Alle inzendingen over Boerenland

het land nog dromend het vroege uur onaangeroerd de zon als een purperen bal zacht rijpend boven goudgele akkers vol geur van hooi en rulle aarde en wij, wij kijken ademloos toe laten de stilte liever onbetreden het dunne licht onaangetast alsof we hier overbodig zijn uur en land zichzelf genoeg…

Het door Rusland gekwelde rijk Oekraïne toont ondanks zwaar lijden met onafgebroken trots zijn wiegende graanvelden het uitgestrekte koren zwaait goudgeel verlangend zich te mogen geven aan omringende grond en landen van het Westen damp uit zwaar geschut geeft de aren kwade reuk angst voor verderf en schokkende vragen doen alle akkers…

Toonkunst galmt vrijuit over de wei: zwanenvleugels bewegen klankrijk.…

dwars door boerenland de zacht stromende beekjes de aarden wallen lijnvormig landschap dijkjes begroeid met bomen geborgen dieren wapperende was knotwilgen en klaphekken een lang verlangen…

Snijd maar door mijn boerenland en glij voorbij aan slechts dit ene wat jou liederlijk vervloekte soms kon haten vanuit tenen om datgene wat jij meebracht soms liet knuisten in mijn hand om hier te houden wat verborgen was en lichtjes had ontbrand om boerenbenen die ik trapte door dit eindeloze leven van mijn boerenland dat heenging met de…

Zomaar een blik op 't winterse Franse boerenland een beeld vanuit de Franse campagne waar rust en natuur stil gedijen en het levenstempo zich aan het jaargetijde heeft aangepast.…

alle glazen zijn leeg buiten waait een storm over het bewoonde boerenland snelle auto's over de provinciale weg denk ik aan haar altijd haar, ze is er niet we roken een paar sigaretten terwijl de storm raast en raast denk ik aan mijn liefste…

We gaan naar het zuiden op vakantie omdat daar de morgenstond uit een koe gemolken wordt, in het zuiden laaft het paard zich aan dichte mist, gaat de giervalk van hand tot hand, verhelen de vlinders zich in rupsen, steekt de tijd zich in het boerenland, heeft geluk zich in de aarde verstopt…

zilverig piekt avondlicht door het loof dat afsteekt tegen wolkenflarden regen totdat het licht heel langzaam dooft zilverig stolt verstijft en schemer blijft. inventief klieft nog gauw grauwe kiekendief door de lucht loerend naar beweging beneden het veld wordt schemering. jagen, zweven het is geen leven ik word verdreven…

geuren van het boerenland dringen door tot in mijn kamer waar de zon al in februari ontzettend haar best doet het huis te verwarmen en van stralen te voorzien deuren staan al wagenwijd open en laten geluiden door van verkeer en vogels vechtend om decibellen ik kan je vertellen 't is lente!…

in die stille, sobere kapel trof mij haar toegewende blik onder flakkerend licht bedolven vloeide iets van heimwee naar oude geuren en vrome gezangen hier, op het grazige boerenland tussen zwijgzame dorpen aan de glimmende rivier vermoedde ik mijn vaderhuis en moederschoot, droomde ik mij ooit geborgen…

Avondgloed verzinkt traag achter kale bomen: een stil schimmenspel.…

eerste heldere stralen van de ochtendzon kleurende overvloed gedrapeerd over 't boerenland ganzen in groepen op 't water langs de oeverrand een zaligheid zoals deze dag begon het kleine roeibootje van een oude visserman afgemeerd bij zijn rijen fuiken kan de lucht van gevangen vissen ruiken twee reigers aan de kant in afwachting; van……

Wijde, luchtige eikenkruinen geven frisse adem aan akker en weiland, strelen verkwikkend de broederlijke band van het blije, tevreden boerenleven. De lange bomenslingers omgeven beschermend teer bosbestaan: dit houdt steeds stand. Veldjes glanzen, dankzij beken langs hun rand, waarbij vogel- en krekellied wordt verheven. Hier vielen eens…

Zou je me kunnen zien dan was het in dezelfde kleuren als in het vorig jaar het voelt nog net als toen ik ben niet veel veranderd misschien mijn haar dat grijzer is dan ooit de tuin ligt er nog net zo bij veel vogels die mij vergezellen de rust daalt neer in jouw geliefde boerenland december, donker in mijn hart herinneringen, die…

de oude hoeve wordt met stempels gestut de linker zijkant is door lucht vervangen een gapende muil heette ooit voordeur vensterglas door tijd gebroken onbenut, hier woont vergankelijkheid boerenland vol leven, vee, boterbloemen in de slootkant een verlaten nest in de vensterbank landt de oude fazant luid krijsend om zijn broodheer…

nu nog in het vage later kabbelt water zachtjes naar de kant het boerenland belooft weer groen met rijpe boterbloemen als bijen vrij de lucht bevolken krijgt mijn zomerdag weer kleur mijn neus bevat de geur van roze zomerwolken en de open deur tot alles wat we warmer noemen ik voel me thans de emailleur die al het goud slechts mag…

