Alle inzendingen over 24u.7

viagragezeur hij geeft hem een flinke mep onbezonnen werk zelfs ijsklontjes bevriezen houden het vaandel hoog ------------------------------------------------- (Kyoka is een humoristisch gek Japans gedicht en heeft dezelfde formule als Tanka: 5-7-5-7-7 lettergrepen)…

Dit-is-een-voor-beeld (5) (A) Van-hoe-je-een-Hai-ku-schrijft (7) (B) Het-is-niet-moei-lijk (5) (C) Het-kan-ook-rij-men (5) (A) Dat-is-ei-gen-lijk-mooi-er (7) (B) Pro-beer-maar-e-ven (5) (A) Ga-er-voor-zit-ten (5) (A) Let-op-de-let-ter-gre-pen (7) (A) Het-is-wat-wen-nen (5) (A) Of-de-eer-ste-zin (5) (A) Rijmt-he-le-maal-ner-gens-op (7…

kijk ik woonde in een huis met 7 papegaaien ik hoefde niet te praten kijk ik was slecht in kunstjes ik keerde me zwijgend naar binnen kijk te midden van 7 papegaaien wist ik niet of ik daar nou werkelijk was…

Ze heeft zeven levens, is in de eerste plaats zichzelf. De tweede plek is voor manlief. Gedeelde derde plaats voor de kinderen. De vierde veroverd door de kleinzoon. De vijfde laat zich raden, niet te versmaden, haar allerbeste vriendin. De zesde, altijd aanwezige vriend. De zevende wordt ingenomen door iedereen die dit verdiend. Zet…

In Emmen, zondagmiddag om twee uur,
 Dan zullen acht plezierdichtfinalisten
 Elkaar het kampioenschap gaan betwisten 
Met humor en met rijm en met veel vuur

 Kom niet te vroeg, u moet er goed op letten 
 Uw klokken weer op wintertijd te zetten…

Tussen 24/7 en 24 uur 7 minuten Vlak na 't verstrijken van de middernacht Wanneer ik op een vocalise wacht Tussen 24 uur en zeven Minuten walst het ritme van de nacht Aan 't eind waarvan begin van een nieuw leven Van zijn of niet zijn in de lange nacht Van Maagdenburger mv halvebollen Een ritueel van 24/7 Als dageraad der…

zoveel mensen, zoveel meningen en we zijn met 7 punt 7 miljard dat geeft veel oorlog, gemopper en smart en miljarden waardes, wensen en wegingen wie anderen veroordeelt, onteert of verlaagt is de mens die het eigen spiegelbeeld niet verdraagt…

Het schrijnt, doet pijn en hindert Een wond die nimmer sluit We zijn 7 jaren verder 7 jaren grijzer Gegriefd maar niet veel wijzer Schrijf ik hier als eenzaam kind Hoe het is om door te leven Het een plek te moeten geven En hoe oneerlijk ik dit vind…

van tierelier tot goudple4 ben ik altijd van 66 klaar bij 't 7 van de appelmoes verzink ik diep in mijn ged88…

wat ik kan even wachten in het voorbijgaan even stilstaan en even luisteren … Woordverklaring: even (bijwoord) 1. Gedurende korte tijd 2. Een klein eindje 3. Toch 4. Ter aanduiding dat iets weinig moeite kost 5. Liefst (Van Dale) liefst een klein eindje kost weinig moeite toch maar korte tijd ……

Hemelse nachten waarin jouw sterretje schijnt blijf daar maar wachten in je glans die nooit verdwijnt kind van ons - aan God gewijd!…

Nu de zon weer schijnt In mijn rode tulpentuin Vormen bladeren Een plaveien tuinpad voor Lieve lieveheersbeestjes…

wilde ik uitdrukken Uitdrukken in een cijfer Dus sprak ik 1 van de 7 verzorgsters aan “Jullie zijn geweldig en jij krijgt een 9” Vurig, fel, stevig verwoord antwoordde zij: “Ik ben geen 9, ik ben een 10” “Ik ben 1 van de 7 van het team Voor Giulia van 17, dus van ons GIULIA'S DREAM 10 TEAM”…

