876 resultaten.
Vensterbank
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 133 Me warmend in de vensterbank aan
Een loommakend zonnetje door de ruiten
Ben ik terwijl het vreselijk vriest buiten
Aan het dagdromen gegaan
Met 1 plastic speelgoed neushoorn
Doe ik alsof ik tussen potplanten
Bedreigd door monsters van alle kanten
In een oerwoud ben verloren
Uit mijn duim zuig ik verhalen
Geïnspireerd op films, strips…
lichtmis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 127 zo dagelijks als daglicht
is in de kamer van laaghangende schemer
tijdgeest ontdaan van gestalte
portretfoto’s zijn ingelijst en inmiddels vergeeld
ooit waren wat kleedjes verwisseld
de buffetkast is nog dezelfde
ieders oog ziet anders
eb en vloed
heden en verleden
vader en moeder…
Spreek vrij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 165 Wees eerlijk
Naar jezelf
Wat
De ander
Ook zegt
Spreek
Jou waarheid
En sta
Jezelf bij…
Ik moet..
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 176 Ik moet
Van alles
Van mezelf
Vooral
Naar de mensen
Die dichtbij
Staan
Het voelt
Alsof ik
Altijd
Te kort schiet
Alsof ik ze wat
Verschuldigd ben
Hiermee
Doe ik mezelf
En de ander
Te kort
Hierdoor
Creëer
Ik juist
Meer afstand
Met mezelf
En met de ander…
7 juni 2021
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.068 Een jaar is plots verstreken,
alleen jouw datum achtergebleven
en geborgen in mijn beschadigd hart,
voorgoed kan niet worden vermeden
God zij dank ook niet de momenten
die ik in bijzondere waardering
kon delen met jouw bestaan
mijn broer..
jij had en hebt nog steeds
de sterkste vleugels
die mij vooruit gaan
in blijvende verbondenheid…
Vandaag de werkelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 141 Lieve oma, ik ken je nog
en een paar van jouw verhalen
van de oorlog, de kleine grote
drama's om te gedenken
mijn kinderen horen ze maar half
door het bombardement van beelden
van oorlogen ver weg
dagelijks in het nieuws
dus
spelen we vandaag de werkelijkheid
om te voelen, te weten
hoe verscheurend het is
ik ben de oma en mijn dochter…
Moeder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 123 Ik vraag je niet
waarom er mensen zijn
die hun ogen sluiten in schaamte
die op straat zitten te bedelen
die zich voor een trein gooien.
Ik vraag je niet
hoe een warme omhelzing voelt
hoe een liefdevolle blik
hoe een oprechte lof.
Dat vraag ik allemaal niet.
Ik weet
dat jij het ook niet weet.
We weten het allebei niet.
Ik vraag niet.…
Smartlap
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 139 Mijn neef Roland zong
graag en dan met name
het levenslied.
Qua niveau vonden wij
hem sub-top, net iets
onder Hazes, zeg maar.
Eergister kreeg hij slecht nieuws, prostaat K
(en dat is echt waar).
Tante Ans griende bij het idee
dat neef bij haar uitvaart
niet meer zingen zou.
Hij was pas twee- en dertig…
Rimboerijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 Kwam ooit een medicijnman
Uit het moederland Belanda
In het onherbergzaam land
Vervlogen rijk Sriviaya
Kwam ooit een blanke doekoen
In de rimboerijke ruigte
Traag en breed doorsneden
Woeste kali's van Noord-Atjeh
Over hellinghoge kustweg
Vallend puin door dynamiet
In de oksels van de goenoeng
Reed een mokum-man van Blanda
Storm…
Papillon
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 98 Vandaag verkeren wij in vroeger sferen
Mijn broer en ik, wij denken aan us mem
Haar reisverhalen met haar klare stem
Op 8 mei Moederdag wil ik haar eren
Ze was als rups in niemands land geboren
Een heel ver land dat nu niet meer bestaat
In naam, maar wel behoorde
aan de staat
Der Nederlanden, nu reeds
lang verloren
Als papillon vloog…
Verjaren tijdens de Franse revolutie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 121 Mijn neef Roland
had al dagen dat
liedje in zijn hoofd.
Margootje, Margootje,
u weet wel, van Sonneveld,
met dat Renaultje.
