Te laat voor mij. (Aan mijn moeder)
Maakte mijn komst jou blij?
Heb je ooit gehouden van mij?
Je hebt het nooit tegen mij gezegd,
en nooit iets uitgelegd!
Jij hebt nooit je liefde voor mij getoond,
Ik deed alles fout, werd nooit beloond.
In jou ogen deed ik nooit iets goed,
in alles ontnam jij me de moed!
Ik heb de banden verbroken tussen ons,
en gaf je op mijn manier de bons.
En nu, vanaf de andere kant,
wil jij weer de teugels in je hand!
Ik wil jouw hulp niet, nooit meer.
Die kans geef ik je niet nog een keer.
Je brak me geestelijk en lichamelijk af,
Zelfs nu vanuit je graf.
Je wilde mij niet kennen op deez` aard.
Nu is je hulp te laat, en voor mij niets meer waard!
Ik wil dat je mij met rust laat,
en dat je uit mijn leven gaat.
Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/gedachten/
Schrijver: Lion Queen
Inzender: Peterdw., 11 juli 2009
Geplaatst in de categorie: woede