561 resultaten.
Een man en een vrouw
gedicht
2.0 met 580 stemmen 155.982 Zij hadden de tafel af vijftig jaar
niet meer afgeruimd, een man en een vrouw,
en bleven levenslang samen,
omringd door eierdopjes, koffiekopjes,
portretten van oude beminden
wier namen zij vergeten waren.
Zij spelden al vijftig jaar, dag in dag uit,
de krant van dezelfde dag,
een man en een vrouw,
om de wereld eindelijk stil te doen…
Niet als met nevelen...
poëzie
2.0 met 69 stemmen 18.396 Niet als met nevelen
De morgenzonne,
Schoon baan zich brekend,
Nog felle kamp voert,
Ook niet, als blindend
Van hoge hemel
Des middags glansen
Op de aarde stralen;
Maar, als aan d'avond
De moegestredene,
Niet strijdendsmoede,
Ter gulden kim daalt,
Dan viert de schepping
Haar schoonste zege,
En bloemengeuren
En vogelkoren
En dankbre…
elk jaar mooier
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 336 elk jaar dat jullie samen zijn
is beter weer dan voorheen
door de ontdekking in elkaar
dat wederkerig vol de passie is
jullie feesten en luisteren elkaar
met meer dan vol geluk doet
jullie blijde gezichten stralen
ons verterend als zoete streling
elk jaar wanneer deze dag komt
vervuld ons met liefde en plezier
daarom vieren wij deze…
waar liefde parelt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 een huwelijk uit liefde
Brengt bekoorlijke verrukking
Gedachten ook vol plezier
Elke dag en nacht weer
zijn hand op haar schouder
wie dat getuigen mag
door jullie samen te zien
voelt zich warmer worden
dankbaar voor elk gebaar
dat elkaar geschonken wordt
omdat je elkaar betekent
wordt elk moment gekoesterd
door meer tijd en meer liefde…
Ze voelt het
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Getrouwd, soms samen
gelukkig met elke dag
met onze kleine Kaja
tot vrijdag of zaterdag
de week weer voorbij is
en hij boos wordt
Hij maakt haar bang
ik wieg haar en pak de tas
die klaarstaat
ik heb een sleutel
Mijn ouders kennen het schuren
van tradities en verwachtingen
ze lieten ons op vakantie gaan
maar we liepen over
strak gespannen…
[ Opa en oma ]
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 164 Opa en oma
herstelden wat kapot ging –
en bleven getrouwd.…
EEN NIEUW LIED, VAN EEN MEISJE EN EEN SCHIPPER.
poëzie
2.0 met 7 stemmen 2.317 (op een bruiloft gezongen)
(te zingen op de wijs van 'Der Ritter von Rosen'
muziek van Meltitz)
't Was ochtend; een meisje ging wandlen aan strand;
Een bootje, dat vlagde, lei ree;
En straks was de vriendlijke schipper ter hand,
Die sprak: 'Schoon kind, wilt gij mee?
't Is het rechte getij om te varen,
Nu de morgenzon…
Epithalamion
gedicht
2.0 met 103 stemmen 68.407 Twee schelpen wordt er wel gezegd
die ooit aaneen ooit vanelkaar maar
nu ten slotte. Of zou het eigenste,
het duplicaat, nu juist geen ring, geen
nest of huis, geen woning zijn, alleen
verveelde spiegeling. Wat heel niet past
maar toch gelijkt, aantrekt, vervoert
is waard om goed bezegeld, bestreden
en bemind, in eindeloze aandacht
beslist…
Trouwdicht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 17.959 Twee mensen zie ik zitten
Die zijn zo blij als ik
Zij opgesierd met gitten
Hij met een mooie sik
Hoera voor die twee mensen
Hoera voor allebei
Je krijgt mijn beste wensen
Een bootram met gelei
Ik wens U ook veel zegen
En koekjes bij de thee
Veel zon en weinig regen
En daaglijks een diner
Nu zal 'k mijn dichtaar stuiten
Ik groet u…
BRUID IN EEN AFWIJKING VAN WIT 1
gedicht
2.0 met 145 stemmen 44.780 moet de ranke bruid nog ontsluieren
nu, in een opstuwing van verlangen dat evenals de tussentijd waarin het meevalt
zich aan laat spannen, zoveel in het richtsnoer vastgebeten
dagen verzoend zijn met die ene nacht
die veerkracht genereert
om met haar tot in de zoldernok door te stoten
toch niet haar aangezicht waarvan men de vorm…
Je grootste talent
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 710 Waarom kost het je zo weinig moeite om te pissen naast de pot?
