476 resultaten.
Koningsdroom
gedicht
2.0 met 114 stemmen 20.987 De koning leed aan melancholia,
zij hield hem uit de slaap. Het eerste licht
trof een verslagen man. Er werd gefluisterd
dat God zijn goede hand van hem terugtrok.
Nu houden boze machten bij hem huis.
Zijn kamerheer, een praktisch man, liet toen
een herder komen. Jong en muzikaal
zou hij de wolk om het koningshoofd verdrijven.
Die kunst bood…
Ada's bruiloftsfeest
poëzie
4.0 met 200 stemmen 1.911 De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik dwaalde treurig om Ada's huis;
Daar binnen blonk met rode schijn
De bruiloftstoorts op 't blank satijn,
Daar binnen klonk zo rein en schoon
De zilv'ren snaar met zoete toon.
De stormwind gierde met dof gedruis;
Ik dwaalde grimmig om Ada's huis,
Daar binnen stond, die 't woord mij gaf
Van liefde…
Mens in gedwongenheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 340 wanneer alles weeral eens tegenzit
en het denken verstoort het evenwicht
zo ook het verdriet verdrijft de blijdschap
dan treurt de lach in gevangenschap
we willen wel maar kunnen niet zo goed
het luisteren naar die gedwongenheid
ons hoofd knikt steevast op en neer
maar het hart wilt juist die ommekeer
we kunnen elkaar in de haren vliegen…
Geheim agent
gedicht
3.0 met 73 stemmen 26.941 Alles heb ik geregeld: de valse naam
en het hotel waar niemand ons zou zoeken.
Zijn spierkracht, dat hij klein was, niet veel sprak,
zijn gladde bruine zolen heb ik zelf bedacht.
De rust waarmee hij alles met me deed
om me tot een bekentenis te dwingen.
Stroomstoot, ijslikeur, bamboe, valse hoop:
hij was een meester in het derdegraads verhoor…
Het leven is een zinloos tijdverdrijf
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 290 Uren, dagen, maanden, jaren
heb ik, ik zweer het, ik schrijf het nu op
onder ede met vanzelfsprekende reden
gewerkt aan vrede op de aarde
in de mensen een welbehagen
maar oorlog is wat men, met name de man trekt
de mannelijke oudere regeringsleiders
voor de 250ste maal is in de VS het geweer gepakt
om heel, heel veel slachtoffers dood…
Verbijstering.alom.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 147 Ik ben zo kwaad,
kwaad op
meneer de rechter
Want
hij dacht dat hij alwetend was
en maakte daardoor
de ergste vergissing,
de keuze van de onverschilligheid
Ik ben zo verbijsterd,
verbijsterd over
het wankel rechtssysteem,
waar de almachtigen
nooit verantwoording
hoeven af te leggen
Moordenaars hun gang
kunnen gaan
en de mening van…
Opstanding
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 146 Ik ben vanochtend heel vroeg opgestaan,
op zoek naar wat nog waard was voor te leven,
een antwoord werd die ochtend niet gegeven,
en langs het water ben ik teruggegaan.
Daar zag ik iemand die wat op mij leek,
en stil vertederd naar wat eendjes keek.…
Verstoord geluk
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.759 In mijn tuin een sijsje zat,
Dat zo'n aardig nestje had.
't Vleugelde in zijn groengeel pakje
Vrolijk in de bomen rond,
Van het takje op de grond,
Van de grond weer op het takje.
In het nestje zat zijn schat,
Die drie jonge sijsjes had.
Lustig ving met zoet gezing
't Kleine fijne kwinkelding
Al in d'ochtend aan te kwelen…
De overkant
gedicht
3.0 met 321 stemmen 47.099 Door het raam zie ik
een vrouw haar kind slaan
de man komt thuis en slaat
zijn vrouw
ik sta en kijk
Ze zijn nu bij de buren
een veldslag huisraad
vliegt door ruiten
ik sta en kijk
Het huis vat vlam
en ook het huis ernaast
er liggen doden in de tuin
ik sta en kijk
Kinderkreten sterven weg
de overkant is een ruïne
uit een puinhoop…
Analogie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 171 “Wij allen zijn als bloemen van één tuin”,
Tot welke god je bidt kan mij niets schelen,
Geen eigenschap of kleur mag ons verdelen,
Al ben je gay, straight, wit, geel, zwart of bruin.
