Een kerfstok
de laatste adem
zal mij niet ontsnappen
samen gaan wij ooit
uitgeblazen worden
onder illuster gezang
van vele koren
het wordt geen
welkomstlied want
bladpapier zingt 
bergen en dalen 
waarin emoties juichen
en huilen in hun verhalen
terwijl tijd mijn
geschiedenis op 
een kerfstok schrijft
dirigeert hij de jaren  
in voor en tegenspoed 
zwaait nog een laatste groet
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 8 oktober 2020
Geplaatst in de categorie: afscheid

Geef je reactie op deze inzending: