Alle inzendingen over Koekjes

De koekjes zijn op, de trommel is leeg, de kruimels staren naar een blikkenhemel "En nu?", vroeg een hoekje bokkenpoot, "Nu moeten de mensen koekjes blijven kopen", adviseerde een wijs geworden brokje speculaas "Als er echt geen koekjes meer zijn?", paniekte een puntje langevinger.…

bitter de koekjes van eigen deeg zal ik ervan eten leerzaam…

wij kunnen niet ademen de lucht zit onder het water het water draait in de soep de soep stroomt over de stoep en komt aan de koekjes en de koekjes zijn wak van het water. wij zuigen en zuigen wij zuigen ons vol denken wij maar wij worden gezogen wij dat is al want niets kunnen wij niets van dat al.…

In Zierikzee woonde een paard Die koekjes bakte en ook taart Dat paard vond het een nobel streven Zich voor een wedstrijd op te geven “Heel Holland Bakt” zag hem wel zitten Waardoor met veel amandelpitten Zijn koekjes in de prijzen vielen Daarna lichtte hij vlot zijn hielen Want door dat ellenlange bakken Moest hij al uren nodig kakken Zo…

Liefde zit niet of ligt niet zoals een steen, Het moet worden gemaakt als brood of koekjes, Neem er de tijd voor, Anders mislukt het zowiezo.…

langzaam loopt ze naderbij los van moeder krijg klei boordjes een plastic mesje erbij ‘wil oom een koekje maken’ vraagt ze zacht ik heb kus, neus ster en mondkoekjes gemaakt haar neus en mondje en ze stond voor me ‘het moet lijken’ zei ik ze lacht zo ook haar koekjes.…

De zon op non-actief, de eerste wagens knippen de lichten aan, en die kleine man, met een pak vol koekjes, weigert die straks zijn kool? Fluo vestjes, nee geen zicht, liever een pak koekjes en geen kool, dan een late snack op de weg, een fiets in twee, of drie, naast duizend stukjes chocola.…

Zij vraagt om koekjes bij een kopje lindebloesem thee meer hoeft het niet te zijn haar smaak ontwikkelt zich De zon schijnt voor haar de zee wil haar dragen sterren stralen en de maan is een huis voor haar naam…

Door een tovertuin speuren, waar koekjes lokkend aan struiken groeien! Zulke gedachten sterken dikwijls de wijdte van de rijpe geest.…

De zee schijnt te bollen onder het gewicht van de aarde. Een kromming van de waarneming, voor wie maar lang genoeg staarde. Land wordt heet onder de voeten, als zelfs de zon een bezoeking is. Maar alleen voor verworpenen buiten begrip van enige kommernis.…

Door allerlei onduidelijke bonnen van koekjes, pornofilms en hondenvoer, is heel het Lagerhuis in rep en roer. Maar wie heeft al die regels dan verzonnen? Voor 'Mister Speaker' zijn de druiven zuur: de Schot stapt op, want hij ligt onder vuur.…

O, was men toch de bijstand maar vergeten dan zaten wij niet met een lang gezicht gebakken door een valse nicht koekjes van eigen deeg te eten. Margarita smult en vraagt heel fijn, 'Wie wil er nog een glaasje E. De Roy van Zuydenwijn?'…

Van de koekjes van het noodlot zijn vrienden die van chocola geen zaak van leven en dood zij zijn belangrijker dan dat in een wereld van onzekerheid Laten we derhalve beginnen met het dessert, een mousse denken over de voorspijs filosoferen over de hoofdmaaltijd elkaar aankijken en genoeg hebben…

Wie pastachoca kocht vanwege beren Of chips aanvaardde van een papegaai De nummer-1-hit kocht van Onedayfly Die laat zich wel door beesten imponeren Die koopt dan ook wel koekjes (graag één ons!) Van een ADHD homofiele spons…

Vurrukkullukku koekjes bij de thee, Het volgend jaar doe ik beslist weer mee!…

Abstrakt, wat bedoel je daarmee Tevreden plukt het wollige schaap een blad. De waterval klettert naar beneden. Mooi... wellicht Abstrakt, een kras of kleuren op je netvlies Een bowlingbal zoeft langs je hoofd auw... koffiekoekjes zonder kleur Mooi... wellicht Abstrakt, een vettige worm lacht tevreden Gelaten braakt de blauwe lucht een zonnestraal…

Bitterkoekjes zijn niet bitter zoetstof is niet eerlijk zoet beroemdheid is slechts glans en glitter eb verandert vaak in vloed. Onweer is een Duits Gewitter soleil een Franse gouden gloed zwerfvuil wordt tot Engels litter Vaya con Dios; een Spaanse groet. Zinnen dansen pirouetten in het rond en immer rond ideeën slechts nog silhouetten…

Op het podium ietwat bleek van verhoging maar toch gewonnen in afzondering overwon de mens zichzelf met knakworst en koek.…

ik verschuil mezelf in lariekoek met zachte notenvulling, verlos wat krenten uit kwakzalverige brij vertoef verdraaid secondenlang in een massaal gevormde klont, laat me overdonderen door ‘t beslag meligheid is het hoofdbestanddeel van mijn eigengedraaide vlaai, nee zoete koekjes worden hier niet gebakken…

de trommel is dicht koekjes wachten uit zicht de verleiding is groot ik raak hem -voorzichtig- aan maar LAAT hem staan nou ja, even dan gewoon even kijken door 'n kier ik ruik de heerlijke geur roomboter in koek ik zucht tweemaal diep voel aan de riem van mijn broek "....moet kunnen"…

in grote tassen vol kleine spullen,koekjes en snoepjes om lekker te smullen, zit ook een aardbeirood boekje, mijn lievelingsboekje, mijn gezellig dagboekje waarin ik elke dag de beste souvenirtjes noteren mag. om hopelijk te bewaren voor later vol herinneringen met een blije lach.…

Een breekijzer of branders om te snijden, Betonschaar, koevoet, bijl, bom, dynamiet, Zelfs met perfect gereedschap lukt het niet Om iets uit een verpakking te bevrijden. Pleur op met al die voorverpakte pakken, Mijn koninkrijk voor opening van zakken.…

hoe jong ze noten kraakt haar vingers laat dansen over het klavier, het lijkt wel spelen zo voelt het ook alleen die stoel is zo hoog en de koekjes staan ver ze weet hoe leuk Lotte het vindt om te dansen op haar muziek en eventjes alleen zonder publiek te doen waar ze zin in hebben onopgelegd maar perfect, dat wel ze kennen geen anders…

je wolkte wat melk in mijn thee de koekjes liet je niet staan maar nam ze mee dekte ze af met cellofaan om oud worden tegen te gaan je lange vingers rond kop en schotel sierden het porselein door jouw elegant bewegen leken ze nog net iets verfijnder te zijn we hebben samen intens genoten terwijl er bijna geen woord is gesproken…

nogal wat wind de vrouw op de hoek trekt haar hondje mee Ze komt alweer terug verder een lege straat, nog geen bezoek De kinderen bellen niet dat hoeft ook niet, als ze komen voor de gezelligheid, het niet te druk hebben En het heeft geen zin om daar iets van te zeggen Misschien zijn ze onderweg Als ik maar niets vergeten ben De koekjes…

De politiek verhardt maar binnenkort worden er zachtere koekjes gebakken Om het allemaal te beëindigen branden we onze eenzaamheid af Zonder vlammen Onder gezellige schemerlampen heerst woede Ondertussen is er veel vertier Alles wordt heldere overwogen Het blijft voorlopig verborgen onder de schedels Niemand begrijpt wat er gezegd…

twee ik schep rabarberspijs in het ronde potje er zijn er twee, eentje leeg om op te halen eentje gevuld om mee te brengen bellen hoeft niet maar ik doe het toch hoewel ik weet dat de deur al enkele keren op een kier heeft gestaan alsof die Zwitser de tijd zou vergeten placemats in knallende kleuren houden de kinderen zoet, ook de muffe koekjes…

Hij keek de koekjes uit het doosje, gluurde naar elk suikerroosje dat in de bakkerswinkel stond. Bedremmeld keek hij naar de grond toen de bakkersvrouw, zo'n heel gezonde, hem direct vroeg, onomwonden, wat hij van haar 'tetten' vond. Ze reikte hem zo'n bruine mop met flink veel chocolade op. Had zij dit bedoeld, misschien.…

Ik droomde in jouw droom vandaag dat het kerstfeest was we niet leefden in armoe en zonder wanhoop droomde ik verder maar toen ik wakker werd was de droom weer plots verdwenen lag je met hoge koorts ziek in bed met de poes die je de hoop had geschonken en ik bracht je thee en warme koekjes een zilveren kerstdeken waaronder…

Twee mensen zie ik zitten Die zijn zo blij als ik Zij opgesierd met gitten Hij met een mooie sik Hoera voor die twee mensen Hoera voor allebei Je krijgt mijn beste wensen Een bootram met gelei Ik wens U ook veel zegen En koekjes bij de thee Veel zon en weinig regen En daaglijks een diner Nu zal 'k mijn dichtaar stuiten Ik groet u…