9240 resultaten.
Het laatste woord,
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
271 De dood smeedt een smalle streep
aan de Godse ginder en mijn horizon
en in de morgen verbreekt de dag
zijn zwijgen om de schoonheid te
begeren en wordt levensecht en
krijgen de nederigen het laatste
woord, waarheid is niet te keren,
wordt een levensrecht.
“Tart de toekomst niet, onderga
hem in nederigheid “
Aurelius…
Waar alles zich aan hecht?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
202 op te staan
in wat we dachten te delen
in de nectar en de ambrozijn
door de adem van de deelzaamheid
heemtuin onder een wereldstolp
in de loten van de boom waar de stam
zich vertakt, de wonden zich dichten, geen
beknotting van het recht te zijn, tegen
de stroming in waar alles zich aan hecht
worden nieuw ontsproten
ideeën dan levensecht…
Levensecht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
123 zalft
en koost het vuur van ziel,
en leed gesmeed, genezen
van rug tot aan het kussen
en weer terug, in dat gevoel
leek ik bevoorrecht, tevens
angstwekkend kwetsbaar,
wonderbaarlijk eigenlijk
dan wel aan de ervaring
toegevoegd te worden
afgewezen, maar in dat
alles overziende was dat
het sterkste argument van
samenzijn, levensecht…
Levensecht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
326 Ik moet me vaak bedaren
voor gezworen haat, vergaar
het spoor waar ikzelf om vroeg,
laat de daden stromen op
nog niet gedichte wonden,
bewoon het streven om niet
in wraak te leven, het bloed
blijft niet geronnen, het
stroomt oprecht over kale
botten en maakt me levensecht.
Uit de bundel:
'Slip op de tong'
(pama)…
Levensecht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
215 die in de Sahara woont
Of als schelpen waar getijden, in voor
en tegenspoed de liefde met de zee bedrijven
Inkt door gezamenlijke pen en pijn ververst
Waarvan het dichtwoord niet is te beschrijven
Als een liaan door ons leven is gevlecht
Hangmat van levenslust als geheel te vertalen
Naar niets wat je niet wilt,
De hang ernaar blijft levensecht…
Levensecht.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
222 Die zijn levensecht.…
EEN SPREKER DIE MAAR NIET UIT DE WAR KWAM
poëzie
4.0 met 10 stemmen
3.200 Jeroen wou zeggen: 'buitensporig',
Maar 'borenspuitig' kwam er uit.
Een poging, om 't weer goed te maken,
Had 'sporenbuitig' tot besluit.
Nog bleef de man naar juistheid streven
En 'spuitenborig' werd de klank; -
Toen zag hij af van verder pogen
En sprak: 'Meneren! 'k zeg u dank,
Dat gij de daad hier voor de wil naamt;
Een goedheid…
Vlas.
poëzie
5.0 met 4 stemmen
798 'k Was buiten aan 't dolen. De zomernatuur
Ontplooide haar kracht allerwegen;
En tuinbed en boomgaard en akker en wei, -
't Sprak alles van God en Zijn zegen.
't Was alles zo feest'lijk, zo rijk en zo schoon;
Het rondzien was zuiver genieten,
En deed aan de trillende snaren der ziel
Een zacht Hallelujah ontvlieten.
Ik zag naar de…
Dubbelzinnige vroomheid.
poëzie
5.0 met 1 stemmen
988 Winkelier.
Zeg, Kees! je lengt de brandewijn
Nog met wat water aan.
Knecht.
Ik wist, dat u dit gaarne heeft;
Dus, 'k heb het al gedaan.
W.
Heel goed. En heb je, naar mijn last,
Al krijt gemengd in 't meel?
K.
Jawel, mijnheer.
W.
En steentjes ook
In 't krentenvat?
K.
Ja, veel.
W.
Nu, àl te…
Angorakonijntjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
345 Zoals je kijkt naar
die getekende konijntjes,
kijk toch, zeg je,
zo levensecht!
Als ik je zachtjes over
het papier zie strijken
ben ik ontroerd door
jouw manier van kijken,
het tekent jou,
zo levensecht!
Geïnspireerd door een lithografie van Theo van Hoytema,
"de Angorakonijnen".…
Vader
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
230 Wat je was
Ligt hier nu
Levensecht voor me
Gegoten in was -
Wie je was
En altijd zijn zal
Is opgegaan
In de eeuwigheid…
[ Ochtend: de wereld ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
161 Ochtend: de wereld
krijgt kleur en wordt levensecht --
maar blijft ongrijpbaar.…
Leven en dood
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
818 Staande bij de kassa
staat een oudere klant triest en verloren,
is gisteravond zijn vrouw overleden,
terwijl ik hem condoleer,
voel 'k me bijkans schuldig wanneer
ik hem zeg:
bij ons is een kleinkind geboren,
op het moment dat jouw vrouw
de wereld verliet,
kwam er nieuw leven ter wereld.
Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood…
Nacht
poëzie
4.0 met 3 stemmen
508 ’t Gestarnt’, dat de avond wekte in ’t Zuiden
Is reeds in ’t spieg’lend meer gezwicht.
De maan onthult haar kwijnend licht;
En drinkt de balsemgeur der kruiden.
De nacht, reeds half voorbijgesneld,
Heeft aller scheps’len oog geloken.
De tortel rust, in ’t nest gedoken;
De leeuwerik bij zijn gade in ’t veld.