Eergsister werd hij per guillotine onthoofd
(en dat is echt waar).
De droomangst des morgens
maakte plaats voor een
feestelijke gedachte:
Neef werd die dag twee- en dertig.…
Aruba
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 128 Mijn neef Roland
werd geboren met
maar één oog.
En met een donkere huid
vanwege een slipper van
tante Ans op de Antillen.
Eergister werd de alcohol hem fataal
(en dat is echt waar).
Van pech weet je maar
weinig tot het je bij
je kladden pakt.
Neef was pas twee- en dertig.…
Huisgemaakte worst van Caeiro
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 166 Mijn neef Roland hield
zielsveel van het voor-
jaar in Portugal.
Hij zat er op terras,
dronk er wijn en keek
er naar de meisjes.
Eergister stortte zijn vlucht naar Lissabon neer
(en dat is echt waar).
Of ze boven zijn kist bidden of dansen
zal neef worst wezen. Hij heeft niets te willen
nu het zonder hem lente is en altijd zijn zal.…
Teckel
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 244 Mijn neef Roland haalde
als kind al het bloed
onder je nagels vandaan.
Een klein etter
noemden we hem
bij ons thuis.
Eergister werd hij in zijn zwembad geliquideerd
(en dat is echt waar).
Een vrouw, een minnares of wat,
een teckel en een slordige
80 miljoen liet hij na.
Hij was pas twee- en dertig.…
Oorlog
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 174 Ze maken je bang
Het duurt heel lang
Ze gaan hun gang
Jongen de aarde blijft wel draaien
Ze blijven graaien
Laat je niet aaien
Als een hond bang in de nacht
Wij kijken het aan
Je lacht
Vandaag vijf jaren jong
Weet je hoe het verder gaat
Hoe het begon
Machtig waarachtig
Het leven is pijn
En verder ook prachtig
Laat je nooit…
Appel valt
netgedicht
5.0 met 10 stemmen 117 Over mijn neef Roland
zeggen wij intern dat hij
in de schaduw leeft.
Nooit eens op de voor-
grond, nergens eens
een volle zaal.
Eergister ging zijn licht voor altijd uit
(en dat is echt waar).
Tante Ans weent sindsdien zacht,
in haar schemer. Als 2 druppels
zijn zij. Waren zij.
Hij was pas twee- en dertig…
Echo
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 269 Er klinkt een echo,
uit een ver verleden.
Mijn moeder roept mijn naam.
Ik zie mijzelf als kind… al hollend.
Roepende: “Ik kom eraan.”
Zo duidelijk versta ik haar.
Niet alleen de beelden zie ik dan,
maar ook het geluid is opgeslagen.
Haar stem, zoals ze vroeger riep.
Dat ik dát uit mijn herinnering putten kan.
Want ik ging wel eens zwerven…
Oversteken
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 170 Mijn neef Roland wist
zoveel van auto's dat
het zijn werk werd.
Hij wist de weg
onder welke motorkap
dan ook tot hij
eergister door een Audi rs6 werd geschept
(en dat is echt waar).
Uren deed men erover
zijn rouwrandjes
weg te poetsen
Hij was pas twee-en dertig.…
Bromo
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 159 Zwijgend als het graf kon hij
In vredestijd zijn ei niet kwijt
Ik heb die slapende vulkaan
Zien barsten, krater stuk zien slaan
Een fiets knalt hard tegen de muur
Soms was ik stuur dan achterlamp
Nadat het gif der lavadamp
Zich mengde met het zwavelzuur
En dreigde dan de volle laag
Kwam zij, stoer zonder weegeklaag
Tussen ons beiden staan…
Apeirogon 1
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 negen kinderen
de jongste is zeventig
de ander ging dood
een ander hoort er niet bij
staren naar de caleidoscoop
de waarheid waaiert
over de tafel naar
oneindig veel zijden uit
de deellijn ontbreekt
een ver vreemd verschijnsel…
Vincent
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 524 De jaren kunnen niet verhullen
dat onze oorsprong blijft bestaan,
populieren werpen hun schaduw
ver vooruit.. voorbij de kalverdijk
waar het uitzicht onbegrensd,
de paddock gevuld en de verrekijker
gelukkige jaren in beeld had
vergrootte een dijkvlucht
de afstand naar het begin,
het verschil zit 'm vooral in de jaren..
jouw gelijkenis…
moeders motto
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 229 als vader uit zijn dak ging
vloog het serviesgoed door de lucht
kalmte kees kalmte kan je redden
suste moeder dan nerveus
een vuurspuwende berg
heeft daar geen oren naar
de Vesuvius was vaders
bijnaam in het dorp
als vader uit zijn dak ging
kropen de kinderen onder tafel
daar zagen ze moeders handen
die tranen op scherven veegden…
Mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 317 Zij zit op een troon.