Zo’n tuin, welk aardig mens wil dat nou niet?
Maar zorg dan wel dat je het onkruid wiedt.…
Utrecht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 214 Wat kun je zeggen na die schietpartij
Wat woekerde er in dit daderhoofd?
Wie heeft het van gezond verstand beroofd?
Wie bracht het onderricht in barbarij?
Wie liegt dat men zo naar de hemel gaat
Is een der bronnen van dit aardse kwaad
© Inge Boulonois…
alles is genoeg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 achter de deur
regeert de
tirannie
angst plakt als
een makke huisvlieg
aan het behang
in een pan suddert
het verschraalde
leven
een kapot glas
een stem
alles is genoeg…
Eigen willetje
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 277 Vanavond ga ik weer een uurtje matten
Een opgefokte juut is snel gevonden
Ik voel me dan zo vrij en ongebonden
Vanzelf verschijnt een knuppel in m’n jatten
Dat ding wordt automatisch steeds gemener:
Het liefste knuppelt hij een hulpverlener…
zachtjes landen (Congo 2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 ze scheurden mijn
ziel en mijn lichaam
uit elkaar
we transformeerden
in twee doornige
entiteiten
verwerden tot
overwoekerde
verhandelde
eilanden waar
striemende pijnen
smeulen
we moeten
klein beginnen
zachtjes landen
in jouw
serene
onbedorvenheid?…
blauwzuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 de zon zoekt
zijn steile weg
naar boven
cassave brood
op het
open houtvuur
een vleug van
fijne prikkelende
brandlucht
op de akker
struikjes met
handvormig blad
haar smalle
vingers strijken
langs het blad
ze zijn tot elkaar
veroordeeld: gif
en voedsel ineen
geen boom beweegt
in de donkerte
van het woud
als…
Dooie mus
gedicht
4.0 met 9 stemmen 3.536 Een mus is niets, een bolletje van veren.
Een mussenbeetje lef, een scharrelaar.
Een fluitje aan de voorkant en een paar
futiele vlerkjes om te manoeuvreren.
Een vlegel om op kruimels te trakteren
en zeker geen recordverbeteraar
Een hagellading lood is even zwaar.
Maar wie zou ooit zo'n beestje liquideren?
Hij heeft zijn toekomst…
(n)ergens thuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 met een huis vol kinderen
blijft zij bidden voor het betere
dat hij als man en vader
haar en hen niet geven kan
het hoofd omhoog ondanks alles
zingt zij haar dapper lied
steeds het betere hopend
dat eens haar wereld keren zal
toch lijkt het telkens weer
dat ze nergens schuilen kan
dat geen plek te vinden is
waar zij en haar kroost veilig…
Rood in de regen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 208 ik heb de mensen gezien
hun lach en kracht
in geestdriftig betogen
een lucht vol kleur
in samen plezierig
de vrijheid weer dopen
pas toen gingen
zij langzamer lopen
geschrokken door schoten
angst verlamde geluid
hoorde ontzetting in ademen
niemand kwam meer vooruit
de stilte nam toe
van niet meer bewegen
zag schoenen rood in de…
besluipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 ik schrijf je
al weet ik
niet waar ik
beginnen moet
je plukt aan
mijn warmte
die met de
dag verzwakt
je neemt met
tergende
regelmaat een
hap uit de zon
je weet hoe
je het licht
van de maan
verduistert
je werpt je
schaduw ver voor
me uit zodat ik
voel dat je er bent
je verstikt
de koele bries
waardoor ik
naar…
Barbara bekent haar zonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 Als een wilde roos worstel ik in gekwelde
bewegingen. Bewogen door hebberige handen die mijn
Habsburgse borst kneden, word ik het leven
moe. Ik hoest, ik hoest. De bezoekingen van kleine mensen
storen mijn uitkleden niet. Ik spuug op hen.
