4605 resultaten.
Gewoon dat beeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 De nacht heeft schijnbaar smetten van gisteren
ook die van vandaag werkelijk op haar voorhand
al in een handomdraai blijkt nu echt weggedaan,
vele gulle gouden zonnestralen spreken ons aan.
Bijna lauwwarm bijna azuurblauw is de lucht en zee
ook de wolken die opgestegen 't gevleugelde wegen,
ze hun weg laten gaan om scherend op pad te gaan.…
Golven voor de toekomst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 Als golven die op kiezelstenen stranden
als jagend tijdverschijnsel in de stormen
zal mijn gedachte strijden tegen banden
die leven klemmen tussen oude vormen
zo brengt een nieuwe dag het nieuwe licht,
maar wel in glans door oude zon beschenen,
dat wordt door ‘t oude duister niet ontwricht,
het helder schijnsel zal zijn krachten lenen
dan…
Voel ook jij de dag stralen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 58 De wind waait en de lucht wordt blauw wit,
de bloemen zwaaien en knoppen komen uit,
lente ontspruit, het is echt onroerend om te zien
al komt er 'n bui in 't zuiden ik wil de lente inluiden.
Heel de natuur kan ons nu werkelijk zo verblijden
kijk met al die jonge lammeren vandaag in de wei.
Het talud wordt hier groener en echt steeds groener…
de juiste snaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 het valt niet mee een bedoeling te vinden
voor dit gedicht
noch voor een dodenakker in het lentegras
een maandagmorgen, een gewichtig gezicht
voor de schemer die soms op duister lijkt
dan weer op ochtendgloren
voor de onvolkomenheid van perfectie
of om zomaar te worden geboren
vergeet de belastingaangifte niet, leuker konden
we het…
De volheid van leven in kinderhanden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Vandaag sta ik op als open boek, dorpeling,
nee wellicht domweg een bewaard eikeldopje
gewoon rustig liggend in het groenere gras.
Daar heb ik gewoontegetrouw de winter
overleefd, vlak bij een oudere tamme kastanje.
In en op deze plek vond ik mijn doop.
Ik heb de tijd beloofd te wachten om de
zomerloomheid te gaan verwelkomen.
Leven is ook…
tussen twee eeuwigheden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 zou de verte
plots dichterbij
de dag wonen
het woord
waardevoller de
liefde dieper zijn
als je gaandeweg
begrijpt dat leven
een schitterende
lichtflits is tussen
twee eeuwigheden
van duisternis…
rite
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 ter rouw
ter tafel
het brood gedeeld
het stilzwijgen onopgesmukt
men tilt elkaar baarvoets
stille rites ijlend van bed naar altaar
doorzichtig treedt men in elkaar
op plaatsen waar men zichzelf niet kent
het behelzen
met
voorraadkasten en rantsoen
brood en water voor het leven
wat
zout op de huid
en het ongezegde in de gebaren
als…
Als ze mij komen halen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 31 Wanneer ze komen om
mij aan de tand te voelen
over de wandaden, al
of niet door mij begaan,
begeerte of de schaamte
die me teistert, onrust
me kwelt tot op de bot
een kaal geraamte ontveld,
tot aan mijn DNA code
In die blauwdruk eindigt en
begint het leven, het is
een vicieuze cirkel waar ik
geen vat op krijg, het zal eens…
Al wat leeft en voorjaar geeft
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 De dag verkwikt vandaag met serene rust
alles geurt en bloeit als een lieve lust.
Zendt het hemelse zo haar troost neer
kijk , planten en bollen geven al kleuren weer.
Vrouwen laten binnen de ruiten glanzen
buiten zie je het vliegjesgoed dansen.
