Alle inzendingen over Levenslied

Jouw levenslied kent geen melodie Een toonloos gehuil over kale vlakten Rollende kille mist voortgestuwd door de wind Gruwelijke afspiegeling van jouw minzaamheid Rottend gaapt je versteende mond in de verte Wellustig kronkel jij voort aanziend mijn leed En verlicht door het vuur van palmtakken Gloort aan de horizon de eeuwige hoop Rust…

Door het levenslied kent gans de mensheid weltschmerz alledaags verdriet.…

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, voegt een vers toe aan uw levenslied…

Ik laat deze laatste woorden vallen in je handen Houd ze voor me vast mijn adem, vluchtig als ze door het duister ijlt Nu lijkt de nacht te zingen in dit eindeloze gebed, geeft de hemel glans, een glimlach stilte klinkt nog ver na…

Geboren ben je in een hut van plaggen Waar je moeder altijd jammerde Waar je vader zich verhing Waar het altijd stonk (naar je debiele broertje) Broos zijn je botten Schuw is de blik in je ogen Maar eens zal ook jij liefde kennen…

echoot van nietszeggendheid maar wel de tijd ver voorbij de echte diepten van de angst leidt tot hij weer de passie mist van contrasterende uitersten in de pijn en vreugde van het rauwe levenslied als solo, in duet of in koor hij schraapt zijn keel en leegt zijn strot en weet dan weer: pijn ligt dicht bij genot…

gedichten gedichten gedichten richten richten richten wichten richten lichten lichten dichten lichten lichten betichten betichten betichten betichten gewichten aarde aarde aarde gaarde gaarde gaarde baarde gaarde waarde waarde geaarde waarde waarde spaarde spaarde spaarde spaarde baarde lopen lopen lopen slopen slopen slopen kopen slopen…

maanlicht wiegt hemel open trilt mijn hart vol liefde sterren sterven vol vreugde het heelal is zwanger hoge bergen bewandelen diepe dalen gedragen door zee -het levenslied- kom zing met ons mee…

Ik ken een lied dat niemand anders kent Het is het lied van mijn leven Ik ga zingend door het leven maar niet altijd harmonieus Ik dans op het ritme van passie begeerte verlangen maar kan geen maat houden Heb wel een eigen cadans Een eigen expressie van muziek…

Hij knobbelt als mijn levenslied, klanken als geslagen gedachten. Een snoer van emoties, met refrein, een melodie van eenzaamheid.…

Het zij geen klanken van woorden die het zingen baren maar liefde tussen de pijn en vreugde die het levenslied zingt. Waar ga je heen, mijn lief? door welke branding in wat voor stilte met welk levenslied dat ik jou niet volgen mag?…

de zeemeermin zong angstig haar allermooiste lied terwijl zij wegzwom voor de haai die zei: maar ga toch door ik vind het prachtig zo’n allerlaatste levenslied…

Een beeld Een boek Gedachten Vragen Een band Fusten bier Levenslied en Blues Pijlen Met as die Herinnering Dragen De pier Aflopend In gedachten Verzonken---…

ik deel je tussen sterren waar je licht het Al ontraadselt en tel de jaren tot je aanmeert in ons levenslied dan vloeien we ineen als kleuren op een schilderij en schrijven liefde met dezelfde dichtheid zij aan zij…

op de bühne in het groot voor de massa als de dood presenteer je eenzaam levenslied angst voor buiten niemand die je ziet in de schaduw van verlangen twijfels naar verloren tijd de wil blijft altijd hangen op zoek naar ziel en zaligheid…

Dag dokter De enige echte troost die ik deze dagen heb zijn de vogels des velds Hun klanken en levenslied is mooi om te aan horen Van mensen word je ziek Van mensen hou ik niet Buiten enkele echte vrienden.…