Diep kerven de koraalkettingen in mijn
lijfeigenennek. Ik ben niet Cleopatra,
niet de minnares van Caesar…
Klokken luiden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 Van mijn hart heb ik nooit
een moordkuil gemaakt.
Wat mij raakt krijgt respons
en soms gonst er verleden
door mijn meevoerende aderen
voel ik de moeders en voorvaderen
in hun gevechten voor beter
zich gevend voor de toekomst
van het verdere leven.
Mijn tijd begon met een opgang
en nu is er de dalende lijn
omdat ons aller zijn wordt bedreigd…
Slachtoffer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 675 Slachtoffer van terreur
Allemaal geboren in deze samenleving
iedereen op zijn eigen manier
het startpunt is hetzelfde
het eindpunt interesseert sommigen geen zier
Hoe vaak is het moeilijk kinderen te kunnen krijgen
dat het inderdaad gaat lukken
het levenspad, je geeft het een kans
de eerste levensjaren geven heel wat indrukken
Daarna…
Waar geweld leeft
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 402 Jezelf willen verdedigen,
terwijl niemand je aanvalt.
Dat is agressie.
Defensie is niet vredelievend.
Giftige tongen en laffe wapens,
zijn de wortels van het kwaad.
Oorlogen beginnen niet ver van huis.
Geweld leeft in doodgewone mensen.
Bij vredelievende mensen zoals wij.
Bij liefhebbers van de liefde.
Bij haters van de haat.
Afgunst…
Texas 1830
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 229 Ja ook de Indianen hielden slaven
Als kolonist was je bepaald niet veilig
Het vee en dierbaren waren je heilig
Tijdens de reis werd menig kind begraven
Binnen de palissade lag je haven
Het was hard werken om een fort te bouwen
Je stak vol hoop de handen uit de mouwen
Waarbij God en de Bijbel leiding gaven
Al tijden lag de duivel op de loer…
Moordenaar sonnet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 276 Aan verdrietig zaad ontsproten
zijn deze woordelijke loten
en ontvouwden droeve bloemen
om gevoelens te benoemen.
Letters als messen in een scherpe tekst
kunnen ten diepste gewetens kwetsen,
door ideologen tot waanzin behekst
als voorgangers die gewetenloos zwetsen.
Bloemen verbloemen het verdriet en de pijn.
Een jonge bloem gesneden…
praktijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 222 onstelpbaar huilde je
je wangen nat
de longen uit je lijf
oeverloos schreeuwde je
je naar het
einde van de pijn
de korte mouwen van je
T-shirt legden je bont
en blauwe armen bloot
ik gaf je een strohalm
voor het bloeden
een zakdoekje van papier
daar was de arts
die onderzoekend
naar jou keek…
Geadresseerde bombrief
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 277 Als vrijwel dagelijks het nieuws
altijd wordt bepaald door vormen van terreur
de tijd uur-na-uur weg tikt
met geadresseerde bombrief bij de deur
Hoe kan tijd nu werk'lijk niet janken
terwijl onze wereld onmens'lijk
zichzelf immer en altijd zal blijven
herhalen
Oorlog, geen structurele vrede
Grote vraagtekens van de natuur
Onvoldoende…
Hokjesgeest
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 280 Actie leidt altijd tot reactie.
Eindelijk vieren vrienden feest.
Vijanden geven zich opgelucht gewonnen.
Niet langer slopen ze elkaar. Nee!
Samen slopen ze de hokjesgeest.…
Bloemenregen boven Brussel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 220 op de steile weg omhoog
is alles te vinden wat
vastgelegd moet worden:
bloemen tussen grijze
rotsen van graniet
hoge kliffen diepe kloven
in de sporen van de tijd jouw
berichten van liefde en rouw
uit Brussel verlaten stad waar
alles te vinden is wat jij
zwijgend schrijft waar je alles
ziet in de breking van het licht op
de steile…
Ziel (A.U.W)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 243 Houd je maar eens in
als het goede van de ander oversteekt
en je lach op secure wijze
diens weke delen als een buit beschouwt
en je wacht op een moment om toe te slaan
de ander leeg te laten
en je ogen te sluiten voor sporen van geluk
die niemand meer mag vinden…