Alle inzendingen over religie

prijsbedel en kwijtzweer achteroorgraver zwijmelt op ledigoor en breedsmalspoor niet pastoorkamer kledigt de ledigheid met rabijnraadsel en kruisspook of hoopzweef en angstdrang geloofverdoving maakt huppelvreugde en bestaansdoel posgevoel…

gaandeweg verzacht de rijpe zon het land in vloeiend avondrood verwoordt de einder wat onbenoembaar is vouwen mijn handen zich tot heilzaam gebed…

rond het klooster in gewijde stilte schuilt het land in nevel en mist lijkt de tijd met rust gelaten ontwaakt de dag in zuiver licht…

dat alles louter lucht is, slechts het najagen van wind, lees ik in ruisende woorden van een wijsgeer die bevlogen waarheid spreekt sla de bijbel nederig dicht, sluit de oude Prediker in mijn rusteloze ziel…

Als ik je niet met voeten stamp en plet tot in de perskuip barst je gladde huid en 't sappig vlees uit buiken opentuit dan word je nooit in wijnsap omgezet. Als ik je korrels in de molentred niet ongenadig maal tot meel waaruit de bakker brood en koeken bakt dan sluit je leven uit en sterf je onverlet. Je moet geperst, m'n kind, gestampt…

God zei dat ik een liedeke moest maken. Ik zei dat ik niet kon. Hij leê* mijn weifel-hand en wilde bij me blijven zoals een moeder doet die kindeke leert schrijven en 't lied begon. En 't lied begon te groeien uit mijn handen lijk uit de mei het gras; nog voor ik aan die wasdom bloei en zaad kon wensen stond heel mijn herte rijp van liekens…

De Boeddha zit op een hoefblad Hij draagt een juweel Een licht gesplitst in drie sprankels Een meervoudig kasteel: Zijn les en vlottend lijf en zij Die in een spoor van lotussen lopen Voorbij de stapstenen vol mos Hij verheft de geest tot een gasbel Die opwelt uit het moeras van de schemerlach Waar makkers naar medeleven streven Zoiets…

Jeruzalem's edelen zitten uitermate safe in superieure handen en ervaren rust over verre einders rennen aardse leugens lallend en slalommend westwaarts alwaar titanen, zegevierend in chaos, heftig tekeer gaan bij avondlijke aanvaringen : revoltes eerlang navigeert over naamloze zenits : indalend charisma, heilzame toerusting…

Het wachten wiegde, maagden sliepen tien gedoofde woorden van geloof ter hand. Toen klonk een stem: 'Hij komt !', door donker land. De wijze greep haar bron, stak ongezien haar woord weer laaiend aan met geest van wien gezegd wordt : hij zet levens' ziel in brand. De dwaze vroeg :' Geef mij wat olie want met uitgeblust geloof kan ik niet…

Ik las over Boaz, over Ruth. Vroeg kijkend naar de plaatjes heeft het nut een kleine jongen te vermoeien met oude verhalen. De volgende morgen bij het ontbijt waren wij Naomi en de hare allang en breed vergeten. - Toch baden wij voor het eten.…

Ach vriend, sprak hij bewogen, ik vrees, u bent bedrogen Geloof niet wat geschreven staat 't Is grotendeels gelogen Die machtsbeluste bengel zo'n hooggevallen engel Spreek hem tegen, en je krijgt verongelijkt gejengel We hadden een gesprek over 't menselijk gebrek de vrije wil en zo en hij, jaloerse vrek, Hij heeft me pootje gelicht…

Diepe nacht en duisternis En een lichtende glans op de zee, En diep in mijn ziel, die onrustig is, Een groot verlangen naar vree. Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid Der duistere diepten tot Het beeld van Gods verborgenheid, Het grote mysterie van God. Mij worden die lichtende wateren thans Het beeld van mijn eigen ziel, Waarin als…

dobber ik niet genoeg in uw wassend water niet genoeg in uw zilver meer vlinder ik veel te veel tussen nu en later veel te veel tussen nooit en weer laaf ik me niet genoeg aan uw dikke druiven niet genoeg aan uw droge wijn tortel ik veel te veel tussen grijze duiven veel te veel tussen echt en schijn open ik niet genoeg de deur…

Geest borrelt klanken door mijn gedachten hij vloeit leven in dode gronden zingt liefde door beken van roeste zonden klotst stromen door ruige ravijnen, schachten vol kolkend geklater, watert grachten blaast zalvend adem door oude wonden gorgelt tonen op uit droge monden ontmantelt met zwier de weeë klachten Geest buitelt kaskades van krachtwoorden…

De schaduw van onzichtbaar zweeft zijn vlucht omheen gedachtentorens in mijn hoofd blijft hangen, nu mijn vlam is uitgedoofd, met arendsvleugels wiegend in de lucht. Hij dompelt mij in veiligheid en zucht zijn adem in mijn oor, ik heb geloofd en nooit wordt deze vrede mij ontroofd. Al blijft zijn nest onvindbaar in 't gerucht van werelden…

