Alle inzendingen over Alles of niets

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Verkrampt lijkt ieder gezicht met de toekomst als schaduw van het licht... Vergulde gedachten blijken schijn achteraf. En grimlacht naar ons reeds het graf. Zinloos iedere daad zo geprezen en op het gelaat kun je de twijfel lezen. Maar moedig verzet zich menigeen tot de dag des oordeels valt en ook daad- werkelijk blijkt, het leven is…

Het zou mooi zijn Mooi zijn, dat Het zou wel fijn zijn, Zo alleen En toch weg van alles En iedereen Maakt niet uit waarheen En of het een gevecht is Een droom, Of echt is Als het maar weg van hier is Van alles en iedereen…

In de wachtkamer is er maar één geluid: ik – frunnik aan mijn rits.…

Was het een kleine droom van de grote wereld of was het een grote droom van de kleine wereld? was het een warme stilte in een koud huis of was het een koude stilte in een warm huis? Was het een vooruitgang of was het een dwaling? was het een triomf of was het waanzin? was het hoogmoed of wa het ketterij? was het een zegen of een vloek? Was…

Mijn lichaam heeft me gewekt. Het is vier uur in de nacht. De slaap kan ik niet meer vatten. In het aardedonker daal ik af. Over de trap bereik ik onze kamer. Het is donker hier. Het is stil. Wonen wij hier wel? Daverend tikt onze klok seconden, over het landschap van de tafel. Ik hoor geluiden in mijn oren, die ik overdag nooit hoor.…

We nemen elkaar de maat tot op de centimeter zelfs tot op de millimeter maar veelal zonder meetlat en meppen graag met de liniaal, klets, pats, d'r op! of zonder broek op blote billen en lachen ons helemaal kapot leedvermaak tot op het bot!!!…

Ervaren mensen weten hoe. Filosofen begeren wijsheid. Politici weten wel waarom. Socrates verwondert zich. Hij wist wat wijsheid was. Een Socrates ziet alles. Weet van niets.…

Ik ben in mijn boshut en luister. Vele geluiden hoor ik hier, die me niet deren kunnen. Gedachten denk ik nu, die vanzelf arriveren. Straks weer gaan. Niets hoef ik hier te doen, dan alleen maar bestaan. Niets hoef ik te verklaren. Niets dan alleen te hopen, dat ik later op mag staan. Ik ben in mijn boshut en ben.…

Angstig zijn voor contrôleverlies terwijl. Terwijl we niets controleren kunnen. Onze longen blijven adem halen. Onze hersenen blijven waken. Onze harten pompen trouw. Nieren filtreren terwijl wij. Terwijl u en ik slapen. Ons verwonderen over het wonder dat. Dat mensen levenskunstenaars zijn. Dat het idee van contrôle illusie is. Dat we…

Wie zijn wij dat we kunnen kijken met ogen groot van verbazing omdat de bladeren verkleuren en vallen met duizenden en de boom toch blijft leven en later opnieuw zal bloeien? Wie zijn wij dat we kunnen horen hoe mensen juichen maar ook soms rouwen omdat geliefden er niet meer zijn maar elders leven en bestaan in onvergankelijk licht en vreugde…

Nu de regen eindelijk echt valt alles samen eindeloos het komt terug bij vlagen in ogen even mooi en nooit opgedroogd Keer op keer draaien de sterren in de hemel rond klots kledder klad…

Ze wil niks, ze wil niets ze hoeft niks, ze hoeft niets ze mag niks, ze mag niets ze doet niks, ze doet niets. Ze zit daar en staart, handen in haar schoot, ze wil niks, ze wil niets maar toch is 't net alsof ze met die houding zegt: Help me nou!…

Het feit dat ieder mens met ieder mens verbonden is, is zuivere religie. Moleculen bestaan niet zonder atomen. Weefsels niet zonder cellen. Er bestaan gelovige mensen, die religie niet begrijpen. Zij voeren een zinloze strijd tegen vredelievende medemensen die geloven in de werkelijkheid. Het feit dat alle mensen van medemensen afhankelijk…

als zand dat door vingers glijdt een schaduw in de ochtendtijd zo is de jacht naar groots en meer een echo in een lege sfeer we bouwen torens hoog en breed vergeten wat er echt toe deed vergaren goud, vergaren macht maar zien niet wie op ons wacht de spiegel fluistert leugenzoet kent niet wat de ziel ontmoet wat blinkt, vergaat, wat schittert…

Een adem in de ochtendnevel. Soms verloren dagen voorbij en stemmen die schreeuwen... Eeuwen gaan voorbij oneindig, maar de adem stokt op een dag. Vergeten alle wezens, alle dingen, het verdriet, ook die lach. Niets is er nog van dat alles, maar men plant zich voort. De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed.…

