouwen! Ongelooflijk hoeveel mensen hun Babel verafgoden, de Bijbel nooit inkijken. Ach, luie onnozelen…

Ik danste met jou naast het ruisen van de rivier elkaar ziende Zonder iets te weten Ik danste met jou Kijkend naar de sterren Wensend dat die iets konden vertellen Over deze verre reis Over dwaallichten Over dat wat vrede kan ontwrichten Ik danste met jou Om wat er nooit zal komen Om het uitkomen van dromen Dromen Die lucht geven Zonder…

Ogen als regenschaduw* Uiterlijk beslist uitgehuild Die tijd in jaren was echt hard Eventueel gebrek Een nijpend tekort Oprechte liefde Vliegt ongrijpbaar door toorn Niet te stoppen kwaad Van een onbespied' duivelskunstenaar Daarna zijn kunsten rucksichtslos uit Onmenselijk, maar waarom? Nou daarom... *Het verschijnsel dat weinig…

waar mijn pad altijd begaanbaar was scherpen nu keien de rest is spiegelglad sporen van mijn lange leven zijn verdwenen angst bepaalt de stap dikke mist omringt mij met stilte het diffuse licht maakt iedere richting ongewis ik mis je hand de compromissen die wij altijd sloten als we weer waren gestrand zonder schaduw zal…

Respect, Het mooiste wat er bestaat, Maar op de wereld wordt veel gevochten en respect vergaat. Maar waarom is het eigenlijk nodig, als het ook zonder geweld kan, En als ik mij zo afvraag, waar komt het dan toch van? Dit is een vraag, waarvan ik het antwoord steeds maar niet begrijpen wil. Enkel vage redereringen, vaak hebzuchtig, koud en…

Ik weet het nog goed, het voetballen buiten op het gras. Fantasieën eindeloos in overvloed. Met je fiets scheuren door een diepe plas, onder bomen, zonlicht halve gloed. Het stukje onbevangenheid, niet bang voor wat mensen van je zouden kunnen vinden. Die onzekerheid is men toch liever kwijt? Een van mijn grote wensen, is om die vooroordelen…

Mist overwoekerde het zicht. Niets geeft nog klaar licht. Het vergaat in smog en tast met de zure neerslag de laatste monumentale tederheid van de wereld aan. De mens kan er niet meer leven. Diezelfde creatuur is de schuld van de verdoemenis van deze mooie planeet. Ingestorte gebouwen, verwrongen ijzer. Spooksteden, spooklanden verschroeid…

Help Oh god wat heb ik gedaan Het komt zo dichtbij Alles wat ik heb gezegd, Waar ik naartoe heb gewerkt, En waar ik om heb gevraagd Nu moet ik wel Ik moet gaan presteren Ik moet laten zien wat ik zei dat ik kon Alles wat ik wilde kan ik nu gaan doen ik ga iedereen achter laten Over de wereld heen Onder mijn dromen door Naar een…

Iedre morgen na het nachtlijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

In wat voor wereld leven wij? Een uiteengereten maatschappij Waar tolerantie, vrijheden worden aangevallen En geweld zowat elke dag door onze tv komt knallen Het is zo wreed Ik word er moedeloos van Slachtoffer na slachtoffer Door terreur in de ban Niemand pakt ons onze vrijheden af Wat denken ze wel, ze zijn zo laf Dat ze in de hel…