Alle inzendingen over Gevoel weg

Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

Gebeurde toch Gevoel weg Ik weet niet meer Wat wil ik nou? Paniek! Zo een verdriet Gevoel is weg En ik weet het niet Voel niets! Ik weet het niet Ik raak je kwijt En dat is wat me spijt…

Ik wil niet langer vluchten voor mijn gevoel weg rennen voor de storm in mijn hart het doet pijn wonden te slaan maar ik moet deze weg gaan ook al is het pad onverhard ik zal als de pinguïn deinend op de golven door het groen blauwe licht de vissen zien glinsteren in het water…

weg is mijn leven weg mijn gevoel weg mijn liefde weg mijn doel zoveel tranen zoveel pijn zoveel weg wat mooi kon zijn duurde maar even waren het wel zes jaar van mijn leven denk ik nu wat ging het snel het is de ware liefde voor mij daarom vloog het ook voorbij des te harder is de pijn te beseffen niet samen te kunnen zijn…

Elke dag, bijna ieder uur moet ik denken aan de dood de dood van anderen maar ook de dood van mezelf, m'n eigen wezen Ze willen me pillen geven om dat gevoel weg te drukken maar het zal ze niet lukken want 'midden in het leven staan we in de dood'! en dat is doodgewoon voor mij!…

Spiraal van leven en denken lijnen van enkel gevoel wegen over bergen en door dalen lopen door zon en kou stormen weerstaan en hitte trotseren de angst overwonnen en strijden tot het bitter einde tegen eeuwige onrust en pijn gaan die weg door ’t leven niet onderwerpen aan somberheid maar ’t hoofd geheven als overwinnaar in de strijd.…

Zal dit gevoel weg gaan...?…

Hand in hand lopen, knuffelen, zoenen zonder het gevoel weg te willen gaan. Samen willen zijn, elke dag, elk uur, elke minuut. Elke seconde. In elkanders armen staan, zonder besef van tijd en omgeving. Ik zou zo graaf liefde willen voelen, maar tot nog toe voel ik het niet.…

Het dekbed terugslaan, ontsnappen uit de hitte van de droom en het gevoel weg laten zakken dat ervan over is Verliggen, tot rust komen en dagdromen over betere tijden In bed is alles een droom mijn leven een droom mijn bewustzijn een dromenvanger Er huizen schimmen in de knopen van het spinsel met onverteerde resten hier en daar Ergens…

Ik kan geen afscheid nemen van je er kan geen knopje zomaar uit worden gezet je blijft toch altijd bestaan in mij niets kan zomaar verdwijnen uit me een zucht is niet genoeg om het gevoel weg te laten waaien geen gedicht is goed genoeg om de grootste kracht van de liefde te beschrijven om het afscheid normaal te laten verlopen het is moeilijk…

Liefelijk neem je mijn handen in je schoot Ze willen niet meer weg, ze willen blijven Ze verlangen naar je aanraking, keer op keer Vijlend laten ze hun vibratie achter De groeven verdwijnen Mijn oppervlakte wordt glad Geboend door mooie handen Gepolijst met gevoel Glimmend, glanzend, spiegelend De groeven zijn niet verdwenen slechts…

Dan valt mijn gevoel weg: ik voel me bevrijd en veilig, waardoor ik weer lekker slapen kan en morgen weer vroeg aan het werk kan.…

waarom voelt mijn hart zich steeds vaker zo slecht waarom kleurt mijn ziel zich in het rouwige zwart mijn hart opent deuren voor goedheid en vrede maar weinigen luisteren ze blijven maar zeuren daarom heeft mijn ziel een iets donkere kleur en daarom voelt mijn hart zich steeds vaker fragiel…

intuïtief gevoel van een vergissing met de bijnaam Maro begint men een verslag ach heldere lichtplek maan, door bijkomende omstandigheid zoon van Agamemnon gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel met smart groei ik in het wild langs de weg op een beschutte plek in de wei…

dat je wordt mijn liefje Dan gaat het mis Weet niet meer waar mijn gevoel dan is…

HET GEVOEL. ’t Gevoelen is de min, waar naar het alles jankt. Het kittelt zelf Jupijn, zodat hij ’t zich bedankt. Men neem ’t gevoelen weg, zo treurt het welig wicht, Met fakkel zonder vlam, met koker zonder schicht. --------------- Anno 1643…

ik zie je met mijn ogen dicht ik voel je alsof je naast me ligt ik mis je steeds zo dicht bij mij je bent er maar bent er zelf niet bij…

En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood. Vondel beschreef het al: “Wat kan de…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

Ja hoor Daar is Het weer De zwaarte Het gevoel Dan wil ik Niemand Zien Dan wil ik Weg Weg van De last Die ik Nog steeds Met me Mee draag Weg Van Het niet Mezelf Zijn…

Hopelijk snap je mijn zinnen, wat ik zeg wat ik bedoel Ik kan niets anders zeggen, zo is mijn kwetsbare gevoel..…

Senryu Gevoel verstikt mij ik ben mijzelf verloren op weg hier naartoe…

Jouw ogen lachen licht in verloren gevoel op weg naar morgen…

gevoelens winnen Want gevoel is niet simpel weg te dringen Gevoel is gevoel en verstand is verstand Maar gevoel neemt toch vaak de overhand…

hoe moeilijk is het om duidelijk te zijn probeer eens uit te leggen hoe het voelt hoe voelt het echt loop niet weg blijf even staan gevoel is zuiver het echte gevoel het maakt niet uit maar loop niet weg stel je open durf te voelen voel de pijn voel het verdriet voel je sterk maar vooral voel…

Een weg, geen uitweg. Ik, eenzaam en alleen. Niemand om me heen. Verdriet is het enige wat ik nog voel. Dat is mijn gevoel. Het is donker ook in mijn hoofd. Al het vuur, ook in mij, is gedoofd. Een weg, geen uitweg.…

Even een gevoel van verdriet, 'n traan van jou en een van mij, vloeiden samen en werden één. 'n Warm vertrouwen in jou en mij sterkt het gevoel van het "ons" zijn. Want ik vind jou lief en jij mij... Dus kussen we de tranen weg, gaan verder waar we bleven, op weg naar onze toekomst....samen!…

Ik voel me geen lust maar een last, Zit voor mijn gevoel opgesloten in een donkere kast. Het gevoel weegt zwaar op mijn hart, Mijn gedachten ver weg, mijn ogen gitzwart. Niemand die begrijpt hoe ik me werkelijk voel, Iedereen ziet alleen die vrouw in die rolstoel.…