Luisteren naar het levenslied woorden galmen met verdriet bloed zweet en tranen nemen je mee door emotionele banen ze raken je diep van binnen met een snik zingen een kippenvelmoment dat je in een echte volkszanger herkent Nederlandstalig in één woord zalig.…

in zwart en wit beroer ik toetsen de vleugelklep omhoog maar het trillen van de snaren brengt geen rode roos een samenraapsel van akkoorden ontsnapt de dissonantenbrij zij bloeien ijle eenzaamheid totdat ze uitgestorven zijn mijn aanslag kent de juiste tonen niet voor een meeslepend levenslied…

heb het opgeschreven de stipjes op de notenbalk van het leven componeerde vaak een fraaie melodie die gevoelig raakte maar het groot publiek koos altijd naar eigen smaak er waren dissonanten waarop niet iedereen kon dansen zonder tussenpas nog is het niet af ik ben benieuwd wanneer het levenslied ook mij zal komen halen…

Het ritme van mijn hart dat zingt een lied Bonzend en gonzend Vertaalt het mijn geluk en verdriet Soms is het een klaagzang dat weer een duet Het ritme van mijn hart heeft mijn gevoelens omgezet Het is mijn eigen levenslied Dus verstaanbare taal hoewel het ruist en het klopt Is het het omvangrijkste lied van allemaal..…

overal waar geschuimd wordt de meissies wel wat willen met een gozer in hun plooien komt hij om voos te klooien ja daar gaat de schuifmaat los lekker plagen en dan pieken effies paaien en dan schuiven schuiven midden in het bos ojo overal waar het feest wordt waar dames nog fatsoen kennen voor een maatje om te trouwen komt hij de boel…

Intermezzo Hij, het lied van mijn leven Ritardando…

Je euforische ademhaling wekte een tijdelijk verbond iedere zucht voelde als het avondlied van de merel van klank door een engel met een octaaf omhoog als in het lied van Eurythmics met There must be an angel. Met verspreiding van geuren jasmijn door geurkaarsen kwam kleur in het gezicht tijdens licht van de dageraad maar geen structuur…

het leven zoals dat was begonnen nam geen keer maar rondde dan kwam het punt voorbij het leidende motief, dat was niet jij dat waren ook niet wij maar dat waarvoor wij stonden als punt een kans een leergang door de tijd, het levenslied, de offerdans , een loutering, winst èn verlies , een nieuwe ronde…

Een enkeling besmet met doden als gevolg met de duivel een duet dat ’t levenslied opzwolg Besmetting wordt epidemie Het virus grijpt in ’t rond Voor vrede heerst een allergie Daar aan het aanvalsfront Een vaccin dat steeds weer flopt Om de oorlog te verslaan Als de kogelgriep niet stopt Gaan we er allen aan.…

dat ik een leven heb gehad leed beitelt traag de diepe rimpels tot op vandaag plezier en verdriet liggen zo dicht bij elkaar lachen en wenen bieden iets een onvoorspelbaar... levenslied want in het leven is het altijd geven en nemen alleen ongevoeligen verstaan dit niet!…

ik schrijf heel graag een levenslied alleen de woorden komen niet wel de melodieën in hun warme meeslependheid die akkoorden raak ik nooit meer kwijt ik componeer met tranen van geluk arrangementen zing het refrein uit volle borst maar wat ik u wil laten voelen heel diep van binnen die emotievolle zinnen daarin schiet ik tekort…

Terwijl mijn enige ondeugd is…. het zingen van het levenslied voor mezelf, mijn fans de tv en voor de centen.…

Nu Hepie zonder Hepie verder gaat Ligt zij vast op haar kussen stil te dromen Van tijden die nooit echt zijn teruggekomen Soms komen goede pogingen te laat Want voor voorgoed gewezen hartsvriendinnen Is geen beginnen meer aan herbeginnen…

de laatste adem zal mij niet ontsnappen samen gaan wij ooit uitgeblazen worden onder illuster gezang van vele koren het wordt geen welkomstlied want bladpapier zingt bergen en dalen waarin emoties juichen en huilen in hun verhalen terwijl tijd mijn geschiedenis op een kerfstok schrijft dirigeert hij de jaren in voor en tegenspoed…