Is het een van je verborgen talenten?
Kan je het me leren?…
Eenzame leegte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 356 Eenzame leegte
Verdwaasd loop ik door de kamer
Waar ik jaren woonde met jou
Nu loop ik er zonder denken
Want jij bleef mij niet trouw
Jij ontnam mij alles
Ik was niet goed genoeg
Jij wilde liever een ander
Het was alsof je mij ter aarde sloeg
Ik kan het niet bevatten
Ik heb al die jaren,
alles voor jou gedaan
Ik gaf jouw al mijn liefde…
De laatste dag van 2018
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 462 Namiddag, laatste dag van het jaar,
de lucht grijs, zacht weer.
Al van 5 uur in de weer:
zoon naar station gevoerd,
twee uitvaarten bijgewoond,
volle kerk, mooie koorzang,
tevreden huiswaarts gekeerd.
Nu dus op wandel
met mijn vrouw
op een smal paadje
langs de Grote Gracht.
Zij op kop, eist ze altijd op,
ik ben te lang, te breed,…
Thuiskomen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 649 Echte huiselijk rust
is als een mooie kust
om veilig aan te landen
even niets om handen
het vuur dat je blust
het kind dat je sust
de vrouw die je geloofd
het minnen steeds beloofd
dus op 't werk al snel wegdromen
van 't straks (h)eerlijk thuiskomen…
Na de romantische jaren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 330 Zinloze boosheid laat ik maar
rondstormen in mijn hoofd
de deur dicht smijten
achter mijn verdriet
een weg zoeken
uit jouw onbegrip
dat ik niet verdraag
Ik lijd, wetend geen kind
te zijn, jij mijn moeder niet
die open of gesloten
mijn gezicht lezen kon
We moeten moeite doen:
getrouwde liefde, samen
onder een juk het leven door…
vijftig jaren goud
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 278 vijftig jaar elkaar delen
in het lief en het leed
als je het gewoon zo zegt
klinkt het als een eeuwigheid
vijftig jaar elkaar meevoelen
in het zoet en het zuur
als je nu omziet en terugkijkt
was het een handvol seconden
vijftig jaar elkaar ervaren
het is als korreltjes zand
die gestold in mooie momenten
zich vormen tot een goede film…
Wales 1972
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 211 Just married
aan het ontbijt
in het hotel
met Victoriaanse pot
Stille dames
stramme heren
meterslange namen
duivelse bruggen
Terug naar de jaren dertig
voor twee gulden
geknipt
Wandelden wij langs water
terug naar de haven
nu helemaal getrouwd!…
Weerwoord
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 905 Ooit was er een vlinder, zo’n zonnig zomerding,
dansend om je hoofd op het strelen van de wind.
Ooit waren er veel sterren, twinkelend, in de nacht
hielden ze in stilte over jou en mij de wacht.
Ooit was ook de maan goedlachs en vol van licht.
Zijn stralen in de nacht kusten ons op het gezicht.
Ooit was er een merel, jubelend en muzikaal,…
XL - het ja-woord - 1926
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 438 de zon gaat dalen
in het licht van de kas stijgt
een koude tomaat
in het morgenlicht
directe democratie
koffie pap of thee
de gecommitteerde
adamsappel geschoren
op een meisjesschool
bergens broeinest
wrakhout vriend en vijand
mee langs de kust
tweede oplage
door de jaren heen
verbeterd -…
XXXIX - wereldse bruiloften - 1926
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 382 rotterdam fluit bruid
vier november bloemt bruiloft
flipse in vleuten
op monmartre
wordt een schildersezel
portretschilder
afgekeurd voor vlieger
een trouwe broer in new york
vliegveld eindhoven
aids bevlogen
longontsteking na berlijn
dublin weerloos
dubbele boedel
bij loenersloot kruist de angstel
met twee maten…
OP TWEE PAAR JONGGETROUWDEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 429 Wie zal mij verklaren,
Wie van dees twee paren
't Meest is in de nood?
