Alle inzendingen over De neet die geen lui

De pestkop heeft schuld aan Jantjes dood die vluchtend voor z'n sar de weg op rent neten groeien in dit land op tot luizen. Treiteraar maakt mensen ongelukkig velen geestelijk kapot voor 't leven wolven die de kudde bedreigen schiet je af.…

de zon draait haar ellips in een transpirerende ruimte en het veld golft in vermoeide cadans vee herkauwt schaamteloos de dag voorbij een horizon verjaagt een anonieme hond het geluidloos uur en schaduwen strekken zich lui van boom naar boom waar vogels schuilen die zien hoe de avond het vuur vergeet dan sluit ik de vensters ga…

Wie zijn er eigenlijk lui? Niet de jongelui Of de oude lui De boerelui Ook niet de buitenlui Of het klokgelui. Enkel mijnheer Aarts is lui, Die is aartslui.…

flarden van geest verwant aan mijzelf banen zich wegen dwarrelen schaduwen schilderen krullen als zijarmen van het licht op een lege namiddag in het luie achteraf van mijn buitenpost…

De hinder van mijn eksterogen slinkt, net als de kraaienpootjes van mijn vrouw. Dat is de lente, lui, in vogelvlucht. Eén zwaluw, en de kauw is uit de lucht.…

Het luipaard deed niets Buiten het snelste lopen Is het ook vlug moe…

Je kan natuurlijk in een waan blijven door net te doen alsof je het niet ziet misschien te lui bent om het te ervaren of er iets mee te doen.…

Sint staat voor luie lepe blanke peren, voor slavendrijverij, schijnheiligheid, een beeld waar ik als bleekscheet onder lijd dus moet ik eveneens gaan protesteren: géén Witte Sint meer op ons grondgebied, ook hij moet bontgekleurd zijn, net als Piet!…

Het is net of ik je zie tastbaar dichtbij maar oh zo ver weg in m'n hart zit jij Het is net of ik je hoor je stem, je lach, je snik een beetje laag en warm 'n stem, die niet alleen zegt Ik Het is net of ik je voel 'n opmerking of 'n gebaar door 'n verteld verhaal wanneer ik voor me uit staar Het is net of ik weet héél diep van…

de populieren langs de dijk staan kromgebogen alsof hun kruin veel zorgen geeft terwijl, immers de wind steeds in de rug, de hele rij toch niets te klagen heeft…

Ik denk aan toen M’n gemoed schiet vol Door een muur van tijd Dwars door de jaren heen Reik jij me jouw hand Vingers strengelen ineen Een vonk slaat over Net als toen We leven in een roes Dan valt ‘t beeld in duigen Net als toen…

ik maak mijn broodjes klaar morgen moet ik weer aan de bak en, heel gericht schrijf ik hier nooit meer mijn gedicht net niet…

Aan sukkels met een grote bek het net is een hek breek je nek,niet. Aan de sukkels jaloers en boos zielig en broos jij die de verkeerde uitkoos. Jullie die zich aangesproken voelen die geen hart kunnen voelen een mug blijft door gaan met zoemen.…

Heb jij wel eens je gelijke ontmoet hij is net als jij in wat hij zegt en doet wat jij niet weet en ook die ander niet is dat je oordeelt naar wat je gespiegeld ziet maar wat blijkt als je goed kijkt dat je gelijke niet op je lijkt.…

net voordat mijn ogen dichtgaan op de rand van wakker, slaap zakt een waas over mijn netvlies tel ik reeds mijn eerste schaap net voordat mijn ogen sluiten op de rand van lui of loom staar ik naar gewitte muren wacht ik op een nieuwe droom net voordat mijn ogen dichtgaan op de rand van waken, rust zak ik weg in witte watten … totdat jij…