Nu dit Dat ik dit deel met de wereld Ik, een van die 7 miljard Ik als wereldburger Ik als Europeaan Ik als Nederlander Nu nog dat Dat ik hoop en wacht Tot 7 miljard mensen De prik hebben gehad Nou dat is nog al wat nou dan pas hebben we het gehad…

zeg speenkruidje fijn, van elke kant bekeken ben jij zonneschijn - zo stralend, zo gul, zo goud, niet vreemd dat ik van je houd!…

stijfjes staat ze daar mejuffrouw de Kaardebol stug en prikkelbaar, maar zie het heertje Putter hem smaakt ze toch zonneklaar…

De pimpelmezen hippen takjes op en af van de olijfboom voor een spelletje pingpong met nieuwe mezenballen…

Een kikkertje slaapt op een waterlelieblad in het zonnetje zijn wit waterbedje drijft tussen groene eendenkroos.…

Tienduizend nachten Heb je hier geslapen, Tienduizend dagen Hier geleefd, Je hebt ze hier In vrede doorgebracht - Nu je deze plek Gaat verlaten Lijkt alles anders Dan het ooit geweest is, En zal het zijn Alsof je hier Nooit geweest bent, De plek zal jou vergeten, Voor haar ben je hier Nooit geweest…

met mijzelf slaap maar zeg ik tegen haar ik sluit mijn ogen wil ik wel met droogte mijn lijdend lijf ingaan ze heeft geen woorden nodig 't afsnijden van de tijd 't besef dat een terugkeer misschien onmogelijk is ik draag het zand van de nacht naar het afscheid, het wanhopig zwijgen volgepakt met knars en kanker zal ik een briefje…

Ongeopende Venco-zakjes Dwarrelen naar beneden En treffen op de grond Her en der verspreid Ook het plastic van Katja aan in het Verlaten zonnebloemenveld - De inhoud niet Gegeten, niet geproefd Door hen die tijdens Het vallen naar de Hemel zijn gegaan…

En ze zeggen Dat na 7 slechte 7 goede komen Dus ik bof!…

In de nachtelijke dromen mijner leven staat de “7” ver en vaag omschreven als stil verlangen op wat geluk doch het valt in zeven delen stuk bij ’t hanen kraaien in ’t ochtend gloren die mijn droom wreed komt verstoren mij de dag laat zien zonder fantasie tuur nog zoekend rond of ik de “7” zie dan in ’t zonlicht gewaar ik een vriend en zag het…

een meisje pakweg 7 jaar juist als ik denk dat ze gaat zwaaien steekt ze een middelvinger in de lucht 'ontgoocheling' in vogelvlucht Lejo van Kuijeren…

Men wenst garanties voor ordonnanties in een 5-7-5-haikù-maat !…

(bij het passeren van een overweg) een meisje pakweg 7 jaar juist als ik denk dat ze gaat' zwaaien steekt ze haar middelvinger in de lucht... -ontgoocheling in vogelvlucht-…

De laatste rozen leggen op een open graf en de pijn voelen hoe schielijk een leven brak dank Hem -– die eeuwigheid gaf!…

als dief in de nacht bestormt water slapend land steelt mensen uit hun leven oevers verdwijnen rivieren vechten zich vrij de wanhoop golft ver…

Zomervuur gedoofd door de herfstregens geblust dragen mijn handen rijkelijk het gouden ooft waarop nog uw zegen rust.…

nog altijd mis ik hen zij die gescheiden werden van ons het waarom zou later pas duidelijk worden wij waanden ons veilig omringd door blauwhelmen snel namen we afscheid van hen van hen die niet met ons mee mochten onze Deda’s Tata’s onze sinovi onze geliefden we zagen ze nooit meer…