1548 resultaten.
Willen We Naar De Dam?
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 104 We wilden naar de Dam voor onze doden,
Om bij hun offers plechtig stil te staan,
Maar op een punt mocht niemand verdergaan,
Niet zonder onderzoek, niet zonder code.
En zo herdacht ik, anders dan voorheen,
Hoe onze vrijheid uit dit land verdween.…
het woord
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 41 het woord
bezig van deze
wereld te verdwijnen
schijnbaar dood
in winterslaap
hapt in duisternis
naar adem
verbinding verbroken
het woord
valt in stukken
uiteen in scherven
gebroken
op onverlichte
plek in hoofden
betekenis verloren
het woord
opgesloten
bijna vergeten
vrede! rammelt
aan de poorten…
EEN VIJFDE MEI
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 26 Al bijna tachtig jaar geen oorlog meer
Een goede reden om te vendelzwaaien
De wimpels waaien zachtjes heen en weer
De zon schijnt en de vreugdevuren laaien
Al bijna tachtig jaar geen bommen meer
Sirenes, kelders om te bivakkeren
Dank Tommy, Redtail, Yank en Poolse Beer
Iwan en Aussi voor het vijand weren
Al bijna tachtig jaar voorbijgegaan…
[ Ik doe mijn gedicht ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 9 Ik doe mijn gedicht
aan, om me te laten zien --
mijn open wonden.…
NU ER DIE STILTE HANGT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 11 Wiens kind ben ik geweest
wat heb ik ooit geweten
dan enkel maar het heden
van wie mij borgen in hun schoot?
onzichtbaar voor elk oog
altijd onuitgepakt gebleven
hun koffers in die donkere hoek
met niet te openen sloten
soms snerpten heel opeens wat kreten
als ijzel door de kamers
ontweken stille tranen
de beklemming van mijn vragen…
Kamp
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 67 De toegangspoort is symmetrisch
Een verdwijnpunt in het niets
Veel sporen zijn verdwenen
bakstenen zijn gedenkstenen
Hier sta ik nu
In het centrum van het kwaad
Een vrij individu
Omgeven door prikkeldraad
Alles is vierkant
Alles is recht
Ik zoek naar een uitweg
Ergens daar
In de heg…
3 Minuten verlenging in Nasielsk
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 48 een breedlachend gezicht
jouw gezicht het jouwe
en jouw afwachtende blik
schuif wat op
kijk hier sta ik
hier ben ik
hier zijn wij allemaal
vergeet ons niet
zie ons zolang je leeft
wij zijn niet voorbij…
De Achttien Doden
poëzie
3.0 met 518 stemmen 51.280 Een cel is maar twee meter lang
En nauw twee meter breed,
Wel kleiner nog is het stuk grond
Dat ik nu nog niet weet,
Maar waar ik naamloos rusten zal,
Mijn makkers bovendien,
Wij waren achttien in getal,
Geen zal de avond zien.
O lieflijkheid van lucht en land
Van Hollands vrije kust -
Eens door de vijand overmand
Vond ik geen uur meer…
twee minuten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 23 stil staan
twee minuten
hen herleven
die voor vrijheid
het leven lieten
stil staan
twee minuten
bij de betekenis
hun doen en laten
voor ons zijn nu
stil staan
twee minuten
voorbij de dood
in eeuwigheid
met hen verbonden
stil staan
twee minuten
in hartslag en gebaar
voorbij de dood
hen koesteren
stil staan
twee minuten
in…
Versteend
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Er zijn stenen
verzonken in straten en pleinen
die als historie verslijten
Er zijn mensen
met blijvende herinneringen
die voor toekomst in verdraagzaamheid pleiten
Er zijn tijden
om stil te staan
op verhard steen
om zacht te helen
bewustwording te delen
van dankbare vrijheid dat ooit verdween
Er zijn boeken vol geschreven
met letters…
niet vergeten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 19 boven echo’s van oorlogen
die nog gevochten worden
kaatst verleden de belofte
aan wie wij nu herdenken
die strijdend voor het recht
in vrede en vrijheid te leven
juist toen dat bezit verloren
geen enkele vrede en vrijheid
fluistert zacht het verleden
in het stil van de herinnering
spreekt gewoon van zichzelf
waar ons de historie vervaagt…
Spookoorlog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 30 Triljoenen aan staatsschulden opgebouwd
Verziekten Amerika met syndromen
Een bankroet viel niet meer te voorkomen
Onder de rentelast werd het benauwd
Ten dode opgeschreven was de oude
Dollardominantie; zonder schromen
Ging men China en Rusland dwarsbomen
Zou de wedijver dan nooit ophouden?
De CIA begon met een toe-eigening
Van de Oekraïne…
Het Doel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Ik heb hem neergeschoten,
en het moest Een van ons zijn!
"Het was hij of ik.
