Alle inzendingen over Hoogbejaard

Doof en hoogbejaard, toch gezwicht voor het maartse al dagen op stap…

hun leven vol kleur de hoogbejaarde blaadjes blijven het vieren ze dansen en dansen maar, tot ze erbij neervallen…

als potpourri in glazen schaal in veelvoud kleurig dwarrelt weerspiegel ik daarin de langverwachte vrijheid van een hoogbejaarde dame die voor de hemelpoort staat te wachten totdat ze toegelaten wordt in het rijk der zielen…

Het vonnis is wel een discussie waard, Voor allen die hij toen heeft doodgeschoten Wordt hij zijn leven lang nu opgesloten, Maar Stork is negentig, dus hoogbejaard. Wie op zo ’n leeftijd nog veroordeeld wordt, Krijgt heus geen levenslang. Wél levenskort.…

In theorie, hoewel de kans niet groot is Leeft Adolf Hitler ergens hoogbejaard. Na schedelonderzoek wordt nu verklaard Dat hij door cyanide echt wel dood is. Wat ik van hem het liefste had gehoord: Hij leeft niet meer in de gedachten voort.…

Wanneer een hoogbejaarde vrouw Na ruzie en wie weet getreiter Een bijl plant in haar buufjes kneiter Volgt op die houw dan nog berouw? Eén slachtoffer in 't ziekenhuis In welke pels zat welke luis...…

Als hoogbejaarde kunt u daar goed plassen, Van plasproblemen hebt u heel geen last. Vergeet dan niet mijn tweede goede raad: Zorg wel dat u naar ‘Sassenstate’ gaat.…

‘O lieve vrouw, mijn zaad is hoogbejaard Straks heeft ons kind ineens ADHD of wordt autistisch, wat een eng idee! Ons kind wordt straks door ieder aangestaard’ ‘Jouw vader was juist jong, heb ik gehoord en toch ben jij zo bipolair gestoord’…

. --------------------------------------------- Een mens is net zo oud als hij zich voelt, Maar ik heb geen begrip voor zijn verlangen Om hoogbejaard de macho uit te hangen, Met al die aandacht die hem overspoelt. Een sixpack bij een hele ouwe taaie... Gelukkig zijn er trends die overwaaien.…

de schemering oogverblindend is vaak de waarheid doofstom, tot dromen toe bereid hoeveel huizen zijn er al ingestort eer de oerschreeuw werd gehoord de dageraad pak wat stenen van het grindpad in niet verklaarbare vormen gevat een wereld op zich met vele kanten net als ik of mijn hoogbejaarde tante…

Hoogbejaarden, kleine kinderen in een rolstoel of op een fiets kleuterscholen ziekenhuizen zullen wij van aarde vegen wie verhindert ons nou iets? land en leven, lucht en water alles jatten wij al jaren mee voor Gazanen is er geen later met de hulp van fascisten en de zegen van jhwh.…

Een hoogbejaarde uit Wolfheze kreeg laatst een zitplaats toegewezen. Besproken was de plaats alvast, toen deze man pas veertig was. Nee, onbesproken was-ie niet, want vroeger was-ie als bandiet veroordeeld wegens slechte dingen. Zo werd z'n zitplaats Scheveningen. 't Liep echter met een sisser af; hij kwam te liggen in z'n graf.…

Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Ze haalt herinnering van stal Wat was ze toen nog jong en klein Wat was het leven speels en fijn Hoe enthousiast steekt ze van wal Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Een afscheid ooit zal moeilijk zijn Haar ogen glanzen, het heelal Bedenkt…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood cyclomonster met messen het gras schreeuwt het uit de hoogbejaarde eiken kijken zwijgend toe kleine leeuwerik in gekortwiekt gras je vleugellamme lijfje jouw zang zal ik nooit horen levenslang gemis…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood verscheurend cyclomonster hoor het gras schreeuwen in het open veld je vleugellamme lijfje kleine leeuwerik ongehoord blijft nu je magistrale zangvlucht de hoogbejaarde eiken kijken toe vanaf een grote hoogte de stilte erna…

