Alle inzendingen over werk

De mannetjes die hier wat werken doen alles maar op hun gemak, ze harken de paden en perken en scheren de sierheesters strak. Ze weten van elk van de zerken het nummer, de rij en het vak; ze zouden het zeker bemerken wanneer er een dode ontbrak. Dat zal ook wel nooit meer gebeuren. De mannetjes kennen hun plicht, het hek met de ijzeren…

De trotse paarden trekken het glimmend ijzer door den grond en doen met kluiten, mals en rond, de akker zich bedekken. Eén man staat aan de ploeg en één ziet, dat het recht gaan zal, en beiden hebben zij aan al hun aandacht niet genoeg. Dan komt het tot een draaien, de wijde zee van klei weer in. De paarden houden even in. De lange manen…

De was doen. De is deed. Is wassen wissen? Wissewassen. De is doen. De was deed. Het spel gespeeld. De was gedaan.…

Een stem roept dat ik zo dadelijk zal arriveren waar ik moet zijn. Enkele pendelaars staan al minutenlang in het deurgat. Anderen springen pas de laatste seconde recht. Het zegt vast iets over hun karakter. Weer zet de trein zich in gang. Een reclame voor een nieuw parfum flitst voorbij en even later zie ik de minder luxueuze achtertuintjes…

WOENSDAG 20 MEI 2020 Morgen komt de melkman het is dinsdag vandaag de dag om te strijken Gedachtenloos en plooi- baar maken beter passend in ruime kledingkasten Een liedtekst te maken op muziek van Johannes Sebastiaan Bach Lucht danst met gouden zonlicht op stof rond omhoog naar het plafond…

Winterochtend Kwart voor vijf aardedonker ontbijt kleren jas motor aan ruitenkrabben kwartier later klere end snelweg naar ns toch parkeerplek kaartje wachtkamer werkvolk intercity interstaatie halfuurtje utrecht zee es zes uur negenentwintig (ongeveer) gouda zeven uur dertien deo volente regen blaadjes gladde…

Mijn leven is een molen, En ik ben 't molenpaard. Mijn wapen is het scheermes, Mijn glorie is de baard. 't Is iedre dag het zelfde: Vroeg op is 't oud parool; Ik bak vaak zoete broodjes En ik verkoop veel kool. Ik kal met oude heren En scherts met jonge lui; Ik critiseer de preken En sla ook menig ui. Ik jaag op alle nieuwtjes En vent…

Dan, langzamerhand dronken wordend van pop, powezie en pils staat hij uit zijn stoel op zijn tikmasjiene duvelt op de grond; hij weet de rand van de taal bereikt voorzichtig naar een oude boekenkast schuifelend (soms wordt hij eeuwen stof) negeert hij het dode grijze oog bij een aantal tijdschriften en bundels blijft hij staan en probeert…

Maak toch o Heer dat de Zeeuwen dit keer tijdens mijn optreden hardop lachen en niet na een stilte van anderhalf uur verklappen dat zij in een deuk hebben gelegen. Maak ook o Heer dat zij daadwerkelijk overgaan tot de aanschaf van mijn liedbundels en LP's. Wij smeken U o Heer anders moeten wij ons hele leven naar zulke uithoeken van…

Hij spant Van kant tot overkant Al heen en al terug De brug.   Hij bindt En wint en overwint De wal en overwal Voor al. Hij bouwt, En iedereen betrouwt Al heen en al terug Zijn brug.…

Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien Gelukkig is deze nooit gekomen, want in plaats van ik, zitten zij tussen de muren van angst opgesloten Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien Alleen daar zij hun leugen lieten zegevieren want zij, hoe naïef, klommen in mijn sterk verminderd geheugen Overigens sterker dan dat van hen Zij weten dat…

De watergolfslag van ambities liet hem niet onberoerd In de weekenden reisde hij met modellen door het land Nog geen veertig kilo woog hij, altijd met vrouwen bezig Verzilverd, gediplomeerd, gefotografeerd keerde hij terug en liet dit andere gewicht inlijsten Uit al deze lijsten, verkreukeld & vernietigd, herken ik nog altijd mijn…

Dzing-rusch... De zonne bijt. Dzing-rusch... De pikke snijdt. Het koren gaat over, de snede gaat over. De kelen zijn heser en de oren zijn dover. Dzing-rusch... Alhier, alhier! Dzing-rusch... Een zeupe bier! De boer is een belover! Dzing-rusch... Mijn pikke schaardt. Dzing-rusch... Mijn vinger blaart. We druipen van 't zweet en de zonne…

jij bent mij dierbaar o,vriend van alle mensen ik zal je missen je woorden en mooie lach beter kon ik nooit... wensen!…

Mevr. Dr jur. heeft prachtig verdedigd de éen-kilo-brood-dief zijn gezin en bedenkt 7 (zeven) arme kinderen vader een korst brood de rechters hebben gesnikt Het was een sterk stuk In de avondkoelte wandelt Mevr. Dr jur. Lützowplatz en zet zich op een bank juist tegenover de kont van de zeegod Verdiende rust 0 Wonne…