Er kon niets aan gedaan worden,'
en niemand kan Mij dat kwalijk nemen,
want jij zou hetzelfde doen.…
niet meer weten wie we zijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 75 wie ben je op die foto
als je hart bitter weent om
het kind op je schoot
omzwachteld in gebroken wit
laat het prille leven niet gaan
nu wanhoop uit de hemel stort
begraaf het kind niet in haar laatste slaap
we willen het wiegen in onze armen
in het open veld
onder de zwarte hemel
in het hoge gras zullen we
naar de sterren kijken…
De Gekte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 35 De gekte neemt grote stappen
in sneltreinvaart loopt het langs de ‘gekken’
die het echte leven nog begrijpen,
zich liever onttrekken aan het systeem
zij die misschien wel wijzer zijn dan iedereen
De gekte heeft invloed
want daar waar het moet
zoals in Den Haag, vult kleutergedrag
het debat van vandaag
De gekte is maar klein
in ons…
zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 67 een raaf blinkt
als staal in het zonlicht
het avondrood kleurt de daken
het boomblad wiegt in de wind
het rode stof van puin
waait uiteen in lege straten
de mus klemt zich vast
aan de rand van de dakgoot
de nacht vergrendelt de lippen
legt je het zwijgen op
we weten van wrede mensenhanden
van sterven in een koude leegte
en…
IK HEB MEZELF DE OORLOG VERKLAARD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Ik heb mezelf de oorlog verklaard
om uit einde lijk de vrede te bewerkstelligen
Alles breng ik in stelling
hard daaraan te werken
zelfs keihard er tegenaan te gaan
fier ten strijde te trekken
en mijn wapens zijn
woorden, woorden, woorden
met af en toe zeer ruige taal
dat ze mogen leiden tot een oer-dialoog
wederzijds leidend tot absoluut…
WW3
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 83 Door parlementen en presidenten
Zijn we opzettelijk voorgelogen
Over lijken gaan de regenten
Die ons de oorlog hebben ingezogen
Dit conflict vanwege eigenbelang
Is een geopolitieke wedstrijd
Om toegang tot grondstoffen ben ik bang
Niet om democratie en vrijheid
En terwijl ik me hierdoor onmachtig voel
Slaan de clusterbommen venijnig toe…
[ Soldaten haasten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Soldaten haasten
zich weg van wat ik niet wil --
niet kan geloven.…
KAMP WESTERBORK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 26 Binnen strenge omheiningen
werken mensen gedwongen
onder harde bevelen
vullen dozen en laden
harken bezaaide aarde
vinden ondanks scherp toezicht
hun arbeid eenvoudig gezond
maar menige avond
mogen ze genieten
van vrolijk toneelspel
om de volgende morgen
daagse plicht te hervatten
waarbij voortdurend onzekerheid
kwelt met tergende…
Bloem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 60 Een tuin vormt zich veel sneller in de tropen
vier keer zo snel als hier in West Europa
de tamarinde en de bougainville
de witte bloemen van magnolia
en heliconia aan bamboehagen
Een bruid laat zich in wit fotograferen
in feestjapon temidden van boeketten
een tuindecor van manden vol jasmijn
Dwars over wenkbrauw neus en aangezicht
ontsiert…
MAAK MIJ TOT EEN INSTRUMENT VAN VREDE
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 36 MAKE ME A CHANNEL OF YOUR PEACE
(maak mij tot een instrument van vrede)
Zo intens gezond verzoek
doet mij knielen
mij klein maken
fijn maken
't zal gewoon goed zijn
alle rede onder ede
voor vrede
en ik, ik het instrument?
Een vredesduif stijgt op!…
ZEVENTIENJARIGEN OPGEROEPEN VOOR DIENSTPLICHT
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 55 Ze is zeventien
mijn dochter
mijn dochter Giulia
een stevige meid
een mooie jonge vrouw
'ze staat haar mannetje'
Ze wordt opgeroepen
voor militaire dienst
door hare excellentie
Defensieminister
Mevrouw K. Ollongren
'die haar mannetje staat'
Ze is echter gebonden
en verbonden met een handicap
een ernstige, een pijnlijke
soms zelfs…
Kamp-Vught
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 79 Laat hier de aarde ademen
laat de helden rusten
na hun laatste benarde uren
Geef dit beladen landschap ruimte
bied een bladerdak
voor vogels in de nacht
Laat rozen bloeien voor hen
die het leven lieten voor
jouw vrijheid en die van mij
Bied hier de aarde adem
laat hier de helden rusten
uit eerbied voor hun moed…
Uit Warschau
gedicht
3.0 met 158 stemmen 26.114 Het kerkhof van een getto. Stenen. Stenen.
Gezichten die niet zeggen wat ze menen.
Hangende handen. Lusteloze voeten.
Ze waden door een eeuwig puin. Ze moeten.
Maar op een zolderkamer gaan ze leven.
Vertellen. Menselijk bewegen. Even.
Ze worden vogels, fladderen en wiegen.
Tot aan 't plafond. Dan weifelen ze. Liegen.
Schrompelen samen…
[ Er zit een gat in ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 Er zit een gat in
het fotootje op het hart --
van gesneuvelden.…
Vlammend avondrood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 vlammend avondrood
de lucht staat in brand boven
een aarde die huilt …
Zee van extatisch bloed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 Wat doe ik, nu ik weet dat ik niet meer zo lang te leven heb?
Leven daar het einde stapsgewijs nadert
Stap na stap na stap, maar langzaam maar zeker dichterbij komt
Totaal ongeïnteresseerd reageert Het Einde op mijn Schreeuw om
Hulp, mijn hartenkreet om te leven en mijn vreedzaam verlangen
Naar genezing
Maar laat ik, nu ik weet dat ik niet…
Museum
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 53 Een museum
is een gebouw
met een inrichting
als herinnering
aan wat ooit was
en nooit meer mag
een museum zou
zo de herhaling
van die grote fout
moeten voorkomen
nu gebeurt het toch
wie weet ze nog
de namen van
de slachtoffers
en van de daders
van beiden zijn
de namen anders
hoeveel musea
zijn nog nodig
wereldwijd…
nooit weer gebeurt weer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 37 ongewenst en ongewild
beangstigend kil en koud
is daar de confrontatie dan
van heden met het verleden
door juist ook het handelen
van mensen tegen mensen
die het beter moeten weten
waar ooit een wrede macht
hen systematisch moordde
vervolgt nu hun nageslacht
nietsontziend het buurvolk
het mens zijn diep onterend
vegen zij met minachting…