Zijn…
Dromen zijn geen bedrog
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen
855 Ik geloof in sprookjes en wonderen, mijn goed recht
Soms is een droom geen bedrog, maar levensecht...…
Duurzaam levensecht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
133 vlochten wortels om uit de
leem van as weer op te staan, een
heemtuin onder een wereldstolp
zijn de loten aan de boom waar de
stam is beknot, hars-sap de wonden in
tijd verdichten, geen vermomming
van het recht te zijn, tegenstrijdigheid
verlicht in alles waar zich aan hecht,
worden nieuw ontsproten ideeën, blijvend
duurzaam aards en levensecht…
Dagdromen
hartenkreet
3.5 met 13 stemmen
1.325 Groots gevoel
blijvend
voorrecht
Heerlijk onbezonnen
levend
oprecht
Dromen overdag
zwevend
levensecht…
Levensecht genot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
146 is
Het wil eten en streling
genieten, ja genieten
wil het, van muziek en aandacht
en van de wetenschap
nodig te zijn, bewonderd
wil het zich overgeven
aan iemand, aan levensecht
genot dat gezien wordt…
samenzijn...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
1.986 samenzijn
door geschreven woorden
verholen emoties
stil geuit
laten verhalen
zichzelf beleven
het onvoorziene
is levensecht…
Zeven Levens
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
1.038 Zet al die levens op een rij en
je komt vanzelf weer terug bij MIJ.…
Herfstig is mijn tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
368 Ik sta nog wel in zomertooi
maar herfstig is mijn tijd.
Mijn stam, eens rank en glad
is knoestig krom.
Het bos waarin ik groot geworden ben
dunt zich steeds verder uit,
mijn takken reiken nog omhoog
maar raken nauwelijks andere meer.
Wat schaduw geven doe ik nog
maar vruchten zoveel minder dan voorheen.
De stormen van de tijd
hebben…
Levens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
674 Wandelend langs huizen in mijn eigen stad
kijk ik de ramen door naar binnen,
steeds nieuwsgierig: wat is dat of dat
wat zullen de mensen hier beginnen?
In elk huis zie ik andere mensen
andere dingen,
ieder met zijn eigen wensen
spullen die hen omringen.
Ik denk: hoe leven de mensen hier of hier
hoe zien hun huizen er van binnen uit?
Hebben…
levens
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
247 dit leven voelt
als vijf levens
en is nog
niet voorbij
er komen er nog vier,
misschien wel vijf
nog bij
en samen
met de levens
van vóór dit leven
en de levens
van hier nog na,
wordt dat
een hele brij
ik vertrouw erop
dat mijn ziel
de weg weet
dan kom ik
vanzelf ooit
thuis
bij mij…
Mijn levens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
196 Een heuveltje in het landschap
deze leistenen daken van de boerderij
onder de hoge rug en de ronde bil
langs de Oude Landweg
Moet je een stedeling zijn zoals ik
om de schoorsteen te laten roken
en de beelden in elkaar te schuiven
tot mijn eigen naakte lichaam
op een schapenvacht voor de open haard
wachtend op liefkozingen van mijn man…
Verzuiling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Na de verzuiling
Komt er opstand
Van binnen uit
Vanuit het volk
Dat is een advies
Aan de regering
Die zonder goede redenering
Besluiten neemt over ons hoofd
Opstand vanuit het volk
Is dat goed of is dat slecht
Het is levensecht…
GELUK!!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
1.427 Als ik aan de dood denk
als ik aan de doden denk
als ik mij hen wil herinneren
denk is vooral aan het leven
Denk ik vooral aan hun levens
de levens van hen
de levens met hen
de levens door hen
levens door hen doorgegeven
Als ik zo aan de doden denk
kan ik herinnerend doorleven!…
Tastbare ziel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
240 Zoveel levens in mij:
Er wonen zoveel levens in mij.
In elke cel van mijn lijf
Schuilen levens van miljarden jaren.
Bevroren in de tijd.
Naar verre vreemde oorden,
voeren mijn dromen mij.
Naar lang vervlogen levens.
En bij 't blaffen van de maan.
Ontwaken zij uit hun eeuwigheid…
Blikken
netgedicht
4.0 met 44 stemmen
1.698 aardse diepte in is te lezen
Of waar ze de hemel projecteert op het behang
Waar buien opkomen en verdwijnen
En de mist de wereld zichtloos maakt
Ook de gedachte aan dood soms valt af te lezen
Of waar ze uitdagend de wereld tart
Zoveel gezichten uit een paar ogen
Valt moeilijk te beschrijven
Een drama een soap een recital
En dit alles een levensechte…
De golven van de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
439 Ons humeur goed of slecht, het is
allemaal levensecht.
De schepping in haar volheid, vreugde
in het leven, maar ook pijn die kastijdt.
Al het lief en leed dat elkander bindt.
En al het onkenbare dat wat men niet
weet en ook niet vindt.
Dit alles is een gegeven in ons bestaan,
dus laat de golven van de zee maar gaan.…
Aarden
snelsonnet
3.2 met 31 stemmen
1.953 Al is een horrorfilm nou nóg zo slecht,
Een kerkhof vormt er altijd het decor,
Met bliksem en een wind van tien Beaufort;
Helaas is het in Springfield levensecht.
Een plu bij onweer dragen is niet schrander
Je weet toch: wie een kuil graaft voor een ander...…