Het boerenland getrouwe ben ik het die u voedt. U slaapt maar ik ben wakker, aan ‘t werk, vrij, onverveerd. Het vee, de stal, de akker heb ik altijd geëerd. Ik strijd zodat mijn vak niet stikt in Haagse kak. (Na rijp beraad met vakgenoten zijn r.4 en het distichon vernieuwd. Eerst waren die: r.4 ben ik, zoals het moet.…

De geur van weiden vol sappig gras en bloemen vliegt op en zweeft door teer lover dat voorzichtig ontwaakt is streelt de bodem van boerenland en in 't woelige Drachten daalt ontdekkend neer beurt nijvere fabrieken op speurt langs winkelrijen drentelt heen en weer tussen een banketbakkerij en een hoog huis met witte raamranden en daklijsten…

Rutger, luister even: als ik cello speel, dan zit ik in de voren van het boerenland. Ik ruik de paddestoelen, want het is mijn aarde. Ik laat geen water achter in de lente.…

Wolken rollen onstuimig voort door een donkerblauwe lucht in het boerenland gevoord buigen halmen met een zucht Dan een donderslag, zo luid de hemel lijkt te breken ver voor 'n woeste wind uit golft een groene korendeken Bliksemflitsen schieten uiteen geladen gonst de atmosfeer over 't verlichte landschap heen dalen regenvlagen neer…

Op 't eiland Funen is de zee een bruisend blauwe vlakte, met aalscholvers die wachten op vis, daar verrijst het oude slot Waldemar eenzaam temidden van ruw boerenland, stille straten, Deense haring, velden met pompoenen.…

als vrede iets met harmonie van doen heeft schuilt het geheim misschien wel hier terwijl een bleke maan op het water drijft een late vogel naar zijn rustplaats wiekt waar het boerenland zich in gewijde stilte hult en elk gerucht in het duister verstomt het riet een bewogen lied van vrede ruist de schepping hier al eeuwen…

Een BEELDROMAN OMBLADEREN is prachtig en MINKUKELS MISLUKKEN: goed gevonden De PRAATGROEP-RAPPORTAGE is verzonden VERKONDIGEN die OVERDENKING: krachtig En nu volgt er de mooiste die ik koos: Het SCHOOLTEAM voelde zich zo MACHTELOOS…

zij stond er vaak koeien vulden het landschap en in de verte lag de stilte, net achter de oude gracht een kauw schreeuwde rauw naar het schemerend boerenland het deed haar beven het voelde als sterven moeizaam draaide ze zich om stak de lampen aan en in het licht om haar heen kwamen zij: de dreigingen, het verwijten zijn vlugge…

Lieflijk boerenland, geheimzinnige ruigte verenen zich sterk, beelden sierlijk het wezen van Tom Poes en heer Bommel.…

zomerse dagen lopen op hun laatste benen evenals de zwart- en bruin gevlekte koeien grazend onder een late zon die het boerenland nog zacht belicht waar in alle rust de avond valt aan de einder schildert van Gogh een handvol kraaien boven het goudgele, ongemaaide koren waar verzonken boerderijen en een verre toren in ijle nevels geruisloos…

'k Zie in gedachten weer mijn vader gekromde vingers aan zijn hand waar hij zijn leven lang mee werkte voor ons gezin op het boerenland. Ik heb hem nooit horen klagen over de dagen, ook al waren ze lang ik mocht soms met hem meegaan maar het wijde landschap maakte me bang.…

Een andere toon ‘k Loop dromerig door het boerenland, plots ruist de regen langs me neer, zo triest dat ik mij in mezelf keer, geen oog voor bloeiende wilgen aan de kant. En met gebogen rug, ga ik wat later, haastig langs het water, naar huis terug.…

Op een blinkende lentemorgen rent het kind verrukt over de zandweg door 't boerenland jubelt om de nevelkronkels als frisse damp uit witte gesponnen suiker watertandt wanneer hij mooie huizen ziet gemaakt van stijve slagroom of gladgeschaafde griesmeelpudding springt naar de weide die hem zwakjes weert toch met elke dauwdruppel vrolijk…