Wanneer haar hart gesloten is, is een vrouw een dier. Wanneer zijn hart is gesloten, is een man een stier. Diep in elke vrouw verborgen, klopt haar warme moederhart. Daarnaar verlangen bange jongens, en bijna iedere oude man. Bij ziekte en bij smart, troost, alleen een moederhart.…

Soms loopt stilte zichzelf in doodse stilte voorbij…

met een scherp oog voor donderslagen bij heldere hemel is een storm wellicht te vermijden maar hoe lang duurt het voordat het menens wordt wanneer ga je er vandoor en is er een plek om onder te duiken en weet je steeds uit welke hoek de storm opdoemen zal? kies met vertrouwen het ruime sop en vaar naar de plek waar aarde en…

Nooit opgeven of mistroostig achterom gluren Voor niets of niemand halt houden en zo de boel verzuren. Jezelf verloochenen is geen goed idee Talenten benutten, in het hart komt vree. Het doel wordt bereikt stap per stap Hobbelig bergachtig of erg vermoeiend pad; stap! Met geheven hoofd een trotse blik in de spiegel Alleen jij kent je strijd…

Nee 'geitenneuker' hoor je mij niet zeggen En uit mijn mond komt ook geen 'pedofiel' Laat staan dat ik zeg: 'Wat een randdebiel' Maar één ding valt toch moeilijk te weerleggen Als mierenneuker loop je grote kans Dat je behept bent met een kleine Schwanz…

Eerst was het niks, echt helemaal niks, toen werd het bestoven door wie weten we wel met wat vocht, doorgaans van boven werd er iets zichtbaar: zeker weten van wel. Wat er zou komen, geen mens die 't wist 't is net zo onvoorspelbaar als heel dichte mist, maar dat er iets aankwam, was heel goed te zien want een groen puntje liet zich vol ijdelheid…

Wie gaat er in den Haag met wie regeren. Het maakt me eigenlijk niet zoveel uit. Ze spelen allen op hun eigen fluit het lied van zekerheid door potverteren. U wilt geen zekerheid in uw bestaan? Kruis op het stembiljet dan Fransje aan.…

De reis naar Antwerpen menig jaren terug. Achter de rug Van engelen Huist geen wetenschappelijke Verstrengeling Van oud zeer Noch wederkeer Alles gaat sneller dan Ooit Berooid Nooit De kat blijft prakken Nagels diep Het blijft wel plakken Werelds diep…

Beste Jan, het moet me van het hart Dat ik kritiek (Bet Weter's) ondersteun 't Verweer van jou is ditmaal Naïef als 't rijm van je gedicht We zijn van jou voorwaar beter gewend Met hij en zij wou ik geen nadruk leggen op het "wij"-gevoel, Als wel de overkill van 't ik, de overdaad die 't ego krijgt in hedendaagse poëzie.…

Je bent mijn steen des aanstoots waaraan ik me vaak stoor. Met je adem rins en je ogen doods ben je onveranderlijk goor. Je bent een naar productiedier dat ik graag slachten zou. Voorlopig ben ik slechts een gier die cirkelt boven jou. Wanneer ik naderbij kom en in je gele ogen kijk dan lijk je pas ontzaglijk dom, je bent een walmend…

Een witte spree ligt overal gespreid op ’s werelds akker; geen mens en is, men zeggen zou, geen levend herte wakker. Het vogelvolk, verlegen en verlaten, in de takken des perebooms te piepen hangt, daar niets en is te pakken! ’t Is even stille en stom, alhier aldaar; en, ondertussen en hore ik maar het kreunen meer, en ’t kriepen…

Wij zijn verhalen, verhalen van verhalen – verder zijn wij niets.…

Het einde van de week is weer in zicht "Ja hoor, nou en, so what, en wat dan nog..." Eh...sterker nog, het einde van de maand En bovendien, zes daagjes zomertijd! "Dat boeit me niks, 't was toch verkiezingstijd Of was je dat misschien alweer vergeten De Randstad onder een gifgroen tapijt Toch petje af, recht voor z'n raap die meid!"…

Nu Facebook Jordaan Kroniek afscheid neemt van de dichter Jan Jacob Krediet van den Bos, zijn laatste bijdrage Nog 1-maal richt ik mij als JordaanDichter tot u allen en dat is niet alleen met tekst maar ook met gezang Als bariton van het ProjectKerstKoor zing ik in de Kerstnacht in de Westerkerk olv cantor-organist en dirigent Evan Bogerd…