't Rijke heeft geen liefde,
't Arme paar geen brood.…
De bruid zegt:
poëzie
4.0 met 2 stemmen 275 Hoe wordt mijn lippe week
van honig-smaak?
– ’t Is of ‘k met tanden-reek
uw tanden raak...
Hoe zijn uw ogen klaar
van vreemde schijn!
‘k Zie er me lévens-waar
spíeglend in zijn...
‘k Hou mijne leden, als
ware ik beschaamd…
– Uw adem, om mijn hals,
die zoelig aêmt...
- Is het een lente-gloed
die door me gaat?
Hoe toch uw strak…
Penelope
gedicht
3.0 met 3 stemmen 6.578 Weduwe twintig jaar wachtend
tussen de drom van de minnaars
weef en ontrafel ik mij:
wade of zeil van mijn man.…
Het hulkje der liefde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 308 Aan mijn gade
Dierbare! op de reis van 't leven
mijn getrouwe tochtgenoot!
Die me in 't moeilijk voorwaarts streven
steeds uw raad en bijstand bood!
Lieve! in voorspoed en gevaren
voer ge nu reeds zes paar jaren
welgemoed en rustig mee
in het hulkje van de liefde,
dat de vlotte golven kliefde
van de onzeekre huwlijkszee.…
Ochtendzon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 513 In de ochtendzon op het bed
voor het wijd open raam
adem ik de wereld in en
mijn adem de wereld in
Ik voel geen liefde meer
van hem, alleen zijn zorgen
Praten wil hij niet. Het leven
stroomt langs ons heen
Hij is een goede man
toch zal ik weggaan
naar een nieuw huis
leeg maar licht en ruim…
De avond valt langzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 269 Mijn lief, mijn lief
en ik vervelen ons
dagelijks, hij kijkt rond
op internet en ik oefen
om hem niet te storen
vingerzettingen in de lucht
ik zal weggaan, verhuizen
en hij? zit zich te verbijten
op zoek naar een uitweg
langzaam valt de avond
geruisloos sluit ik de piano
kon ik hem maar helpen
voet voor voet vier passen
tot achter…
Echte billen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Even vliegt er een vlek over
de muur, een meeuw
de avond broeit en ik
lig in mijn hemd op bed
terwijl ik Plato lees, de gelijkenis
van de gevangenen in de grot
Ik hoor mijn man, sla snel
het boek dicht en draai me om
met mijn rug naar hem toe
doe ik alsof ik slaap. Hij komt
naast mij zitten, onprettig
warm tegen mij aan
Mijn…
Ik wist niet dat dit alles was zo mooi.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.072 Ik wist niet dat dit alles was zo mooi.
Zo staat ook wel een meisje vol in bloei,
De bruigom loopt om haar en streelt het haar,
Zijn spitse ving'ren door haar gouden haar:
En loopt onwetend heen en zoekt in spel
Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel
Een bloot beeld: onder 't witte bedgordijn
Glijden er blikken en een woordentrein.
Dat's…
Gespleten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.145 Gespleten
Gezinnen stichten was het decreet
Opvoeden was een bezoeking
Kinderen geboren bij de vleet
Niet voor iedereen een roeping
Ze geven geen warmte of vertrouwen
Geen omhelzing of een bedje in haar schoot
Een voedingsbodem voor de eenzaamheid
Afstanden zijn onbedoeld vergroot
Rivaliteit in de gezinnen
Vreemde rollen worden gecreëerd…
Revolutie in Barcelona
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 307 Hij vroeg haar de hand met de magische woorden
Zittend op zijn knieën in het zand
Bij het ondergaan van de zon
Met tranen in de ogen zei ze ja
Hij voorzag echter een tragedie
Geen Rome & Julia, geen Hamlet
Een streven naar onafhankelijkheid
Die gedoemd is te worden neergeslagen
Ware liefde zal overwinnen
De natie weer één maken
Maar nooit…