Versteende melodieën vibreren intens en monotoon langs steile notenslierten. A capella chanten op roosblauwe wolken. ‘Aum’ is Amen geworden. Een laaiend vuur van ijle boventonen kleeft tegen mijn schedeldak en brandt een puur, zwart gat vol leegte. Vergeelde woorden in Latijn absorberen het irritante gemier. Heilige stilte staat als een…

wie zoekt die vindt mijn handen tasten in het niets op zoek naar u wie zoekt die vindt naar blind vertrouwen stoot zijn hoofd net als ik nu wie zoekt die vindt maar horendol en doof op dom geluk en dendert door vergeet te tasten rustig tasten voelt te luisteren fluisterzacht tast mijn geest mijn blind vertrouwen hoort mijn hart…

grote rivier, aan jouw oever strandt mijn denken - glazen libel met vliesvleugels aan - ik duikel in je buik op jouw wenken vooraleer de dag is dichtgegaan grote rivier, in jouw water zwemt mijn weten - papieren blaadje van een vlinderbloem - jou zal ik zijn, in jou wil ik heten een nieuwe naam nooit eerder genoemd in mij kabbel jij je klaterend…

koeien sproeiden hun schijt van schrik tussen schaap en geit duiven dweilden koerend de vloer een zweep zwetste en kletste het geld van tafel wisselaars gristen en hielden gewis hun wafel gehoede boeren gedroegen zich stoer maar hun stieren zwierden hun staart in de bedremmelde gezichten, bebaard of niet, onheil lag op de loer nu de timmermanszoon…

Wolken, wit als watten Daarachter lucht zo helder blauw 't is het antwoord op je vragen God houdt echt van jou. Hoge groene bomen Haar takken in de wind Je hoeft alles niet alleen te dragen Kom maar gauw m'n lieve kind. 't golven van het koren als een streling aan je hart 't is Gods Geest van boven Wees maar niet verward. Een…

Hij is erg moe en heeft verdriet, moet veel narigheid doorstaan. In deze tijd van angst en onzekerheid, probeert hij positief te blijven, maar kan het niet. t'Is moelijk om met deze situatie om te gaan. Bidden om Gods onmisbare kracht, is het enige wat hem troost kan geven. En staks als hij mag opvaren naar de hemel, dan weet hij, dat de…

Ik flits haar blitsend blauw zoals zij mij flauwwit flitst nu de zon de wolken openritst, het licht uiteensplitst tot zilv'ren visjes laverend in het glittergrauw van haar négligé. Ik brul haar bulder-lied zoals zij mij schier murw brult nu ze zich in golven hult, haar katterug opkrult tot wulpse bergen, neerstortend in het vunzig diep…

In jezelf moet je gaan zoeken dat wat je zoekt zal jou dan vinden jouw geesteswezen wil zich openbaren sta open om je te verbinden Verdiep je blik voelend naar binnen daar waar jouw waarheidsvlam ontvonkt verlang naar vervulling van ontwakend bewustzijn dat zich al ontplooiende geduldig lonkt Jouw reis inwaarts naar innerlijk weten waarin…

Eén klein momentje Heel even maar Gewoon even luisteren Naar Uw zachte stem. Eén klein momentje Heel even maar Gewoon even voelen Of U er echt wel bent. Eén klein momentje maar Vader Heel, heel even Zachtjes horen, voelen Dat U van me houdt.…

Als ik toch eens zeggen kon Spreken wat ik denk Gewoon mijn gedachten even laten gaan Dan was het voor mij een Gods geschenk Als ik toch eens kon laten zien De dingen diep bij mij in ’t hart Gewoon de beelden in mijn hoofd Dan kon je zien hoe erg verward… Als ik toch eens kon laten horen De dingen die ik hoor en hoe ’t voelt Gewoon als…

De kraai, ekster en zij die koeren Er zit weer onweer in de lucht Hoogzomer slaakt een diepe zucht De donderbeitels gaan zich roeren Nog even en de bliksemschichten Zullen het kwade bruusk verjagen De kinderen stellen alweer vragen Lukt het de huislook pais te stichten De huisbezems het vuur te weren Zal donderbaard het dak maskeren Op…

God van leven en van dood Schenk verâming aan mijn boezem! Als een afgestormde bloesem Leg ik voor de orkanen bloot. God! geef vrede aan mijn gemoed! Sta ik aan de grens van het leven, Doe mij het getuigenis geven: ‘Amen, God! Uw doen is goed!’ God! wees met mijn gade en kroost; 't Bloempje kleedt Gij op de weiden…

op de schedelberg kruis mij de wonden aan zeven pijnkorsten kleven een lans in zijn zij twee voeten twee handen verdriet doornt zijn hoofd 'mijn schaamdoek geroofd' zegt hij op zijn rug striemen branden kruis mij kruis mij de redenen aan scherven spreken van lijden en sterven de hemel voorbij donder bliksemt nacht bij dag geven…

Bij vader op de nek zit je hoog en droog de wereld lijkt gekrompen je hoofd raakt haast de regenboog "hou je vast, anders val je" roepen anderen je toe ..ze weten niet dat hij je hand al heeft gevat.…

Met de onzichtbare god kan ik niet praten maar met de ene die ik om me heen voel als bezoek van een goede vriend een heldere gedachte verwondering in de ogen van mijn kind snelle omhelzing van de palmboomschaduw een zucht, het licht en herrie van de stad geruststellende woorden van mijn geliefde en zijn stem waar niemand zal mij vinden…