Haar scepter wijst naar mij.
Altijd naar mij.
Zij corrigeerde,
schaafde me bij.
Altijd liefdevol voor mij.
Ik hoor steeds haar stem.
Terwijl ik aandachtig luister.
Altijd maakte ze me blij.
Haar stem zo vol liefde,
Nooit een reden voor pijn.
Ze leerde mij, om net zo te willen zijn.
Ik luister gewillig.
Want…
Ontpopping
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 280 Wist niet wat te maken
Kreeg een metallic blad
om op te schilderen
Eerst wat ronde veegjes
Daarna wat schuine strepen
Bleken vleugels van vlinder
lichtval bepaalt de kleuren
Toen 't verhaal verteld van Adam
Filmhuisfilm over Marokkaanse moeder die haar komend kind
niet houden wou,
de tijd elders doorbrengen zou
totdat het kind geboren…
TERUG
poëzie
2.0 met 3 stemmen 2.130 Het was al avond, toen hij 't huis genaakte,
Een lauwe geur van vee dreef uit de stal,
En heerste over 't parfum van zijn verval;
En was de essence van wat hij verzaakte,
Dit: wat het leven klaar en helder maakte,
De grote knuisten van zijn vader, al
Moeders gedrentel, en het driest geschal
Van lach en grap, als 't volk de arbeid…
Paola
gedicht
2.0 met 58 stemmen 28.082 Paola is mooi.
Niet ordinair mooi, nee: chique en sensitief
- je kan wel merken dat haar moeder een Italiaanse is!
Ik heb met haar gedanst
en ook met haar moeder.
Ze houdt van poezie
en leest mijn gedichten in de bibliotheek.
Nu leeft de hele familie met mij mee.
O ze is zo trots op mij!
Ze zet de bundel op haar lijst.
Ze…
Rode petunia 's voor de ramen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 455 Oma zie ik zitten in het hoekje van haar kamer
oud geworden, ingekrompen en dichter bij het vuur
’s zomers hield ze van zonlicht en open ramen
met uitkijk op rode petunia’s die hingen aan de muur.
Ze zag graag overal bloemen en planten staan
rozen en dahlia’s in de tuin,cyclamen voor de ramen
en toen ze met broze knieën de tuin niet meer kon…
Herinneringsdag
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.834 Nu staat mijn tuin gerijpt,
De vrucht hangt vol en vredig;
Moe keer 'k naar 't huis der rust-
Ach wat al plaatsen ledig!
En huivrend zit ik neer
Terwijl mij de ogen branden...
Doch zorgzaam opgewacht,
Stil grijp ik trouwe handen.
Met onweerhouden traan
Stil zegen 'k hen die bleven;
En alles, alles keert
Wat wegviel uit mijn leven.…
Zondagslicht
gedicht
2.0 met 49 stemmen 26.398 Enen crème gesausd uur
zonder spat of gal;
zondag: een geglaceerde
pudding. In mij
sluimert geluier,
gelach met de pet af,
lichtlinnen gespin.
Onder ons goed
gezind natafelend.
Aan dit fiberfill moment
ben ik gehecht,
het is een familiestuk.
--------------------------------------
uit: 'Ochtendrood en co.', 2002.…
Tijdsgewricht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 175 Een fragment bevriest
dit tijdsgewricht
en
eenzaamheid vloeit over de velden
van dat verleden.
Een stem dreunt woorden op:
zijn die ooit door mij gesproken?
Kijk ik in de spiegel,
dan zie ik vormen die
menselijk lijken –
mijn moeder, mijn vader,
die ik nagedacht heb –
hun lagen hadden de mijne gegijzeld
(of anders vluchtte ik in de…