Alle inzendingen over Kindermishandeling

Thuis… wat is thuis? Het gevoel van schuld Dat is mijn kruis! De school is uit Ik ga naar huis Mijn vader komt thuis Bij alles wat ik doe Word ik geslagen, geschopt Ik voel me machteloos Wat doet dat er toe? Ik wil niet meer zo leven Ik wil er tussen uit Waarom? … Is mijn vraag Maar dat vinden ze vaag…

De klas is haar veilige onderkomen thuis zijn ongelukjes haar ondergang onzichtbare tranen die constant stromen zelfs voor haar eigen vader is ze bang En op school gaat het echt niet goed haar gedachten zijn voortdurend besmet niets in haar jeugd zoals het moet haar moeder doet een drankgebed De pubertijd zal haar onderkoelen haar geluk…

het kind weet niet wat de hel is alleen dat zij die veroorzaakt heeft mama bestuurt de aarde dàt is wat het zeker weet de bittere stem van moeder de kilte van het winterlicht het venster op de wereld in de slapeloze nacht wit van vergeetachtigheid zwevend tussen hemel en aarde zingt het plots geen liedjes meer de hel is opgeheven…

Maakte mijn komst jou blij? Heb je ooit gehouden van mij? Je hebt het nooit tegen mij gezegd, en nooit iets uitgelegd!    Jij hebt nooit je liefde voor mij getoond, Ik deed alles fout, werd nooit beloond. In jou ogen deed ik nooit iets goed, in alles ontnam jij me de moed!   Ik heb de banden verbroken tussen ons, en gaf je op mijn manier…

Kan niet voldoen Aan de eisen die Jullie aan mij Stellen - had er Niet moeten zijn Zegt mama vaak Tegen mij - en Papa die mij Twee keer in De week opsluit In de kelderkast En mama's boosheid Met klappen en Schoppen onderstreept - En zijn het niet de Blauwe plekken die Ik wekelijks krijg, Maar de slopende Verhoren…

Zwarte thee Die je klaar Hebt staan Als ik uit School ben Thuisgekomen - Bittere thee, Die symboliseert Wat je voor Mij voelt, Dat kind van Je dat nooit Geboren had Moeten worden, Dat jouw hele Leven naar de Filistijnen helpt - Het zijn jouw Eigen woorden mama, Je weet gewoon Niet wat je zegt…

in de man woont het kind dat zijn adem inhoudt zo blijft alles op zijn plaats een mond vol bloed verschuilt zich achter de verstarde glimlach er zijn geen woorden niet praten nu er is de heersende taal die met grote handen uitslaat een giftige sijpelende taal in de lege kruik van Pandora schittert een vergeten narratief…

een kind staat stil en zacht in de tuin van donker zwijgen een stoet van beelden trekt dwars door het kinderlichaam voorbij in de warreling van de zwarte nacht scheidt het stilzwijgen haar van de dingen het barsten tot scherven de waanzin van woorden een kind gehavend in de tuin van donker zwijgen stil en zacht…

Schichtig kind kleine vogel gekortwiekt alleen in dromen verstrikt dribbelt gespannen van hier naar nergens heen. Kunnen vleugellamme vogels huilen misschien? zwijg onder de zware vleugels van verstikkende ouderlijke vonkenregens. Veilig dromen onder de tafel over echte ouders zij zullen haar halen als vogels met gespreide vleugels…

nu kleuren vervagen en mijn vertrouwen voorgoed geschonden is blijkt de stilte doof eenzaamheid klimt met alle macht naar binnen en neemt bezit van het tolt in mijn hoofd en struikel over woorden al ontbreekt het mij aan moed om deze uit te schreeuwen want wie zal mij geloven de wind die ik heimelijk ontmoet…

Ik zag een meisje Zittend op straat En zie hoe een traan Haar oog verlaat En ik kan het zien Haar huilende ogen Ze zullen nooit Voorgoed opdrogen En ik zie De blauwe plekken En al haar pijn Die haar zal nekken Maar ik ben bang ik durf het niet En loop weer weg Van haar verdriet En de dag erna Dezelfde straat Hoor ik het geluid…

hij wast zijn handen met “naar onschuld geurend” zeep schoont zijn geweten zij knarst haar tanden en met haar mond in één streep kijkt zij verbeten en op de wanden van zijn kamer krast het kind ...om te vergeten…

Omdat het kind geen levensteken gaf Kreeg het een aantal tikken voor de billen Waarop het goddank luid begon te gillen, Maar daarvoor kreeg de baker later straf, Dit omdat elke tik van nu af geldt Als vorm van strafbaar huiselijk geweld.…

Naakt ineengekrompen lag je daar, Op dat veldbed naast het raam. Met angst in je ogen keek je me aan, Het duurde even voor mijn verstand besefte, wat hij je had aangedaan. Die blik in je ogen zal ik nooit vergeten, ik wou je troosten maar zou niet weten, hoe daar aan te beginnen, hoe kon ik je vertrouwen winnen. Hoe kon ik je duidelijk…