Schapen, wat zou de zin van hun gedrag wezen,
is het dartelen de kuur om wintersmart te genezen.…
In het licht van het huidige tijdgewricht
gedicht
3.0 met 53 stemmen 30.426 Te leven in een tijd
Waar niets meer waarde
Heeft dan geld is als
Boksen in de hel zonder
Helpers en zonder bel
Je stoot je leeg en in-
Casseert zonder één de-
Conde rust want voor je
Het weet is het gebeurd
En zit je op je reet
De strijd is zwaar en
Zonder zin want uitein-
Delijk is er maar één
Die gaat strijken met
De winst en dat…
Ik heb niets van het leven begrepen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Ik heb niets van het leven begrepen
en nog minder als die of gene
iets zinnigs bedoelde te zeggen
om over gelovigen maar te zwijgen
die slaan het leven gewoon over
voor een eeuwig leven na hun dood
mijn persoonlijke unieke innige ik
zegt wat een flauwe kul er is niets
wellicht kan je iets of wat of dat
van je verborgen verleden lichten
in…
vivre en cercles
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 81 het is lente, lente toch !
en de zon op zijn keerpunt.
de gordijnen sluit ik nog
neem het prille niet aan
als goede munt
in mij voel ik zeker wel
een koud bestaan
het winterkleed afleggen
is mij nog niet gegund
het getij neemt zijn tijd
in mij, het is in mijn bezit
zie dat niet als verwijt
de natuur schildert immers
niet altijd plots…
Op gelijke rede?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 30 Getijdenstroom
loopt niet
parallel met schone
schijn, de waarheid
lijkt stil te staan,
kost kracht om tegen
stroom en
mening in te roeien,
als drenkeling op door
God verlaten kusten,
te vondeling gelegd.
Als wrakhout van
de onmacht drijft mee
naar open zee, de
ervaring leert dat het
doel en weg van wijsheid
zich niet…
Onbekommerd genieten van je kookschriften
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 De keuken is 't domein van vrouwen die ook de was vouwen
goud en zilver van oudsher naast alle schoenen oppoetsen,
neuzen laten glimmen, smaakvol meer van die dingen doen.
Ibiza ,Kreta, zonnestralen bewaren, 't zand, oceaan of zee,
jarenlang neemt zij die levensingrediënten als voeding mee.
De keuken, is het echt het domein van vrouwen,
hier…
Haar laatste vlucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 ik zag
je ogen gaan
jij wist nu al
waar jij de
grootste olijven uit
de boom zou slaan
jij kende haar
al een leven lang
haar hang was
altijd verder dan
de langste stok
zou kunnen reiken
het liefst verstopt
achter tak en blad
totdat de oogsters
kwamen en met
hun net en zak de
stilte overnamen
jij wist hoe
je moest raken…
Heb lief wat liever
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 33 Schrijft zij spitsvondig scherp
zelfs bij vlagen velijn,
lacht ze je inwendig toe soms luid uit
om wat ontspruit onder jouw huid.
Ik zou zeggen heb lief wat liever.
Wat zal je ooit wellicht verdrieten
nu je steeds met al dat vergieten
mee heult, zaken keer op keer onteert,
domweg naar de waarheid niet vraagt
laat staan een andere weg uitprobeert…
concies
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 90 vierkant is het gedicht dat
nauw luistert in dit bos waarvan
de bomen iets
abstractachtigs hebben
ontdaan van hun hout en kleuren
steken zij kort en bondig af
tegen een witte wand als
voorbeeld van onbesproken gedrag
er liggen geen woorden voor het grijpen
de wind nam alle letters mee
het zwijgen staat nu
tussen de regels geschreven…
Vertel eens Heit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Gisteren heb ik geleerd,
democratie is als een gewas
op het land, soms met te veel zon
zonder regenwater te vlug verrot.
Ligt er in de natuur een taak
iets voor mij wat niet achterklapt,
mij wel gewoon voort laten stappen
zonder op akkers iets te vertrappen.
Is het me dan ooit echt welgenegen
kom ik mede daar mijn roeping tegen.
Vraagt…
Sterker durven staan en wortelen ( Internationale vrouwendag )
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Heb jij vandaag voortplanting, de manier
van baren geheel natuurlijk al opgespoord,
je als afstammeling gehuldigd al vermenigvuldigd.
Jou als vrouwelijk wezen geprezen, daadwerkelijk
ook haar als opgroeiende ontblotende boom
met alle vertakkingen werkelijk eer bewezen.