En vlijt en nijverheid kan net zo goed een ziel verdoemen Als ze niet in de dienst des Heren staat Luiheid op de riem van de onnozele soldaat. Is een zegen voor moeder en zoon. Hij heft immers niet het zwaard. Daarvoor is hij immers te lui en hangt met lippen roze aan de vrede Dus ook luiheid kan een goede eigenschap zijn.…

zoals de worm verzadigd uit de aangevreten appel kruipt loom en lui onachtzaam opgepikt door een hongerige hen weer deel wordt van de keten broos als een net ontloken papaverknop blijkt het leven de roes is kort ad fundum…

Weer dwong de moeder aller sporten mij Met al haar onderdelen tot devotie Vol strijd en drama, spanning en emotie De week vloog, net als Femke Bol, voorbij Er zijn ook lui in Zandvoort neergestreken Zij hebben één gelopen race bekeken…

een godgans en lamlendig leven niets voor de mensheid verricht en net in die blik op je gezicht school ook geen ambitieus streven : liever lui dan moe allebei de ogen toe - wellicht hoor je ze nu praten : ze denken dat het nooit meer iets wordt als men straks wat aarde op je heeft gestort - alleen ik nog hou je in de gaten ..…

In het licht van de leeg gewaaide februarilucht, de ijsblauwe zon net onder, maan en sterren lui, net op, het doet er weinig toe hoe ik mij voel, met wie of wanneer mijn doel zal delen of dat ik er morgen nog zal zijn, of ik wel de ontnuchterende morgen kan velen, ik ben een makkelijk te verwijderen beeld op de hemelse camera, waarin…

Neen, schoon ik, wolkje, met u mee Mocht vliên naar ’t schoonste land... ’k Ben nu te lui, ’k heb nu te lief, ’k Bleef liggen hier in ’t zand.…

De schoonmaak net klaar, met de Franse slag weliswaar, meldt de agenda mij "je bent afsprakenvrij" dus onderwerp ik vandaag me maar al te graag zonder tegenstrijd aan een dag van luiheid.…

* * * O Klokken in de najaarsavend, wat luidt uw luien lief en lavend: O Klokken in de winternacht, wat luidt uw luien als een klacht! Uw luien luidt als 't bange klagen van kindren, in het bos verloren.... Uw luien luidt als 't smachtend vragen naar 't zijn, ons na dit zijn beschoren....…

regen op een luie zaterdag de druppels die ik zag toen ik nog in bed lag deden mij besluiten nog even met mijn rug gekeerd naar de bespatte ruiten verder te sluimeren, van tevredenheid te knorren te spinnen Ik blijf vandaag voorlopig maar binnen.…

Alleen al met een simpele naamsverandering in `Jaderland` zou `Neederland` enorm in de vaart der volkeren vooruit schieten met name wat het basis-positivisme betreft want daarmee is het zeer slecht gesteld!…

15 maart 2017 Een stemmige dag de verkiezingsdag een dag van stemmen een dag van keuze een dag van een nieuw begin een dag van iedereen van jong tot oud van gelovigen en ongelovigen van arm tot rijk van mager tot zwaar van dik tot dun van werk tot werkeloos van valide tot invalide van allochtoon tot autochtoon van wit tot zwart en…

Ze luien over de oude en grijze stede... De klokken luien!…

Maar ach, zo'n artistieke kwast Is simpel lui en sneller klaar. Er is geen "minder" en geen "beter": Het is maar net waar je voor kiest Maar met "Een kurk in je reet" Ben je wellicht een goed artiest Maar naar mijn maatstaf geen Poëet (het dicht, toch rijmt het voor geen meter.)…

In het licht van de leeg gewaaide januarilucht, de ijsblauwe zon net onder, de sterren lui en nog niet op, het doet er weinig toe hoe ik mij voel, met wie of wanneer ik de dag zal delen of dat ik er morgen nog zal zijn, of ik de ontnuchterende morgen kan velen, ben ik een makkelijk te verwijderen beeld op de hemelse camera, waarmee…

Er was eens een dame in Heeten Die heel erg leed onder de neten Nu is een neet nog geen luis Maar hij hoort niet in huis En zoiets gaat toch aan je vreten…