Alle inzendingen over (zondags)rust

Voortaan mag jij als brave hendrik ’s zondags rusten. Het Stoute Gijtbier zul je trouwens ook best lusten!…

van Eemnes binnen tot Eemnes buiten liggen nog steeds in zondagse rust langs de dijk weilanden vierkante eilanden monotone schoonheid tot de einder herhaald polderwegen vallen samen op een punt en ik die niet wist dat je er verder kunt boerderijen wachten in slagorde erven geharkt, rustdagklaar…

Bleek kantelde maandag tot ontheemde dinsdag halfweg leidt wollige woensdag vage donderdag in een zucht naar vrijdag is nooit veraf zaterdagplannen verstrooien ons weifelend zoekt zondag Rust Wandelend in eigen land komen we weer vreemde ikken tegen Deinende dagendril ijlende etmalen Weken weken tot maandenbrij Oude cijfers vormen nieuwe…

Flarden mist die aan het optrekken zijn. ’t Is ochtend – vroeg, een zondagse rust, enkel wat kauwende koeien op de kust. Er schieten twee schichten langs het Gein. Behalve het snijden van dunne banden hoor je soms ook een krachtig gesnuif. Door de lucht vliegen spatten wit struif, die achter de twee op het wegdek belanden.…

Nu de lage mist de sprekende morgen verlaat en de klimop als een bejaarde man zijn laatste haren kamt glinsteren de knoppen van de gesnoeide perenboom als koeienogen in een slagerij de buren zijn onzichtbaar er druipt slechts wat condens aan hun badkamerraam, misschien hebben ze mij vanmorgen al in mijn blootje zien staan…

Rust en stilte is optimaal leven, in welzijn en in vrijheid. Ik wens u allen een mooie zondag. Foto Dick Voogd…

krantje Muziek op de achtergrond Lekker in je blauwe duster Je haren in een staart hoogblond Een gekookt eitje een warm broodje De zon schijnt lekker naar binnen Je slanke benen uitgestrekt op de bank De kat ligt zachtjes te spinnen Je rekt je lichaam langzaam uit En loopt de badkamer in Knipoogt even naar je spiegelbeeld Eventjes rust…

De zondagsrust zal weldra wederkeren Als dat tenminste is wat u behaagt Hoe lief de hand die voedt het u ook vraagt De dwingelanderij kan niet meer deren Dus ziet u zondag Drieks gedicht hier staan Dan weet u: 't is voor hem niet slechts een baan…

" werpt hij ons tegen maar ondoorgrondelijk zijn 's Heren wegen: laat op zijn werk een vloek rusten, geen zegen en straft onmiddellijk, met storm en regen…

langzaam ontwakend na 'n innig liefdesspel verzucht ik de zondag waarin ik jou en jij mij op de golven van mijn ademhaling rust jouw hoofd jouw mond lieflijk tegen mijn borst vingers spelen zachtjes door je haren de tijd speelt tikkertje met de zon die breeduit lacht op deze zondag…

Vogels zijn nog in ruste. Een prachtige straling doet de vroege morgen opwarmen. Het bijzondere ontbijt maakt de zondag anders, want er is altijd iets lekkers bij. De zondag in stilte, een overdenking waard, over wat er allemaal gaande is op deze wereld.…

Van der Staaij heeft met veel geklepel verkondigd de islam reikt te ver van haar minaret, wat zo dicht bij kerk, huis en haard en bed toch tegen de rust openbaar zondigt. Mij beiert het niet, maar gaart men deze rapen, laat de kerk mij dan ook op zondag slapen.…

De rust op zondag in de stad Is een weldaad voor het oog Zo kuierend door mijn stad Kijk ik naar mooie panden Statig hoog de herenhuizen Ontdek de lijnen en de bogen De zware deuren en hun oude taal Aan de singels en de grachten Hun tuinen en de lanen breed De hofjes die de stad herbergt Waar ik mij in een sprookje waan Een wereld…

luister naar de rustige regen het gesuis van de horizontrein en de boten die Gijsbertha heten ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1958…

En worden aan ons op zondag in alle zorgvuldigheid en rust geopenbaard. Het zijn die cadeaus die ons tot een menszijn dwingen. Veelal te lang onbereikbaar in ons hart bewaard.…

Vandaag nog niet, nee zondag, overmorgen ga ik wachten, wachten tot het echt avond is. Domweg weg van de realiteit even mijmeren. Ik voel ook vandaag deze rust die mij kust sust en het elders dat smeulende blust.…

Er bestaan mensen die denken, dat ze bio-grafen of bio-logen zijn. Ze beschrijven levens en leven. Toch, zijn ze veel méér dan dat. Biologen en biografen zijn schrijvers, die over hun eigen levens schrijven, op nog ongeschreven bladeren. Op een onbeschreven blad.…

Heimwee naar familieklittenband, moe van zondags lege uren?…

Er is iets met de zondagmorgen als stilte heerst in vroege uren, die langer dan gewoonlijk duren. Dan ben ik thuis, en als geborgen. Nog nauwelijks begonnen kijken straten voor zich uit met auto's, fietsen - zo door de ruit als voor gebruik verzonnen. Het heeft iets weg van Legoland, een speeltje voor een kind dat elke dag opnieuw begint…

Zo zondag is de morgen zo zeg ik zie ik je graag zo zonder zeg ik zomaar…

het is weer zo'n grijze-grauwe zondag een dag waar niets hoeft, maar alles mag achter pc, mailen en telefoneren nieuwe spelletjes proberen tv is ook iets voor zo'n luie dag boer zoekt vrouw is wat ik zag morgen weer een nieuwe dag op het werk na onze doorstart staan we weer sterk…

De zon laat via haar stralen weten, dat zij de naam vandaag eer doet!…

De zondag is aan mij voorbijgegaan Vlug ging zij zonder vaarwel Onrustig lig ik voor het slapen Af te wegen wat ik niet heb gedaan Zoveel mogelijke zaken te bepraten Alleen mijn ziel onder het deken Geeft U mij eens wat aan Zo is mijn bed te verlaten Graag had ik iemand ontmoet Op de fiets richting het niets Een wisseling van de ware…

Het was op een zondagmorgen, de lakens lagen strak gevouwen, we baden tot de dove goden of we alsjeblieft dan eindelijk... We zoenden, een fermate, jij wist plotseling hoe alles moest, als de moeilijkste knoop, zei ik. En er was hoop. Later stonden we erom te lachen in de vuistjes van ons kleinste kind. Ik strikte de linten in je haar.…

De stilte, nu de klokken doven, Wordt hoorbaar over zondags land En dorpse woningen, waarboven Een schelpenkleurge hemel spant. De jeugd keert weer voor d' in gedachten Verzonkene, die zich hervindt Een warm, van onbestemd verwachten, In zondagsstilte eenzelvig kind.…

het is zondag. en niets zegt me dat het nog steeds hartje winter is. in de tuin groeit het verlangen naar strelende handen.…

Zo'n zondag waarop de zon zich niet laat zien, dat het 's morgens zo lang donker blijft dat je beter de ochtend in bed vertoefd? Zo'n zondag, waarop je niks doet, waarop alles mag? Ken je zo'n zondag? Ik nu wel, en ik zit me heerlijk in mijn zondagse vel!…

De geur van rozen een gebrom hoog in de lucht zo teder de wind…

Maar zondag zou toch vrijdag moeten heten want ik heb vrij op zondag en een proper geweten!…

ik dagdief me naar je toe, al besta jij enkel uit zondag en ben ik slechts jouw weekdier.…