Netgedichten

netgedicht (nr. 9.893):

DEVOTIE

vergeefs heb ik in eindeloze nachten
me tot een onbekende god gewend
gevraagd of hij het aardse lijden kent
en of hij dat wellicht wat kon verzachten

de sterrenbeelden aan het firmament
aanhoorden zwijgzaam alle klachten
weerkaatsten glansrijk mijn gedachten
en gunden me geen hemels sacrament

ik zocht gezelschap, hief het glas en lachte
heb legioenen engelen bekend
na afloop zwierf ik kreupel langs de grachten

bebloed en wenend uit vals sentiment
en bitter brakend met mijn laatste krachten
brak daglicht door, als gloednieuw testament

Schrijver: Coenraedt van Meerenburgh, 12 februari 2006

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: religie

devotie

2.0 met 4 stemmen

660

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Coenraedt van Meerenburgh
Datum:: 13 februari 2006; Bedankt Wiron, voor je vragen. 'Bekennen' is hier bedoeld in de betekenis van: geslachtelijk verkeer hebben, zoals dat in de bijbel vaak wordt genoemd. Verder wordt via het sacrament genade gegeven, iets wat de 'ik' uit dit gedicht niet wordt gegund. Voor de rest mag iedereen zelf weten wat hier bedoeld wordt. Het is een zelfstandige tekst geworden, los van de bedoelingen van de auteur.

Naam:: wiron
Datum:: 12 februari 2006
Email:: mobliviongmail.com; Moet het geen gekend zijn ipv bekend? Wat bedoel je met sacrament? Het woord klinkt meer gerijmd dan gepast. Wat is het doel van dit gedicht als je het devotie noemt? Is daglicht niet het kernwoord?
Ik vind het een interessant gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: