Alle inzendingen over Dorpsgek

Gebombadeerd tot dorpsgek, de rest is vergeten Dat hij mensen heeft gered, van de dood, door bajonet.. En dat men weer gezinnen kon stichten, is aan deze dorpsgek toe te dichten.. Bespuugd, met scheldwoorden overladen... Tegenstrijdig aan zijn triomf en heldendaden.…

Gebombadeerd tot dorpsgek, de rest is vergeten dat hij mensen heeft gered, van de dood, door bajonet.. En dat men weer gezinnen kon stichten, is aan deze dorpsgek toe te dichten.. Bespuugd, met scheldwoorden overladen... Tegenstrijdig aan zijn triomf en heldendaden.…

Daar loopt de dorpsgek, zonder tanden in zijn mond. Hij ziet er uit als drek, maar verder is hij wel gezond. Vroeger was hij burgemeester, maar nu niet meer. Hij verbergt zich achter een heester, het leven doet hem zeer. Toch zou hij niet meer willen ruilen en als normaal door het leven gaan.…

De nieuwe buurman staat gekleed tot z'n middel in de vijver, orakelt maakt 'n vuist tegen de westenwind die het wateroppervlak kreukelt Hij strijkt met 'n lat 't water glad zegt dat z'n vissen door de deining niet naar buiten kunnen kijken Wanen vrezend deel ik z'n mening Wat doet U voor werk, vraag ik Ik ben gepensioneerde dorpsgek ik…

Hier en daar een dorpsgek vecht nog zijn eigen oorlog, leunt nog tegen zijn leeggeruimd toneel van de wereld en wacht nog op volgende week betere komedianten. ------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.…

Kijk daar bij die scheefgewaaide bomen zal ik blijven komen want zo zei men bij de haven daar ligt een zeemeermin begraven Aan de vloedlijn zoek ik mooie schelpen en ik leg ze op die plek Dat de mensen lachen kan ik ook niet helpen Misschien zijn ze wel een beetje gek…

Wij leven op een pannenkoek, de stroop dat is de dorpsgek. Die tekent met een zoete streep, een vlinder of een gekke bek, een flesje of een orchidee, een vogel of een hartje.…

(de dorpsgek) je ziet ze frequent 'zonderlingen' die consequent in eigen wereld leven maar nergens zoveel als in Frankrijk je hebt er daar beslist wel eens één ontmoet in een dorpje in de Ardeche "au centre de village" waar hij een betoog houdt voor zichzelf bijvoorbeeld St.Jean le Centenier(7-6-'11)…

Geboren uit een boerenkool getrokken uit de klei zie ik ze aardappels rooien die roestige ijzeren mannen op gebarsten houten klompen met een kenau achter het fornuis als ze dampend worsten eten schildert een man met een oor hun geweten achter een ezel in het land van de blinde koning genieten de meiden van vette aal staat de dorpsgek…

Ik drukte graag op bellen plukte bloemen bij de buren en bij de dorpsgek uit de straat zat ik stiekem naar binnen te gluren. Het kind in mij dat boven kwam heeft eventjes heel erg genoten toen ik weer met beide benen op de grond stond heb ik tranen om verloren kind zijn vergoten.…

Zij is de bedeesde wees De kleuter die zonder kaakslag Of opstoot van verwijten Bezweek aan maagzweren en venijn En de verraderlijk zwenkende stroom Van zijn en worden Tussen angstdroom en fantoompijn Op een korrelige krantenfoto Staat zij in een verkrampte pose Nu is zij vermist En voedt ze de kindse geruchten Dat ze door een dorpsgek…

Neem nu mijn gekkentaal, het maakt al dansjes die ik zelf niet meer kan plaatsen, nog even, denk ik, maar dat dacht ik jaren geleden ook, terwijl ik met zwarte oogschaduw en zwarte nagellak toch behoorlijk in de buurt van een doorgeslagen dorpsgek kwam.…

Ik was van de dorpsgek de vriend, de broeder ben ik van ieder die door niemand nagewuifd van alles afscheid moet nemen. ---------------------------------- uit: 'De tafel van de wind', 2001.…

bergen van goud op stil zand dat ons elk ogenblik de diepte in kan zuigen om te vergeten wat ons door anderen is aangedaan Maar we blijven liever dwalen in het steeds maar verdergaan verliezen ons steeds meer in ringen aan de oppervlakte en in het nutteloze drijven van onze rariteitenkabinetsgeest ze noemen me dan, zo nu en dan, de dorpsgek…

papier-maché waarin gestolde ogen schuilgaan voor de kille glans van naakt ontwaken in een vreugdeloos bestaan as bezoedelt de guirlande van drie dolle dagen waar jonkers, juffers, schuinsmarcheerders huizen in een knellend jak van tijdelijk vermaak notabelen, vermetel hossend in hun malse pantser brallend van geleende wereld onopvallend de dorpsgek…