Wintervlinder

Snijd maar door mijn boerenland
en glij voorbij aan slechts dit ene
wat jou liederlijk vervloekte soms
kon haten vanuit tenen
om datgene wat jij meebracht
soms liet knuisten in mijn hand
om hier te houden wat verborgen was
en lichtjes had ontbrand
om boerenbenen die ik trapte
door dit eindeloze leven
van mijn boerenland dat heenging
met de dingen die nooit bleven
om datgene wat mij raakte
en ik vasthield in mijn wenen
om datgene wat voorbij ging
ik in stilte zag verstenen

Snijd maar door mijn boerenland
nu ik begrijp wie jij kon wezen
en wou vangen met mijn liefde
maar liet stillen in mijn vrezen
van mijn handen waar jij stierf
met de dingen die jij gaf
gevangen als een wintervlinder
die in sneeuwen jij soms was
als iets van mij dat nu voorbij ging
met het ijs dat werd verdreven
langs de vaarten - langs de sloten
langs de dingen die nooit bleven
veel te laat - maar nooit te laat
liet ik je gaan - liet ik je leven
liet ik los wat ik wou houden
ook al was dat maar voor even

Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 19 december 2009

janhaakzonnet.nl

wintervlinder loslaten liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 19 stemmen 2.166