Alle inzendingen over Eenzaamheid zegen

Zo donker heb ik slechts de eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen valt de regen. Glijden druppels roerloos zacht. Wat ik versta van de regen is dat je zo ook gelukkig kan zijn. Eenzaamheid huilt als een zegen die 's nachts niet thuis kan zijn.…

Zeg eens eerlijk, vindt je me leuk, zeg eens echt, vindt je me aardig, zeg eens oprecht, wat je van me vindt? Zeg me, zeg het me, maar ontzeg me niet, je armen, je hoofd, je liefde bovenal, want zonder ben ik niets, dus zeg me, hou van me, want zonder jou, ben ik eenzaam.…

Mocht je haar zien zeg haar dan de winter valt best mee De wind waait toch reeds warmer Slechts op 't grote plein licht er nog wat sneeuw Haar Zuiden is zo ver niet Daar kan ik Net zo goed Eenzaam zijn als hier Gewoonweg Eenzaam zijn als hier Gewoon Weg Mocht je haar zien zeg haar dan de lente is niet ver Je ruikt haar in de wind…

Bel meteen niemand Want al bel je naar iemand Niemand die antwoordt…

Over alle daken bloeit mijn bleke wake; alle sterren toe reikt ze, strak en moe. Baart dan alle bangen steeds een nieuw verlangen? Is dan alle vrees liefdes vrouwe en wees?... - Over alle daken bleek-gebloede bake; over heel de wereld heen liefde en leed, - alleen...…

kwam tegen en over niet eerder zo uitgesproken dacht ik, van enig gevoel verstoken, dit is het, tot zover verdraaid, dit is mijn site want met speels gemak zet ik hak na hak ik heb allang door dat men gaat voor een welluidende titel voor aanschrijvend gekietel steek een woord steek de moord zeg nou zelf dit is toch ongehoord !…

Zeg mij dat ik nooit zal sterven maar neem mij mee op vleugels van de wind, laat mij zweven vlak boven de golven, schenk mij het zout der aarde, laat mij aarden in Uw dal van tranen, omgeven door het licht aan Uw horizon en ik zal de nacht begroeten zonder duistere gedachten, de ochtend omhelzen met de warmte van het eerste licht ooit…

zo bang Zeg me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Ik heb jouw ogen niet Zeg me wie je ziet.............…

ik ben een uit een muur gevallen steen een uit de lucht gevallen meteoriet een zwerfsteen uit een gletsjer aan land gekomen opgenomen…

Zeg niet dat ik je moet vergeten, want dat kan ik nu nog niet. Zeg niet dat ik zonder je moet leren leven, want dat doet me veel verdriet. Zeg niet dat je niet meer van me houdt, want die woorden zijn zo koud. Zeg niet steeds het is voorbij, want dat is het niet voor mij.…

hoor met die vier Mij zul je er echt niet meer mee raken het is en blijft toch echt mijn schrijven zelf zeker nog nooit iets op papier gezet zielig als je altijd zo zult blijven Een vier is een vier en blijft het ook maar een motivatie heb ik nooit gekregen eigelijk zijn het verspilde woorden wat ik schrijf maar je krijgt het hoor, mijn zegen…

Zeg mij, waar de gletcher is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar de gletcher is Wat is er gebeurd? Gesmolten tot regen en mist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar schone regen is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar schone regen is Wat is er gebeurd?…

Zulke dochters zijn een zegen waar je op vertrouwen kan. Ze zijn een verrijking in mijn leven, hier ben ik van bewust als ik wordt gekust. Zo gaan de jaren door en geniet ik elke dag van alle mooie dingen, die ik met hun delen mag.…

Als ik zeg hoe mooi je bent Als ik dat tegen je zeg Niet alleen om je buitenkant Maar ik je innerlijke kent Als we zeggen we blijven saam. Samen verder in het leven Geef ik aan jou mijn ziel Door eeuwige liefde te geven…

Dus zeg ik: 'Ga meebewegen.'…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

van” Als je haar ooit weer ziet zeg dan dat ik zielsveel van haar hou en dat ik binnen afzienbare tijd met mijn eigen eenzaamheid trouw...…

'Zeg, zullen we trouwen?' vroeg Sammie aan Saar. ' 'k Ben eenzaam en háát agamie.' ' 't Is niet te verstouwen,' beaamde ze, 'maar ik zou echt niet weten met wie.'…

Vind mij, als ik verloren ben zoek mij, als ik mezelf niet meer ken zeg mij, wanneer ik in mijzelf verkeer doe dit, doe dit elke keer. Want als ik verloren ben, mezelf niet ken, ben ik zo alleen zo eenzaam, in mijzelf gekeerd.…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Mijn tranen zie jij niet in het donker van de lange nacht mijn eenzaamheid voel jij niet door het masker van alle dag zeg maar niet meer 'ik heb je lief' als die woorden hun inhoud hebben verloren…

Is eenzaam zijn Echt eenzaam Een straf Of juist een zegen Mij voelt het als een straf Ik kan er niet goed tegen Ik haat het echt Het doelloos dwalen Het zwerven in mijn huis De nutteloze uren Dat eeuwige gehang En het staren naar de buis Ik haat de stiltes die er zijn Het kille internet Maar het ergst haat ik dat rotgevoel Als ik alleen…

eenzaamheid is niet de stilte om me heen niet de lege kamer of de afwezigheid van steen het is de ruimte tussen ons te groot en te breed waar woorden niet reiken en geen oog mij echt weet het is niet de drukte die mijn ziel doet ontwijken maar het onvermogen om diep met een ander te kijken een zee van gezichten toch niemand die…

Waar liefde woont, daar komt Jezus binnen Hij wil bij ons zijn in vreugde en verdriet Wees daardoor getroost en wanhoop niet God blijft ons met Zijn liefde omringen Waar liefde woont, geeft God Zijn zegen Dan zijn wij verzekerd van Zijn goedheid Van nu af aan, elke dag, tot in eeuwigheid Hij zal ons geleiden op al onze wegen.…

Zeg ik heb je lief, ik laat je niet meer gaan. Ik heb je nodig, ik wil je niet meer kwijt. Met al je warmte en liefde heb jij me bevrijd. Bevrijd van de angst, de angst van de eenzaamheid. Nu ben ik gelukkig, met jou tot in de eeuwigheid.…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

De zon verblindt mijn zicht Mijn glinstering voor later De zee brandt in het avondlicht Oranje vlammen kleuren water Met de golven aan mijn voeten Zeg ik eenzaam de zon vaarwel Om de maan te kunnen begroeten Spelen zij hun haat en liefdesspel…