Hoogbejaard schuifelt een man een geleidestok in zijn hand omzichtig over gladde kinderkopjes van de markt naar de Burgsteeg even staat hij stil in een reflex met verloren blik om zich heen kijkend maar vindt daarna weer zijn weg en blindelings de lippen van zijn vrouw hoe mooi toch die stokoude ware liefde die ik in een split-second aanschouw…

Zie ook het gave, weldoordachte, humorvolle, bol van ironie staande, schertsende supersnelsonnet van Theo Danes dat vandaag onze site siert, vormt mijn inspiratiebron voor onderstaand gedachtenspinsel En dan die feestjes van die hoogbejaarde Met Marokkaanse sloeries in het duister Nog hoort men langs zijn doodskist het gefluister Dat…

Oh mannen, jongeling of hoogbejaard, erken dat wij vrouwen niet kunnen missen, geen van ons is de prins op het witte paard.…

De zon is hoogbejaard en kan straks geen licht meer uitzenden, omdat zijn reserves opgeraakt zijn en hoe spijtig ook, het heelal zal totale duisternis moeten gaan accepteren om lichtjes in het donker te zijn, die ongezien liefde verspreiden, als vuurvliegjes zonder zichtbaar effect.…

Je voorhoofd moeder voelde koud Toch heb ik het een kus gegeven Je schonk drie kinderen het leven Werd tweeënnegentig jaar oud Kleurrijke bloemen op je kist We waren allen aangeslagen Ik hoorde ademen bij vlagen Terwijl ik heus wel beter wist Het leek alsof je zo maar weer -Je wilde nog niet weg van aarde Je voelde je geen hoogbejaarde…

Als de Chrysanten de wapenstilstand hebben overleefd, zal er vast en zeker een hoogbejaard persoon weer aanmeren, met zijn stoomboot uit Spanje. We kunnen dan marsepeinen wortelen eten zo zal het herwonnen wintervet ons weer beschermen. We zullen de aarde misschien kunnen laten afkoelen met bar koude winterdagen.…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft, -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn.…

Het water van de vijver, glad als ijs Weerkaatst blijmoedig weelderige wanden Van hoogbejaarde dommelende panden De vensters geven geen geheimen prijs Het zonlicht tart dit stadse paradijs Waar mist en luwte immer samenspanden Kastanjes langs de oevers knarsetanden Hun schaduwen gehuld in stemmig grijs De vijver geeft aan stemmen geen gehoor…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn.…

vlak voor mijn voeten valt een hoogbejaarde in zijn soldatenpak. hij huilt. ik kijk. waar alles mag is ieder vogelvrij. ----------------------------------- uit: 'Mi have een droom', 2012.…

geven natuurlijk zouden wij dingen anders doen de zoen blijft overigens gegeven omdat zij deel uitmaakt van het volgend stukje leven hoofdstukken zijn gekleurd door gebeurtenissen in jaar en tal zo heeft een en ander jou al voorbereid op toekomende tijd weet dat jij onder voorbehoud nog kleuren te bekennen hebt ook in hoogbejaarde…

zijn tijdloze winterslaap was gevlucht ik wist de poppen op schappen hun kleding een ruïne van verkleurde lappen heb nooit geweten van de veelvraat van ratten zij werden gestoord in eigen oord waar ze nestelden in poppenmoedersarmen die in koude nachten hun kroost konden warmen dit is de nalatenschap bereikbaar via een zelden bestegen hoogbejaarde…

En was het maar díé nederlaag die hoogbejaarden gebogen naar de grond doet lopen eerder dan wervelslijt. --------------------------- uit: 'Lichtmeters', 2015.…

Het spijt mij niet dat alle boetes zijn betaald Met een gesust geweten fiets ik door mijn buurt Op een spiksplinternieuwe hybride stadsfiets Bezorg ik diepvries maaltijden bij hoogbejaarden en slobber koffie met room en ontdooid appelgebak…

't Zijn allemaal zeer hoogbejaarde bessen. Ze vreest hun dood en krijgt het Spaans benauwd. D'r baantje denkt ze spoedig kwijt te raken. Ze heeft een dochter Agnes, zeven jaar en Bella vreest het allerergste, maar een helderziende kan 'r vrolijk maken: 'Het is onnodig, dat u armoe lijdt. U beiden krijgt een lang, gelukkig leven.…