Je stem wel gehoord maar van geen enkel belang je verschijning gezien maar wie zag je angst? mooi klein mens al je vleugels gebroken door welke spitsroeden niet heb je je weg moeten lopen? ik stuur je de warmte van wel honderden zonnen maar wie heelt wat stuk is en de pijn van je wonden? wie noemt je naam nog zonder te voelen ‘ik…

Sara... Mijn naam is sara... Ik ben nog maar drie Mijn ogen zijn opgezwollen Ik kan niet zien Ik zal wel dom zijn Ik zal wel slecht zijn Wat anders Zou mijn papa zo boos hebben gemaakt? Ik zou willen wensen dat ik beter was Ik wens dat ik niet zo lelijk was Misschien zou mijn mama Me misschien nog willen knuffelen Ik kan niet spreken Ik…

wat ook ik fout doe zeg het mij maar sla mij niet wat ook ik verkeerd doe toon het mij maar straf mij niet wat ook ik gebrekkig doe leer het mij maar pest mij niet wat ook ik doe verlies mij niet opdat ik mij koud voel verlaten en alleen wat ook ik doe wees niet zo hard dat ik mij angstig voel bang en verlaten wat ook ik…

telkens weer de onmacht en schaamte keer na keer de hoop en wens dat het stoppen zal vol verwachting ook klopt steeds het hart dat in stilte schreeuwt laat iemand het zien iemand het zeggen veilig willen zijn voor een pak slaag bij wie jou betekenen zonder angst en pijn voor onbegrepen haat wat ook gedaan of gelaten te begrijpen…

Natuurlijk moet het er wel zijn die telefoon voor de vreselijke pijn die kindermishandeling tegenwoordig vertegenwoordigd Natuurlijk is het goed dat kinderen in nood weten tot wie te wenden om te worden gehoord als het water of de handen afgedrukt staan in het lijf en de ziel.…

Verbaal zijn diplomaten aardig wendbaar, Ze kletsen zich er altijd wel weer uit. Verschieten ze een keertje al hun kruit, Dan zijn zij zelfs diplomatiek onschendbaar. Alleen een diplomaat is het gegeven Om voor het vaderland maar weg te leven.…

achter vriendelijk ogende voordeuren, verbergt zich soms pijnlijke waarheid in de stilte van gesloten kamers klinkt fluisteren de gebrokenheid gezichten glimlachen voor de wereld ogen vertellen een ander verhaal de schaduw van huiselijk geweld werp donkere gloed over jong leven in elke kamer een verhaal van angst muren getuigen de onderdrukking…

Vaak hebben beiden een jeugdtrauma, een vorm van kindermishandeling meegemaakt, wat een leegte in henzelf creëert die de afhankelijkheid naar de ander en de rol waar men in terecht komt, nog versterkt. Dat maakt het vaak lastig zo'n relatie los te laten.…

Zij klampte vreemden aan, vergeefs haar moed Want niemand leek de wanhoopskreet te horen Een kind met botbreuken, bruut kaalgeschoren Pas tien jaar, zwaar gewond en ondervoed Intriest, bij toezicht ging het wéér verkeerd De hoogste tijd dat men hier écht van leert…

zo’n michaëlla krajicek waar haalt ze het vandaan carrière in stroomversnelling speelt heel wimbledon van de sokken tsjechisch import achttien jaar pas nee geen werkvergunning doe d’r meteen patent op onze kinderen arme zieltjes werken zich kapot aan examens toekomst gaat vóór we leven niet in china studietijd moet je maken recht toch…

Het trekkerrijbewijs is nu een feit. Dit is het allernieuwste in een rij van documenten die de maatschappij vereist - na lessen in een vaardigheid. Zo controleert men veel. En ouderschap? Dat trek je zonder training, in één klap.…

Zij klampte vreemden aan, vergeefs haar moed Want niemand leek de wanhoopskreet te horen Een kind met botbreuken, bruut kaalgeschoren Pas tien jaar, zwaar gewond en ondervoed Intriest, bij toezicht ging het wéér verkeerd De hoogste tijd dat men hier écht van leert…

Er is in India nogal wat mis: de helft van alle jongetjes en meiden heeft onder seksueel geweld te lijden. Men onderzocht ook wélke helft dat is. Van al die kinderen, da’s het bedonderdste, blijkt de misbruikte helft veelal de onderste.…

Succesvol is het Ruslandjaar bij vlagen, Met wederzijds respect en met cultuur. Helaas blijkt het van veel te korte duur, Nu onze diplomaat er is geslagen. Een diplomaat die ruw wordt vastgebonden, Is wel onschendbaar, maar niet ongeschonden.…

Zijn jeugd is gestolen Door 't oorlogsgeweld Misbruikt en gemarteld Wordt hem dan verteld Dat als hij wil leven Hij eerst doden moet Gedwongen te schieten Te wennen aan 't bloed Zijn vriend die is dood nu Gedood door zijn hand De drugs en de drank Verdoofden 't verstand Als dit leven is dan Wil hij liever dood Die wens komt snel uit Daar…