Veel koude ochtendnevel; adem van de zee het zoute gras belooft weer goede boter heuvels glooien nu nog tarwegeel maar avond kleurt al afscheid van de zomer Hij heeft de eend zijn nek gebroken gevild versterft hij in de vliegenkast niemand komt nu nog cider kopen appels liggen in de schuur te drogen Rook komt van brandend kreupelhout…

Zuivering van zonde Gaat voor hen geenszins op daar zij nimmer geprezen kunnen worden Tijd heelt daarentegen door hen in mijn hart toegebracht letsel, waaruit 'k ben herrezen Wraak ja, ga ik nemen die staat alleszins zonder twijfel, buiten kijf Geenszins verward...…

Ik zit aan mijn tafel in de werkersbuurt de lucht is grauw, het licht is stil, dood-grijs: wat kinders en een orgel klagen droeve wijs omhoog, 't is of de dag al eeuwigheden duurt. Ik zit aan mijn tafel, rondom mij zijn stil drie schamele gestalten zwijgend neergezeten, zij zijn mijn kameraden lang reeds, en zij weten dat 'k vrij hen bij…

Twee clowns werken in omgekeerde volgorde door hun repertoire, hangen aan ringen als acrobaten, vallen nog harder als zij iemand horen brullen of stampen. Ze proberen te praten 'He,' roepen ze uit, slaan elkaar met de vlakke hand en vallen opnieuw. Een stem zegt 'Zo kan het dus ook!' - nu lijken zij door angst bevangen. Een van hen woont…

Zij schatten honend zijn waarde Met de maat van het stomme geld, Naar de factor zijner slijtage, Naar de jaren die hij telt. Zij verbruiken de kracht van zijn leven In hun harde meerwaardefabriek, En gunnen den rest aan de wormen, Als een vuile, waardloze kliek. Zij hebben bittere…

Het was de Broederschap der Edelsmeden Waar hij na 't zweren van een dure eed Met lustig kloppend hart zijn intree deed Het bleek daarna al spoedig dat de leden De nieuweling (voormalig hoefsmid) meden Hij mocht ook nooit eens achter op hun sleden O vrienden, wie doorgrondt zijn smedenleed? ------------------------ uit: 'Grabbelton', 2001…

Leidinggevenden die mensen willen managen. Managers die medewerkers harteloos ontslaan. Managers en leidinggevenden, die verdwaalden in het sprookjesbos. Volgers die ja hebben leren zeggen. En amen. Werkvloeren zijn geen sprookjesbossen. Samenwerken doe je alleen maar samen.…

Zo lang we ons zelf niet overleefden in de dood Van 's levens goed, Vereerde ik weelde in arbeid, daaglijks brood, En 't onbezwaard gemoed. Ons daaglijks voedsel is sinds lang het brood der smart; Mijn werk verging Tot dor gepeins; en van de vrede in 't hart Vergaat de erinnering.…

Ik kan schrijven waarover ik wil alleen: lang niet altijd wil ik en ook het onderwerp moet bij mij horen En zulke onderwerpen zijn moeilijk te vinden ze moeten je in de schoot vallen en dan plots denk ik: hé, dat hoort bij me Zo ben ik een nachtegaal in de herfst een krekel in de nazomer, een kind van het late seizoen: ik ben oud Met…

Het kleine vrouwtje, rond gebukt, Het mannetje, in stoel gedrukt - Ze grijzen in het kotje; Hij rukt de biezen uit de schoof En reikt ze vrouwtje, staand' op stoof,- Zij reikt naar het schavotje.- Schavotje is een hoog toestel, Daar schuift men biezen aan, op tel.- De biezen groeien aan de kreek, In 't binnenland, de heidestreek, Nabij…

Geen gezelschappelijk leven leidde ik. Ik groette mijn sibbe, buren. Gaf mijn vrije tijd aan het Boek, uitgezonderd de uren uitverkoren door me voor scherts met mijn kinders. Wat oude vrienden betreft, ik miste hun por in de ribben niet om bonmots als Van je vrienden moet je het hebben. Toen kwam ik bij de kroon op voor de goor belasterde krijgsgevangengenomen…

We maken er maar het beste van lachen om de baas zo nu en dan camoufleren ons verzet in overleg en zwijgen ongewenste zaken weg Onder tafel zit soms iemand stil te muiten dan gaat een van ons gewoon de luiken sluiten De cijfers van het oude jaar zijn te klein en veel te zwaar voor de begrote luchtkastelen waarin het management wil spelen…

'k Heb mijn poppen weg gedaan, 'k Heb mijn speelgoed weggegeven; 'k Moet nu als een vrijster leven, Want ik zal op naaien gaan. Denk wat blijdschap of ik voel. Kom, ik ga ook, zonder dralen, Van mijn huis mijn kussen halen, 'k Bracht al reeds mijn stoof en stoel. Moeder zei: (wat is zij goed!): ‘'k Zal, opdat ze uw eer niet…

Ik doe zaken. Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van. Het lijken wel Engelsen, En ik…

Mijn speelse muze kan me soms benauwen als ik de melkboer 's morgens elke dag - in koude, hitte regen, hagelslag - weer met zijn kruiken heen en weer zie sjouwen. Hij is correct een dienaar van mevrouwen, die slechts belonen met een fooi of lach; en of hij nors of praatziek wezen mag, op hem kan heel mijn huisgezin vertrouwen. Al houdt…