Opende dit aardrijk voor jou al haar wijze mond
durfde jij je ook te begeven…
Meningen, uitgesproken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 73 Uitgesproken meningen
zijn doorgaans niet uitgesproken meningen door jezelf
maar afgesproken meningen met jezelf, met je eigen ik
die niet te bespreken zijn
punt uit!…
As woensdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Al zijn er deze nacht wederom dromen neergestreken,
is even iets in het echt niet door het schemer gebroken
schieten er zinnebeelden door ons heen onafgebroken,
ik mijmer kijk naar buiten, denk zijn 't oude paarse preken.
Wat deed ons wederom ontwaken, liet naar stilte neigen,
zal ook de adventtijd ons doorlopend weer doen zwijgen.…
Mijn diafragma?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 Je bewoont het waar je het beschrijft,
een gekuiste hemel kon niet zwaarder zijn,
statief van een mentaal proces wat je voortdrijft
legt je het met een breder diafragma vast
de naakte lens raakt haarscherp het werkelijke…
Sommige dagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 Gisteren was een dag,
tot de late avond,
Dat mijn hart open stond.
En de wereld gevoelig lag.
Gisteren was een dag,
Dat mooi en lelijk binnen kwam.
Mij geheel in beslag nam,
als einde toch een lach gaf.
Vandaag is het kalm.
Ontdaan van laatste resten,
Is het weer warm.
Vandaag zal niet kwetsen.
Neemt de leegte aan de arm,
En bied…
Wat draagt ons?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 Wat draagt ons door de dagen, vult de uren
met licht of duister, vreugde of verdriet?
Zijn het de uitgestoken handen, warme vuren
of is het toch dit alles ook weer niet?
Is er wel iets dat heimwee kan genezen
wanneer de ziel haar oorsprong niet meer ziet?
Is waarheid ooit wel deugdelijk en echt bewezen
of is er wetenschap die antwoord biedt…
wajang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 in een ogenblik
van saamhorigheid
mat ik mijn schaduw
met een stok
ik was toeschouwer
van mijn onbelichte
kant keek naar wat
ik niet doorzag
meten is maar
beetjes weten
niet eerder bezag ik
een schaduw zo lang…
Geheime melodie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 natuurlijk is het dom gedroom
dat vrede kan bestaan
ooit heb ik het gedacht als kind
toen ik niet helder zag
vrij jong heb ik al gevoeld
hoe veel gelogen wordt
valsheid en bedrog zag ik
in grotemensen ogen
ik wil niet lopen aan de lijn
van onverschilligheid en ego
ik hoor de geheime melodie
van trillende vlindervleugels…
Donkere kamer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Op de eerste verdieping, (in mijn geval)
ben ik begonnen met kamers ruimen.
Niet perse uitruimen,
maar sorteren vooral.
Rasse vorderingen met plekjes geven.
Tis bijna gedaan op een kamer na.
Het licht aan voor ik binnen ga
Vreemd, het is donker gebleven.
Er zucht een koude nare wind.
Angst, schuld, twijfel en verdriet,
huizen hier tot…
Gedachtes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Als je denkt aan leven
Dan denk je maar even
Waarom is er leven?
Je brein gaat het begeven
Gedachtes worden je teveel
Daarom denk je
Ben ik de enige die nu mijn tijd verspild?…
NIET GESCHOTEN ...........
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 omdat we tekort schieten
zijn we juist zo doeltreffend
en raken we zo velen
nee geen raar misverstand
het valt slechts te begrijpen
als je aan de kant van
die zo velen bent aanbeland
ooit zal het dagen
dat je zonder schieten
toch iemand kunt raken
je bereik is dat je er
niets mee opschiet
geen schot komt er in
het oplossen van de…
DE HORIZON VOORBIJ
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Ver voorbij de horizon
Is waar mijn leven begon
De op een na de jongste van zeven
Dat is een beschermd leven
Op de berg vulden de wolken zich met regen
Daarna ontstond een hemel van witte vegen
Altijd zijn de wolken op jacht
Zowel overdag als in de nacht
Voortgestuwd door regen en wind
Belagen zij op aarde de volwassene en het kind
Eenmaal…