dol, fijn.

je voelde weer iets in je stromen
een klein blauw water stroompje
-waar overheen een antieke brug-
je was toen even intens gelukkig,

greep zelfs even naar het geheim,
dat van het leven voordat je weer
onderuit zakte in je zwarte stoel..

en hulpeloos spartelde en dat dan
maar een naam probeerde te geven,
namelijk in een zwevend gedicht,

dat je in een donkere rivier doopte
en daarna met knijpers vastknipte
aan de wat verbogen waslijn om

te laten drogen en was een blauwe
seconde even écht heel gelukkig,

je had het van blijdschap te kwaad,
en werd heel moe en viel toen in

een diepe slaap, dol, fijn....

water geluk slaap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 192