Alle inzendingen over Dolen

Ik koester... de stilte in mij naast het woorden schrijven in gedachten per gevoel. Ik koester de oude liefdes, het houden van en sta tegelijkertijd open voor nieuwe vormen en manieren. Ik koester de vrijheid in heel het aards als hemels leven als een groot geschenk. Heel graag wenk ik naar nieuwe wijsheid, klein en groots: het leven…

Ze doolde door geplaveide straten van het verleden dwalend in het doolhof langs verloren zijwegen van haar heden bewust de beelden van vervlogen tijden langzaam maar zeker vergeten verder op zoek naar de poort van haar weten.…

Men sprak vroeger van een dolende ridder, een figuur uit lang vervlogen tijd, want de ridders van tegenwoordig zijn zelfs het dolen allang kwijt!…

ik dwaal soms stap voor stap op zoek naar verleden verten of betreed de trap waar nog meer doodse vuren wachten; op welke wenk moet ik letten ik schuif muren voor me uit ben gekleed in ijzeren tralies mijn ogen bereiken doven die mijn stijve lippen van geluid beroven; of is het zo dat ik ongevraagd voor onzichtbaarheid…

een onbewolkt landschap rukt zich los van bodem en ziel, als een naaldhak door de eindeloze rij uren van het bos zaterdag, zondag, of voor het gemak oneven of verweven met alle dagen; droge aarde berooft zich van schatten ontdoet zich van antwoord op vragen die reizen zonder weg terug bevatten…

Ik kan mezelf zien, van boven: een stip, langzaam – op weg naar een doel?…

Het is ongewis waar je bent, je dwaalt maar rond – tot je dat beseft.…

Met ziedende hand sloeg de hemel de nieuwe stad en de enorme toren uiteen, de Hangende Tuinen vlogen Vertrekken werden vliegtuigen en tapijten met gedekte tafels landden ver weg in de lange zee Een zware regen van kamers vormde met een plons een hemelhoge bergrug De mensen uit de Toren verspreiden zich in vijftig talen en vochten om…

Te voet door berg en dal gekomen beladen met ons toebehoren, bereikten wij vermoeid als op, de oever van de zee die vredig glad door zilver maanlicht werd beschenen en wenkte, dat vanavond lopen over water ons werd toegestaan zó uitgenodigd verbleven wij een volle tijd en hielden ons voldoende staande met vissen die in ons gespannen net…

Hier dool ik ook…

Isabella een olijke glimlach een chocolade snoetje doet het hart smelten het wikkeltje in kleine vuistjes vertelt van haar lekkere gesmikkel…

het strand geeft eenzaam blijk van een vloedverlaten zee, zijn korrels zo talrijk uit het zicht der eeuwigheid is de zeevlinder onsterfelijk, het tere lichaam ten spijt kom, laten we gaan, ergens wacht het ruisen van de branding in mijn traan…

Ik ben dol op Duitsland dol op de Duitse Taal dol op de Duitse klassieke componisten dol op Duitse Natuur dol op West-Duits Berlijn dol op Oost-Duits Dresden dol op de Duitse landschappen van de Duitse Wadden-eilanden tot hun Duitse Alpen sla ik op hol? zeg ik het voor de lol? Neen, nein.....…

Het was zo dol, het was zo dol in het Dolfinarium, Harderwijk Het was zo fijn, het was zo fijn om bij de dolfijnen te zijn We gaan dan ook, we gaan dan ook dolfijn naar huis, dolfijn naar ons thuis! DE MARIUS MEIJBOOM OP AMSTERDAM-IJBURG!…

Dol op haar.…

Zij is dol op leesvoer. Hij neemt haar - letterlijk…

Wie had dat in een nette crèche verwacht: een baby kauwt ontspannen heroïne! Agenten vragen dadelijk uit routine naar leeftijd, naam van ouders en geslacht. De leidster van de crèche zegt: "'t Is een zij, hoewel, op dit moment behoorlijk high!" (een kinderverblijf in Amsterdam is gesloten omdat bij een van de baby's een bolletje heroïne…

Het meisje groeit op in een nomadengezin toeft enige maanden op weiden in een dal waar geit en schaap rustig grazen hun genoegens beleven mensen en dieren vertrekken gaan langs lange wegen over heuvels en vlaktes naar een ander verblijf voor korte tijd tijdens de zwerftochten raapt het kind soms wat mooie stenen of bevallige…

Er zit een bal in mijn buik Vol angst en onzekerheid Tranen zitten tergend hoog Ik raak elke grip nu kwijt Ik weet het even niet meer Waar ik nu goed aan doe Ik wil open zijn zoals altijd Maar waar leidt het naartoe Ik mis het gevoel van liefde De warmte die ik bij je vond Voel me verlaten ontheemd Spinsels dolen rond en rond Misschien…

De man voor mij in de file bleef steeds hangen in zijn spoor en liet zelfs de brandweerauto achter hem niet even voor Razend zwaaide ik mijn handen maar mijn rust ging snel teloor toen ik hangend in de bocht mezelf en mijn stuur verloor Twee agenten kwamen langs en zeiden mij na lang verhoor dat ik veel te veel gedronken had ik moest…

dat dan maar een naam probeerde te geven, namelijk in een zwevend gedicht, dat je in een donkere rivier doopte en daarna met knijpers vastknipte aan de wat verbogen waslijn om te laten drogen en was een blauwe seconde even écht heel gelukkig, je had het van blijdschap te kwaad, en werd heel moe en viel toen in een diepe slaap, dol…

Geen dolen door de morgenmist weer heeft deze nacht zich niet vergist over wat in uitgestrektheid en aansluitende uren zo onbelicht niet tot in eeuwigheid kon duren.…

Het Dolfinarium in Harderwijk Daar zie je Flipper door een hoepel springen En vissen vangen, leuke liedjes zingen Wat zijn die beesten slim en vindingrijk En als ze goed hun best hebben gedaan Dan komt er ook een happy ending aan.…

Ik ben dol op fietsen Niet op nietsen Ik fiets op 1 dag soms wel 100 km Heerlijk.........eerlijk Lekker mezelf zijn Fietsen is fijn Je komt van alles tegen onderweg Precies wat ik je nu zeg Denk daar maar eens aan Als ik je nu zag staan...…

zonder water zou ik dorstig dolen langs de uitgedroogde zee…

dolfijnen dollen fijn voor de gein om fijn dol te zijn…

Een rode draaideur zonder stilstand dol gedraaid van het gedrentel…

Ik ben dol op fietsen als mijn wielen flitsen en gensters schieten in de zon iedereen moet fietsen naar de zon en naar de zee want een fietser is tevree ik ben dol op fietsen vrij van lage listen en mijn rotteevee geen vrouw kan mij nog klissen want ik wil mijn fiets niet missen voor een zoen of voor wat rozengeur ik ben een…

ach, drosophila..., je snoept van zomerpruimen, dol van geurig fruit…

Zoals een zwerver die dwaalt door vele straten dool ik in mijn ziel.…